فضیلت صلوات بر پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله
موضوع صلوات و درود فرستادن بر پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله از جمله مسائلى است که اصل آن مورد اتفاق مسلمانان است، ولى در تفصیل و کیفیّت آن اختلاف است.
موضوع صلوات و درود فرستادن بر پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله از جمله مسائلى است که اصل آن مورد اتفاق مسلمانان است، ولى در تفصیل و کیفیّت آن اختلاف است. اکثر اهل سنت هنگام درود فرستادن براى پیامبر صلى الله علیه و آله چه در قول یا کتابت آن را به صورت ابتر ادا مىکنند، یعنى تنها بر پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله اکتفا کرده و یادى از آل او نمىکنند، برخلاف شیعه امامیه که آل پیامبر را نیز در درودهایشان شریک مىسازند، که ما ابتداء اهمیت و فضیلت صلوات را بیان می داریم و سپس چگونگی ورود آن را ذکر می نمائیم.[۱]
فضیلت صلوات
الف) صلوات در قرآن
خداوند متعال مىفرماید:«انَّ اللَّهَ وَمَلائِکَتهُ یُصَلّونَ عَلَى النَّبى یا ایُّهَا الَّذینَ آمَنوا صَلّوا عَلَیهِ وَسَلِّموا تَسلیم اً»؛[۲]خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود مىفرستد اى کسانى که ایمان آوردهاید، بر او درود فرستید و سلام گویید و کاملًا تسلیم (فرمان او) باشید.
خداوند متعال در این آیه شریفه مؤمنان را به صلوات و درود فرستادن و سلام بر پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله امر کرده است، همان گونه که خود و ملائکهاش نیز بر پیامبر صلى الله علیه و آله درود مىفرستند. واضح است که صلوات خداوند بر پیامبرش عبارت از فرستادن رحمت و بالاترین درجات تکریم و تشریف براى آن حضرت است، و صلوات فرستادن ملائکه و مؤمنین بر پیامبر صلى الله علیه و آله عبارت است از درخواست رحمت و کرم از خداوند براى آن حضرت.
ب) صلوات در روایات
۱. پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمود:«اکثروا الصلاة علىّ، فانّ صلاتکم علىّ مغفرة لذنوبکم»؛[۳] بسیار بر من درود فرستید، زیرا درود فرستادن شما بر من سبب مغفرت و آمرزش گناهان شما خواهد شد.
۲. پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود:«من صلّى حین یصبح عشراً و حین یمسى عشراً ادرکته شفاعتى»؛[۴]هرکس بر من هنگام صبح و شام هر کدام ده مرتبه درود فرستد شفاعتم شامل حال او خواهد شد.
۳. ابىهریره از پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله نقل مىکند که فرمود:«من صلّى علىّ واحدة صلّى اللَّه علیه عشرا»ً؛[۵]هر کس بر من یک بار درود فرستد، خداوند بر او ده بار درود مىفرستد».
۴. امام حسین علیه السلام از رسول خدا صلى الله علیه و آله نقل کرده که فرمود: «البخیل من ذکرتُ عنده فلم یصلّ علىّ»؛ [۶] بخیل کسى است که نام من نزد او برده شود، ولى بر من درود نفرستد.
۵. جابر از پیامبر صلى الله علیه و آله نقل کرده که فرمود:«من ذکرتُ عنده فلم یصلّ علىّ فقد شقى»؛[۷] هر کس که نام من نزد او برده شود، ولى بر من درود نفرستد شقى است.
۶. عایشه مىگوید: از پیامبر صلى الله علیه و آله شنیدم که مىفرمود: «لا یقبل صلاة الّا بطهور، و بالصلاة علىّ»؛[۸] هرگز نمازى بدون طهارت و درود برمن قبول نخواهد شد.
۷. امام صادق علیه السلام فرمود:«من صلّى ولم یصلّ على النّبى صلى الله علیه و آله و ترکه عامداً فلا صلاة له»؛[۹] هرکس نماز بخواند و بر پیامبر صلى الله علیه و آله درود نفرستد و آن را عمداً ترک کند نمازش باطل است.از همینرو امامیه، شافعى و احمد در یکى از روایت هایى که از او نقل شده، و اسحاق و ابومسعود انصارى به وجوب درود بر پیامبر صلى الله علیه و آله در نماز قائل شدهاند.[۱۰] شیخ طوسى رحمه الله در کتاب خلاف بر وجوب درود بر پیامبر صلى الله علیه و آله در نماز، ادعاى اجماع شیعه کرده، و آن را طریق احتیاط مىداند. همچنین از آیه سابق و سه روایت نیز استفاده وجوب کرده است.[۱۱]
کیفیت صلوات بر پیامبر صلى الله علیه و آله
الف) در نماز
فقهاى شیعه امامیه اتفاق دارند بر اینکه در تشهدِ نماز اکتفا به درود فرستادن بر پیامبر صلى الله علیه و آله جایز نیست؛ بلکه واجب است که بعد از درود بر پیامبر صلى الله علیه و آله، بر آل او نیز درود فرستاده شود. و این یکى از دو روایت از احمدبن حنبل و یکى از دو قول شافعى است [۱۲]و این به دلیل وجود روایاتى است که در کتابهاى شیعه و سنّى وارد شده است:
۱. کعب بن عجره مىگوید: رسول خدا صلى الله علیه و آله دائماً در نمازهاى خود این چنینمىگفت:«اللّهم صلّ على محمّد و آل محمّد کما صلّیت على ابراهیم و آل ابراهیم انّک حمید مجید»؛[۱۳]شکّى نیست که متابعت از پیامبر صلى الله علیه و آله در نماز واجب است؛ زیرا که آن حضرت صلى الله علیه و آله فرمود: «همچنانکه من نماز مىخوانم، شما نیز نماز بخوانید».[۱۴]
۲. ابومسعود انصارى مىگوید که پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: «من صلّى صلاة و لم یصلّ فیها علیّ و على أهل بیتى لم تقبل منه»؛[۱۵]هرکس نماز بخواند و در آن به من و اهل بیتم درود نفرستد، نمازش مورد قبول نیست.
۳. جابر بن یزید جعفى از امام باقر علیه السلام و او از ابومسعود انصارى نقل مىکند که رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: «من صلّى صلاة لم یصلّ فیها علىّ و على اهل بیتى لم تقبل منه»؛[۱۶] هرگاه شخصى نمازى بخواند و در آن بر من و اهل بیتم درود نفرستد، نمازش مورد قبول واقع نمىشود.
ب) در غیر نماز
۱. ابومسعود انصارى مىگوید: رسول خدا صلى الله علیه و آله وارد مجلس سعد بن عباده شد.بشیربن سعد- که همان ابوالنعمان بن بشیر است- به رسول خدا صلى الله علیه و آله عرض کرد: امر کردید ما را که درود بر شما بفرستیم، کیفیت درود را براى ما ترسیم کنید؟. پیامبر صلى الله علیه و آله لحظاتى سکوت نمود که ما آرزو کردیم کاش از آنحضرت سؤال نکرده بودیم؛ آنگاه فرمود:بگویید:«اللّهم صلّ على محمّد و على آل محمّد کما صلّیت على ابراهیم، و بارک على محمّد و على آل محمّد، کما بارکت على ابراهیم فى العالمین انّک حمید مجید والسلام کما قد علمتم».[۱۷]
۲. ابوسعید خدرى مىگوید: به رسول خدا صلى الله علیه و آله عرض کردیم: کیفیّت سلام بر تو را دانستیم، حال کیفیّت درود بر تو چگونه است؟ پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: بگویید: «اللّهم صلّ على محمّد عبدک و رسولک، کما صلّیت على ابراهیم، وبارک على محمّد وآل محمّد، کما بارکت على إبراهیم».[۱۸]
۳. ابنعباس مىگوید: به رسول خدا صلى الله علیه و آله عرض کردیم: کیفیت سلام بر تو را دانستیم، حال کیفیت صلوات بر تو چیست؟ فرمود بگویید: «اللّهم صلّ على محمّد و آل محمّد کما صلّیت على ابراهیم و آل ابراهیم انّک حمید مجید، و بارک على محمّد و على آل محمّد کما بارکت على ابراهیم و آل ابراهیم انّک حمید مجید».[۱۹] به همین مضمون امام علىّ علیه السلام از رسول خدا صلى الله علیه و آله نقل مىکند.[۲۰]
۴. زید بن خارجه نقل مىکند که پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: بر من درود بفرستید و در دعا کوشش کنید و بگویید: «اللّهم صلّ على محمّد، و بارک على محمّد و آل محمّد کما بارکت على ابراهیم و على آل ابراهیم انّک حمید مجید».[۲۱]
۵. ابىطلحه مىگوید: به پیامبر صلى الله علیه و آله عرض کردیم: اى رسول خدا! کیفیت درود بر تو چیست؟ فرمود: بگویید: «اللّهم صلّ على محمّد و آل محمّد کما صلّیت على ابراهیم و آل ابراهیم انّک حمید مجید، و بارک على محمّد و آل محمّد کما بارکت على ابراهیم و آل ابراهیم انّک حمید مجید».[۲۲]
۶. طلحه مىگوید به پیامبر صلى الله علیه و آله عرض کردیم: کیفیت سلام بر تو را دانستیم، حال کیفیت درود بر تو چیست؟ فرمود بگویید: «اللّهم صلّ على محمّد و على آل محمّد، و بارک على محمّد و على آل محمّد، کما صلّیت و بارکت على ابراهیم و على آل ابراهیم انّک حمید مجید».[۲۳] به همین مضمون بخارى از کعب بن عجزه و او از رسول خدا صلى الله علیه و آله نقل مىکند که در فصل قبل به آن اشاره شد.[۲۴]
۷. بریده خزایى از پیامبر صلى الله علیه و آله نقل مىکند که فرمود بگویید: «اللّهم اجعل صلواتک و رحمتک و برکاتک على محمّد و على آل محمّد، کما جعلتها على ابراهیم انّک حمید مجید».[۲۵]
۸. عایشه مىگوید: اصحاب به پیامبر صلى الله علیه و آله عرض کردند: اى رسول خدا! ما امر شدیم که بر تو زیاد (شبانهروز) درود فرستیم، دوست داریم آن چنان که شما مىپسندید درود فرستیم. حضرت فرمود: بگویید: «اللّهم صلّ على محمّد و على آل محمّد کما صلّیت على ابراهیم و آل ابراهیم، و ارحم محمداً و آل محمّد کما رحمت ابراهیم و آلابراهیم، و بارک على محمّد و آل محمّد کما بارکت على ابراهیم و آل ابراهیم انّک حمید مجید». و امّا سلام همان گونهاى است که شناختید. [۲۶]
۹. ابنحجر هیتمی از پیامبر صلى الله علیه و آله نقل کرده که فرمود: «بر من درود ناتمام و بریده نفرستید.» عرض کردند: درود ناتمام چیست؟ فرمود: «نگویید: اللّهم صلّ على محمّد؛ آنگاه توقف کنید، بلکه بگویید: اللّهم صلّ على محمّد و على آل محمّد». [۲۷]
از همین رو فخر رازى در تفسیرش تاکید دارد که صیغه درود بر پیامبر صلى الله علیه و آله این گونه باید باشد: «اللّهم صلِّ على محمد و على آل محمّد».[۲۸]
آل پیامبر چه کسانى اند؟
با مراجعه به روایات پى مىبریم که مقصود از اهلبیت علیهم السلام امامان معصوم هستند. مسلم از عایشه نقل مىکند: «رسول خدا صبحگاهى در حالى که بر دوش او کسایىخیاطىنشده بود خارج شد. در آن هنگام حسن بن على وارد شد، او را داخل کسا کرد، سپس حسین آمد، او را نیز داخل آن نمود، سپس فاطمه آمد او را نیز داخل کسا کرد، سپس على علیه السلام آمد، او را نیز در آن داخل نمود، سپس این آیه را تلاوت کرد: إِنَّما یُریدُ اللّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیرًا.[۲۹]
ترمذى در صحیحش از عمربن ابىسلمه نقل مىکند: «هنگامى که آیه تطهیر بر پیامبر در خانه امسلمه نازل شد پیامبر، فاطمه و حسن و حسین و على را دعوت کرد و سپس کسا را بر روى آنها کشید و عرض کرد: بارخدایا! اینان اهلبیت من هستند، پس رجس و پلیدى را از آنان دور فرما و پاکشان گردان. امسلمه مىگوید: عرض کردم اى نبىّ خدا! آیا من نیز از آنها هستم؟ فرمود: تو در مقام خود هستى».[۳۰] همچنین احمد بن حنبل نقل مىکند: هنگامى که آیه مباهله نازل شد رسول خدا صلى الله علیه و آله على و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام را دعوت نمود و فرمود: «بارخدایا اینان اهلبیت من هستند».[۳۱] مىدانیم که این چهار نفر از اهلبیت که مورد توجه خاص پیامبر صلى الله علیه و آله بودهاند خصوصیت ندارند، و اگر در برخى از روایات حصر وجود دارد، حصر اضافى، در مقابل غیر معصومین است، نه حقیقى، و از طرفى دیگر از آن جا که این چهار نفر از اهلبیت علیهم السلام موجود بودند، آنان را مورد خطاب قرار داده است.
فخر رازى مىگوید: «آل محمّد علیهم السلام کسانى اند که رجوع امرشان به پیامبر صلى الله علیه و آله است، و هر کس که ارتباطش با پیامبر شدیدتر و کاملتر باشد، او آل پیامبر است و شکّى نیست که فاطمه و على و حسن و حسین علیهم السلام شدیدترین و وثیقترین ارتباط را با پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله دارند. اینمطلب بهنقلمتواتر بهاثبات رسیده، پسواجباستکهآنان آلپیامبر باشند ...».[۳۲]
صلوات ابتر
شاید رسول خدا صلى الله علیه و آله پس از این همه تأکیدات فراوان بر لزوم صلوات بر «آلمحمّد» باز هم پیشبینى مىکردند که عدّهاى از مسلمانان این توصیه را عملى نمىکنند و از درود فرستادن بر آل اجتناب مىکنند، لذا طبق حدیثى که از ابن حجر نقل کرده است، پیامبر صلى الله علیه و آله در برابر مسلمین فرمود: «لا تصلّوا علیّ الصلاة البتراء، فقالوا: وما الصلاة البتراء؟ قال:تقولون: اللّهمّ صلّ على محمّد و تمسکون. بل قولوا: اللّهم صلّ على محمّد وآل محمّد»؛ بر من صلوات ناقص نفرستید. اصحاب پرسیدند: اى رسول خدا! صلوات ناقص چیست؟ فرمود: این که بگویید: «اللّهم صلّ على محمّد» و تا همین جا اکتفا کنید، بلکه بگویید:اللهمّ صلّ على محمّد وآل محمّد.[۳۳]
صلوات فرستادن بر پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله بدون صلوات بر آل او نه تنها مورد کراهت و نهى از آن است، بلکه این کار در نماز باعث قبول نشدن نماز به درگاه خداوند مىشود.دارقطنى و بیهقى از رسول خدا نقل کردهاند که فرمود: «من صلّى صلاة ولم یصلّ فیها علیّ وعلى أهل بیتی لم تُقبل منه؛ هر کس نمازى بخواند و در آن بر من و آل من درود نفرستد نماز وى مورد قبول واقع نمىگردد.[۳۴]
صلوات بر اصحاب
جاى شکّ و تردید نیست که تعداد بىشمارى از صحابه قابل احترام و داراى ارزشهاى انکار ناپذیرند، امّا آیا لزوم احترام مىتواند حکم جدیدى را در شریعت اسلامى تشریع کند، و قانونى جدید بر سنّت نبوى بیفزاید و «صلوات» را که یک شعار و قانون الهى است- و رسول خدا صلى الله علیه و آله کیفیّت انجام آن را به امّت اسلامى تعلیم داده است- تغییر دهد؟ اگر صلوات بر صحابه مشروع و مورد علاقه خدا و رسول صلى الله علیه و آله بود، چرا آن حضرت صلى الله علیه و آله این مطلب را بیان نکرد، همچنان که صلوات بر آل را توصیه نمود؟
پی نوشت:
[۱] . شیعه شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، ج۱، ص۲۶۳.
[۲] . احزاب( ۳۳) آیه ۵۶.
[۳] . کنزالعمال، ج ۱، ص ۴۸۹؛فیض القدیر، ج۲،ص۱۱۱.
[۴] . کنزالعمال،ج۱،ص۴۹۲؛ فیض القدیر، ج۶،ص۲۲۰.
[۵] . صحیح مسلم، ج ۴،ص۱۳۰، کتاب الصلاة.
[۶] . سنن نسایی، ج۵،ص۳۵.
[۷] . کنزالعمال، ج ۱،ص ۴۹۰.
[۸] . سنن دار قطنی، ج ۱،ص ۳۵۵،ح ۴.
[۹] . تهذیب الأحکام، ج۴، ص ۱۰۹، ح۳۱۴.
[۱۰] . المجموع ج ۳ ص ۴۶۰، المغنی ج ۱ ص ۶۱۴...
[۱۱] . کتاب الخلاف، ج ۱، ص ۳۶۹ ـ ۳۷۱.
[۱۲] . المجموع، ج ۳، ص ۴۶۵؛ فتح العزیز، ح ۳، ص ۵۰۳؛ الشرح الکبیر، ج ۱، ص ۶۱۶ و....
[۱۳] . صحیح مسلم، ج ۱، ص ۳۵۰.
[۱۴] . صحیح بخاری، ج ۱، ص ۱۶۲؛ سنن دارمی، ج ۱، ص ۲۸۶.
[۱۵] . سنن دار قطنی، ج ۱، ص ۳۴۹.
[۱۶] . همان.
[۱۷] . صحیح مسلم، ج ۲،ص۱۶،باب الصلاة علی النبی بعد التشهد.
[۱۸] . صحیح بخاری،ج۷،ص۱۵۷،کتاب الدعوات وج۶،ص۲۷،تفسیر سوره احزاب.
[۱۹] . جامع البیان، ج ۲۲، ص ۳۱؛ در المنثور، ج ۵، ص ۲۱۶.
[۲۰] . کنزالعمال، ج ۲، ص ۱۷۶.
[۲۱] . سنن نسایی، ج ۳، ص ۴۹؛ کتاب السهو، باب کیفیة الصلاة علی النبی(صلی الله علیه وآله).
[۲۲] . سنن نسایی، ج ۳، ص ۴۸؛ مسند احمد، ج ۱، ص ۱۶۲.
[۲۳] . کنز العمال، ج ۲، ص ۲۷۵؛ الدّر المنثور، ج۵، ص ۲۱۶.
[۲۴] . صحیح بخاری، ج ۲، ص ۱۵۹ ـ ۱۶۰.
[۲۵] . مسند احمد، ج ۵، ص ۳۵۲.
[۲۶] . کنز العمال، ج ۱،ص۴۹۷.
[۲۷] . الصواعق المحرمة، ص ۲۲۵.
[۲۸] . التفسیر الکبیر، ج ۲۵، ص ۲۷۷.
[۲۹] . صحیح مسلم، ج ۷، ص ۱۳۱.
[۳۰] . صحیح ترمذی، ج ۵، ص ۳۲۷ ـ ۳۲۸.
[۳۱] . مسند احمد، ج ۱، ص ۱۸۵.
[۳۲] . التفسیر الکبیر، ج ۲، ص ۱۶۶.
[۳۳] . ینابیع المودة، ج۱،ص۳۸.
[۳۴] . الصواعق المحرقة، ص۸۶؛الغدیر، ج۲،ص۳۰۳.
ادامه مطلب ....
http://www.nooreaseman.com/forum169/thread50367.html
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر