سردشت؛ 26 سال پس از حمله شیمیایی
پس از گذشت 26 سال از حمله شیمیایی به سردشت همچنان هشت هزار جانباز شیمیایی این شهر از داشتن کلینیک و پزشک تخصصی، امکانات رفاهی و درمانی و دارویی، خدمات شهری بی بهره بوده و در کنار این مشکلات با آسیبهای اجتماعی و حتی تخریب محیط زیست هم دست و پنجه نرم می کنند.
وبلاگ جانبازان شیمیایی ایران - سید هادی کسایی زاده: سردشت در سالهای جنگ مورد اصابت 7 بمب شیمیایی قرار گرفت. در این حمله شیمیایی 130 نفر شهید و بیش از هشت هزار نفر قربانی سلاح شیمیایی شدند. ساکنان این شهر همیشه در دفاع از مرزهای کشور پیش‌قدم و حافظ نظام بوده‌اند. امروز حدود 26 سال از آن حادثه تلخ می گذرد و طبعا هر ایرانی توقع دارد بهترین خدمات به قربانیان بی دفاع حملات شیمیایی به سردشت ارائه شود ولی افسوس که حتی حداقل امکانات برای مردم این شهر از سوی دستگاه‌ها ارائه نشده است. کلینیک بدون پزشک، بیکاری، آسیبهای اجتماعی، بی‌توجهی مسئولين مربوطه به افرادی که مدرکی برای اثبات مصدومیت خود ندارند، مشکلات خدمات شهری و حمل و نقل، نداشتن گمرک، بازارچه های مرزی پویا، راه نامناسب و همه و همه موجب شده تا زیباترین شهر مرزی کشورمان که ید طولایی در دفاع از این آب و خاک دارد فراموش شود.
شهر سردشت بر‌اساس اعلام انجمن دفاع از مصدومان شیمیایی سردشت بیش از هشت هزار مصدوم شیمیایی دارد که از این تعداد 3 هزار جانباز زیر 25 درصد هستند. همچنین 110 جانباز 70 درصد، 300 جانباز 50 درصد و 1200 جانباز بالای 25 درصد تحت پوشش بنیاد شهید سردشت هستند. گزارش‌ها حاکی از آن است که بنیاد شهید در بهبود وضعیت اشتغال جانبازان تحت پوشش خود اقدامات مطلوبی را انجام داده است و با توسعه مشاغل خانگی برای 120 نفر و پرداخت وامهای 5 میلیونی و استخدام در آموزش و پرورش گامهای بلندی برداشته است. ولی همچنان تعداد زیادی از جانبازان این شهر جنگ‌زده می گویند: ما 25 سال است که فراموش شده‌ایم.
وضعیت شهر روز به روز وخیم‌تر می شود. قاچاق کالا از یک سو و افزایش تولیدات مواد مخدر صنعتی از سویی دیگر این شهر را تهدید می کند. وقتی در شهر سردشت قدم می‌زنیم آثاری از توسعه نیست و انگار اینجا زمان سالها متوقف شده است.
صالح عزیزپور مدیرعامل انجمن دفاع از مصدومان شیمیایی سردشت می‌گوید: انجمن دفاع از مصدومان شیمیایی سردشت در سال 1379 تشکیل شد و حدود 12 سال است که به‌صورت فعال در دفاع از حقوق مصدومان شیمیایی حضوری پررنگ داشته است. در اوایل تاسیس این انجمن ما توانستیم 100 قربانی سلاح شیمیایی سردشت را شناسایی کنیم. بعد تلاش کردیم تا با حضور کمیسیون پزشکی در سردشت افراد بیشتری شناسایی شوند که در سال 81 نخستین کمیسیون پزشکی در سردشت تشکیل شد و پزشکان اعلام کردند در این کمیسیون 1400 جانباز شیمیایی شناسایی شدند.
ثبت 130 شهید و 8 هزار جانباز شیمیایی
ولی واقعیت این است که پس از بمباران شیمیایی سردشت در سال 66 حدود 130 نفر شهید و بیش از هشت هزار نفر شیمیایی شدند. این حمله هشت ماه قبل از حمله شیمیایی عراق به حلبچه بود یعنی اینکه سردشت نخستین شهری بود که در جنگ عراق علیه ایران مورد حمله شیمیایی قرار گرفت ولی سازمان منع گسترش سلاحهای شیمیایی سالروز حمله شیمیایی به حلبچه را به عنوان روزجهانی مبارزه با سلاحهای شیمیایی نامگذاری کرد.
نسخه‌هایی که پولش داده نمی شود
مدیرعامل انجمن دفاع از مصدومان شیمیایی سردشت که خودش هم از جانبازان حمله شیمیایی است می‌گوید: امروز 22 سال از آن واقعه می‌گذرد و بهتر است مسئولان به حال فعلی جانبازان باقی‌مانده از آن حمله دلخراش و غیر انسانی توجه کنند ولی متاسفانه هنوز جانبازان شیمیایی سردشتی مشکل درمانی دارند. این عزیزان که سلامت خود را در جنگ از دست داده‌اند برای ویزیت دکتر متخصص باید تا ارومیه بروند و بعد نسخه پزشک را از داروخانه گرفته و برای گرفتن پول داروها 6 ماه منتظر بمانند در حالی که بیشتر نسخه‌ها هنوز پولش داده نشده است.
کلینیک سردشت 11 سال است پزشک متخصص ندارد
مشکل دیگر جانبازان نبود پزشک متخصص است. از برکت حضور مقام معظم رهبری در آذربایجان غربی شهر سردشت 11 سال قبل صاحب کلینیک تخصصی شد ولی این کلینیک هیچ وقت رنگ پزشک متخصص را ندید. عزیزپور می‌گوید: قرار بود این کلینیک مجهزترین کلینیک تخصصی خاور‌میانه شود ولی امروز پس از گذشت 11 سال حتی یک پزشک متخصص هم ندارد چه رسد به آزمایشگاه مجهز که برای ما تبدیل به افسانه شده است.
یک جانباز 70 درصد به دلیل نبود پزشک شهید شد
وی اظهار داشت: حالا پس از گذشت 22 سال از حمله شیمیایی به این شهر مرزی جانباز شیمیایی 240 کیلومتر را باید طی کند تا خودش را از جاده‌های پر پیچ و خم و خطرناک به ارومیه برساند. یادم هست آقای مصطفی واحدی جانباز 70 درصد به دلیل همین نبود پزشک در مسیر حرکت به سمت ارومیه به شهادت رسید.
3پیشنهاد انجمن سردشت به OPCW
مدیرعامل انجمن دفاع از مصدومان شیمیایی سردشت که چندین بار در مجمع عمومی سازمان منع گسترش سلاحهای شیمیایی OPCW حضور داشته است می گوید: سال 82 که به هلند رفتیم با دبیرکل سازمان منع گسترش سلاحهای شیمیایی ملاقات داشتیم. در این ملاقات سه پیشنهاد مطرح کردیم که نخست این بود که نام سردشت را بر سر در یکی از سالنهای سازمان نصب کنند.
دوم آنکه امکانات درمانی مصدومان شیمیایی سردشت را مهیا کنند و سوم آنکه هر سال به مناسبت بمباران شیمیایی سردشت پیام بفرستند که البته مورد اول عملی نشد چون تمامی سالنها نام داشتند.
تنها NGO فعال
وی افزود: آن سال وقتی آلبوم تصاویر سردشت را نشان دادیم همه متعجب شده بودند چون فکر می کردند حلبچه اولین شهر قربانی شیمیایی جنگ است در حالی که سردشت زودتر بمباران شده بود. بعد آلبوم تصاویر را تقدیم سازمان کردیم. اعضای کنوانسیون منع گسترش سلاحهای شیمیایی 180 نفر هستند که NGOها هم حضور دارند ولی حق سخنرانی ندارند. ما تاکنون توانسته ایم 9نمایشگاه عکس در این مجمع برگزار کنیم. البته هزینه سفر معمولا با خودمان است چون بنیاد NGO وابسته به خودش را ساپورت می‌کند و الان هم از انجمن مصدومان شیمیایی فارس حمایت می‌کند ولی چون انجمن سردشت واقعا غیردولتی و مستقل است حمایت مالی نمی شود.
صالح عزیزپور در ادامه از بایکوت این انجمن در بسیاری از برنامه‌ها سخن گفت و افزود: همیشه نگاه مسئولان به انجمن نگاه درستی نبوده و انجمن را در امور راه نداده‌اند در حالی که این انجمن خدمات و فعالیتهای زیادی انجام داده است.
ماجرای کلینیک تخصصی جانبازان شیمیایی سردشت
کنار بازارچه مرزی یعنی انتهای شهر سردشت ساختمان دو طبقه بنیاد شهید خودنمایی می‌کند. ساختمانی که ورودی آن تابلویی به نام کلینیک تخصصی جانبازان شیمیایی نصب شده است. مستقیم به اتاق رئیس بنیاد شهید رفتم. با احترام و دلیل حضورم خواستم تا با من گفت‌وگو داشته باشد وی کیفش را برداشت و گفت دارم می‌روم جایی کاردارم. شما نامه از روابط عمومی بنیاد شهید داشته باشید بنده مصاحبه می‌کنم و من را از اتاق خارج کرد. خدمت معاونان و مشاوران رفتم آنها هم مصاحبه نكردند. به طبقه پایین آمده و گشتی در کلینیک تخصصی جانبازان شیمیایی سردشت زدم. درب اتاقها بسته بود و هیچ پرنده ای پر نمی زد.
يكي از مشاوران خانواده كه بيشتر با جانبازان شيميايي مشاوره مي كند در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: در سال 78 که مقام معظم رهبری دستور ساخت کلینیک را صادر کردند اوضاع و احوال خوب بود. بعد از ساخت و تجهیز کلینیک همه چی بر وفق مراد بود تا اینکه آرام آرام پزشکان متخصص سایه شان از کلینیک کم شد. بعد هفته‌ای یک روز پزشک می آمد و روزی 200 جانباز را ویزیت می‌کرد. آن زمانها دارو رایگان بود و برخی پزشکان برای بیماران داروهای گرانقیمت می نوشتند در حالی که جانباز نیاز نداشت و پزشکان متقلب داروها را در بازار سیاه می فروختند. از سال 84 به بعد تنها 2 پزشک به کلینیک آمدند که هر دو متخصص داخلی هستند. ولی داروخانه جمع شد. الان جانباز باید دارو بگیرد بعد فاکتور دارو را ببرد بنیاد شهید تا تايیدش کنند که این خودش طول می‌کشد.
داستان همچنان ادامه داشت که مسئولان گفتند طرح پزشک خانواده از سردشت اجرایی می شود. ولی سوال اینجاست آیا پزشکان عمومی می‌توانند مشکلات تخصصی جانبازان سردشتی را ویزیت کنند؟ متاسفانه در این طرح دیده شد که پزشک بدون آنکه خانه جانباز برود چندین بار فرم پر می کرد و پول ویزیت می گرفت برای همین طرح شکست خورد. اکنون متاسفانه در حال حاضر کلینیک درمانی مصدومان شیمیایی بدون پزشک داروخانه و آزمایشگاه رها شده است. این در حالی است که هزار و 500 جانباز شیمیایی این شهرستان برای دریافت خدمات درمانی چشم انتظارند و با گذشت 15 سال از افتتاح این کلینیک مصدومان سردشت خیال نمی‌کردند برای درمان زخم 24 ساله راهی ارومیه و تهران شوند. وضعیت کلینیک تخصصی جانبازان سردشت هم نسبت به سالهای گذشته نه تنها بهتر نشده بلکه بدتر هم شده است چرا که اگر تا دیروز نبود پزشک متخصص باعث دردسرشان بود امروز داروخانه این کلینیک هم تعطیل شده است و 1500 جانباز شیمیایی این شهر بدون پزشک و دارو و حتی اورژانس روزگار می گذرانند.
این تصویر خانه ای است که بمب شیمیایی به آن اصابت کرد و هنوز به همان حالت است
شهرداری سردشت بودجه ندارد!
اما جدا از مشکلات جانبازان شیمیایی سردشت مشکلات دیگری هم شهروندان این شهر مرزی را دچار چالش کرده است. شهردار سردشت می گوید: بودجه عمرانی شهر سردشت کفاف مشکلات عدیده این شهر را نمی‌دهد. اين بودجه در بخش‌های عمرانی، جاری و خدماتی شهرستان سال گذشته 25 میلیارد ریال پیش‌بینی شده كه نيمي از آن مربوط به فعاليت‌هاي عمرانی است.
سردشت فقیر ترین شهر زیست محیطی کشور
يکي از مشکلات اساسي که شهر و روستاهاي سردشت با آن روبه‌رو هستند، وضعيت زيست‌محيطي شامل دفع بهداشتي فاضلاب و دفع بهداشتي زباله است. به‌طور کلي از نظر مهندسي بهداشت،دفع فاضلاب سردشت يكي از فقيرترين شهرهاي كشور است. فاضلاب خانگي بيشتر از مواد آلي،باقيمانده فضولات انساني،انواع ميکروبها و انگل‌ها تشکيل شده که مي‌تواند موجب انتشار انواع بيماريهاي خطرناک انساني نظير وبا و کرم‌هاي انگلي شود. مردم اين شهر از اين بيماري‌ها رنج مي‌برند، بيماري‌هايي كه ارتباطي با عراقي‌هاي دوران جنگ ندارد.
البته مسئولان این شهرستان اعلام کرده اند 80 هزار هکتار جنگل در این شهرستان با خطر تخریب مواجه است. آمار و ارقام موجود از وضعیت جنگل‌های منطقه نگران کننده بوده که در صورت ادامه این روند، مساحت آنها تا چند سال آینده به 60هزار هکتار کاهش می یابد که ضعف در مدیریت، کمبود نیروی انسانی و تجهیزات حفاظت از محیط زیست و منابع طبیعی علت اصلی نابودی جنگل‌هاي سردشت اعلام شده است.
خاک سردشت آلوده است
بر اساس این گزارش گروهی از کارشناسان اعلام کرده‌اند که گاز خردل در صورت شرایط پایداری می تواند تا 400 سال آلودگی داشته باشد و گروهی می‌گویند دیگر اثری از گاز خردل نیست. با این حال اهالی سردشت می‌گویند وقتی خانه های قدیمی را خراب می کنیم همان بوی زمان بمباران شیمیایی به مشام می‌رسد. عده ای خارش دست می‌گیرند و عده ای هم جوشهای ریزی می زنند. متاسفانه تاکنون هیچ کارشناسی برای پایش آلودگی زمین به سردشت اعزام نشده است. نکته جالب و قابل تاسف این است که یکی از خانه هایی که در روز 7 تیرماه 66 مورد اصابت بمباران شیمیایی در محله سرچشمه سردشت قرار گرفت هنوز به همان وضعیت است و پایشی برای بررسی میزان آلودگی‌اش انجام نشده است. این خانهاکنون در چهار راه هلال‌احمر سردشت محل فروش مرغ زنده است و هنوز ویرانه است.
در همین حال سروش مدبری کارشناس آلودگی خاک و سرپرست سابق دفتر بررسی آلودگی آب و خاک سازمان محیط زیست کشور با بیان اینکه تمامی خاک مناطق جنگی کشور آلوده است می گوید: 22 سال از جنگ تحمیلی می گذرد و هنوز مواد شیمیایی دیرپا و با دوام در دل خاکهای خوزستان و سردشت و غرب کشور وجود دارد که خطرناک است.
وی با اشاره به اینکه هیچ پژوهشگری تا کنون پایش را برای تحقیق و پژوهش خاک مناطق جنگی در محیط زیست نگذاشته است، گفت: آنقدر مراتب عقد قراردادهای پژوهشی و تامین بودجه لازم در سازمان محیط زیست سخت و طولانی است که گروه‌های پژوهشگر جرات ورود به این حوزه را ندارند.
مدبری در پاسخ به این پرسش که شما در زمان مسئولیت خود برای تامین پژوهشگر لازم برای پایش خاک آلوده مناطق جنگی چه اقدامی انجام داده اید گفت: در آن زمان چندین بار فراخوان دادیم و به تمامی دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقات خاک اعلام کردیم ولی کسی استقبال نکرد که دلیل آن هم همان بروکراسی اداری و سختی عقد قرارداد و دریافت اعتبارات از محیط زیست است.خاک مناطق جنگی باید پایش شود زیرا در دل این خاک هم می توان جنایات جنگی را اثبات کرد و هم مواد شیمیایی را امحا کرد.
پس از گذشت 26 سال از حمله شیمیایی به سردشت همچنان هشت هزار جانباز شیمیایی این شهر از داشتن کلینیک و پزشک تخصصی، امکانات رفاهی و درمانی و دارویی، خدمات شهری بی بهره بوده و در کنار این مشکلات با آسیبهای اجتماعی و حتی تخریب محیط زیست هم دست و پنجه نرم می کنند.
وبلاگ جانبازان شیمیایی ایران - سید هادی کسایی زاده: سردشت در سالهای جنگ مورد اصابت 7 بمب شیمیایی قرار گرفت. در این حمله شیمیایی 130 نفر شهید و بیش از هشت هزار نفر قربانی سلاح شیمیایی شدند. ساکنان این شهر همیشه در دفاع از مرزهای کشور پیش‌قدم و حافظ نظام بوده‌اند. امروز حدود 26 سال از آن حادثه تلخ می گذرد و طبعا هر ایرانی توقع دارد بهترین خدمات به قربانیان بی دفاع حملات شیمیایی به سردشت ارائه شود ولی افسوس که حتی حداقل امکانات برای مردم این شهر از سوی دستگاه‌ها ارائه نشده است. کلینیک بدون پزشک، بیکاری، آسیبهای اجتماعی، بی‌توجهی مسئولين مربوطه به افرادی که مدرکی برای اثبات مصدومیت خود ندارند، مشکلات خدمات شهری و حمل و نقل، نداشتن گمرک، بازارچه های مرزی پویا، راه نامناسب و همه و همه موجب شده تا زیباترین شهر مرزی کشورمان که ید طولایی در دفاع از این آب و خاک دارد فراموش شود.
شهر سردشت بر‌اساس اعلام انجمن دفاع از مصدومان شیمیایی سردشت بیش از هشت هزار مصدوم شیمیایی دارد که از این تعداد 3 هزار جانباز زیر 25 درصد هستند. همچنین 110 جانباز 70 درصد، 300 جانباز 50 درصد و 1200 جانباز بالای 25 درصد تحت پوشش بنیاد شهید سردشت هستند. گزارش‌ها حاکی از آن است که بنیاد شهید در بهبود وضعیت اشتغال جانبازان تحت پوشش خود اقدامات مطلوبی را انجام داده است و با توسعه مشاغل خانگی برای 120 نفر و پرداخت وامهای 5 میلیونی و استخدام در آموزش و پرورش گامهای بلندی برداشته است. ولی همچنان تعداد زیادی از جانبازان این شهر جنگ‌زده می گویند: ما 25 سال است که فراموش شده‌ایم.
وضعیت شهر روز به روز وخیم‌تر می شود. قاچاق کالا از یک سو و افزایش تولیدات مواد مخدر صنعتی از سویی دیگر این شهر را تهدید می کند. وقتی در شهر سردشت قدم می‌زنیم آثاری از توسعه نیست و انگار اینجا زمان سالها متوقف شده است.
صالح عزیزپور مدیرعامل انجمن دفاع از مصدومان شیمیایی سردشت می‌گوید: انجمن دفاع از مصدومان شیمیایی سردشت در سال 1379 تشکیل شد و حدود 12 سال است که به‌صورت فعال در دفاع از حقوق مصدومان شیمیایی حضوری پررنگ داشته است. در اوایل تاسیس این انجمن ما توانستیم 100 قربانی سلاح شیمیایی سردشت را شناسایی کنیم. بعد تلاش کردیم تا با حضور کمیسیون پزشکی در سردشت افراد بیشتری شناسایی شوند که در سال 81 نخستین کمیسیون پزشکی در سردشت تشکیل شد و پزشکان اعلام کردند در این کمیسیون 1400 جانباز شیمیایی شناسایی شدند.
ثبت 130 شهید و 8 هزار جانباز شیمیایی
ولی واقعیت این است که پس از بمباران شیمیایی سردشت در سال 66 حدود 130 نفر شهید و بیش از هشت هزار نفر شیمیایی شدند. این حمله هشت ماه قبل از حمله شیمیایی عراق به حلبچه بود یعنی اینکه سردشت نخستین شهری بود که در جنگ عراق علیه ایران مورد حمله شیمیایی قرار گرفت ولی سازمان منع گسترش سلاحهای شیمیایی سالروز حمله شیمیایی به حلبچه را به عنوان روزجهانی مبارزه با سلاحهای شیمیایی نامگذاری کرد.
نسخه‌هایی که پولش داده نمی شود
مدیرعامل انجمن دفاع از مصدومان شیمیایی سردشت که خودش هم از جانبازان حمله شیمیایی است می‌گوید: امروز 22 سال از آن واقعه می‌گذرد و بهتر است مسئولان به حال فعلی جانبازان باقی‌مانده از آن حمله دلخراش و غیر انسانی توجه کنند ولی متاسفانه هنوز جانبازان شیمیایی سردشتی مشکل درمانی دارند. این عزیزان که سلامت خود را در جنگ از دست داده‌اند برای ویزیت دکتر متخصص باید تا ارومیه بروند و بعد نسخه پزشک را از داروخانه گرفته و برای گرفتن پول داروها 6 ماه منتظر بمانند در حالی که بیشتر نسخه‌ها هنوز پولش داده نشده است.
کلینیک سردشت 11 سال است پزشک متخصص ندارد
مشکل دیگر جانبازان نبود پزشک متخصص است. از برکت حضور مقام معظم رهبری در آذربایجان غربی شهر سردشت 11 سال قبل صاحب کلینیک تخصصی شد ولی این کلینیک هیچ وقت رنگ پزشک متخصص را ندید. عزیزپور می‌گوید: قرار بود این کلینیک مجهزترین کلینیک تخصصی خاور‌میانه شود ولی امروز پس از گذشت 11 سال حتی یک پزشک متخصص هم ندارد چه رسد به آزمایشگاه مجهز که برای ما تبدیل به افسانه شده است.
یک جانباز 70 درصد به دلیل نبود پزشک شهید شد
وی اظهار داشت: حالا پس از گذشت 22 سال از حمله شیمیایی به این شهر مرزی جانباز شیمیایی 240 کیلومتر را باید طی کند تا خودش را از جاده‌های پر پیچ و خم و خطرناک به ارومیه برساند. یادم هست آقای مصطفی واحدی جانباز 70 درصد به دلیل همین نبود پزشک در مسیر حرکت به سمت ارومیه به شهادت رسید.
3پیشنهاد انجمن سردشت به OPCW
مدیرعامل انجمن دفاع از مصدومان شیمیایی سردشت که چندین بار در مجمع عمومی سازمان منع گسترش سلاحهای شیمیایی OPCW حضور داشته است می گوید: سال 82 که به هلند رفتیم با دبیرکل سازمان منع گسترش سلاحهای شیمیایی ملاقات داشتیم. در این ملاقات سه پیشنهاد مطرح کردیم که نخست این بود که نام سردشت را بر سر در یکی از سالنهای سازمان نصب کنند.
دوم آنکه امکانات درمانی مصدومان شیمیایی سردشت را مهیا کنند و سوم آنکه هر سال به مناسبت بمباران شیمیایی سردشت پیام بفرستند که البته مورد اول عملی نشد چون تمامی سالنها نام داشتند.
تنها NGO فعال
وی افزود: آن سال وقتی آلبوم تصاویر سردشت را نشان دادیم همه متعجب شده بودند چون فکر می کردند حلبچه اولین شهر قربانی شیمیایی جنگ است در حالی که سردشت زودتر بمباران شده بود. بعد آلبوم تصاویر را تقدیم سازمان کردیم. اعضای کنوانسیون منع گسترش سلاحهای شیمیایی 180 نفر هستند که NGOها هم حضور دارند ولی حق سخنرانی ندارند. ما تاکنون توانسته ایم 9نمایشگاه عکس در این مجمع برگزار کنیم. البته هزینه سفر معمولا با خودمان است چون بنیاد NGO وابسته به خودش را ساپورت می‌کند و الان هم از انجمن مصدومان شیمیایی فارس حمایت می‌کند ولی چون انجمن سردشت واقعا غیردولتی و مستقل است حمایت مالی نمی شود.
صالح عزیزپور در ادامه از بایکوت این انجمن در بسیاری از برنامه‌ها سخن گفت و افزود: همیشه نگاه مسئولان به انجمن نگاه درستی نبوده و انجمن را در امور راه نداده‌اند در حالی که این انجمن خدمات و فعالیتهای زیادی انجام داده است.
ماجرای کلینیک تخصصی جانبازان شیمیایی سردشت
کنار بازارچه مرزی یعنی انتهای شهر سردشت ساختمان دو طبقه بنیاد شهید خودنمایی می‌کند. ساختمانی که ورودی آن تابلویی به نام کلینیک تخصصی جانبازان شیمیایی نصب شده است. مستقیم به اتاق رئیس بنیاد شهید رفتم. با احترام و دلیل حضورم خواستم تا با من گفت‌وگو داشته باشد وی کیفش را برداشت و گفت دارم می‌روم جایی کاردارم. شما نامه از روابط عمومی بنیاد شهید داشته باشید بنده مصاحبه می‌کنم و من را از اتاق خارج کرد. خدمت معاونان و مشاوران رفتم آنها هم مصاحبه نكردند. به طبقه پایین آمده و گشتی در کلینیک تخصصی جانبازان شیمیایی سردشت زدم. درب اتاقها بسته بود و هیچ پرنده ای پر نمی زد.
يكي از مشاوران خانواده كه بيشتر با جانبازان شيميايي مشاوره مي كند در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: در سال 78 که مقام معظم رهبری دستور ساخت کلینیک را صادر کردند اوضاع و احوال خوب بود. بعد از ساخت و تجهیز کلینیک همه چی بر وفق مراد بود تا اینکه آرام آرام پزشکان متخصص سایه شان از کلینیک کم شد. بعد هفته‌ای یک روز پزشک می آمد و روزی 200 جانباز را ویزیت می‌کرد. آن زمانها دارو رایگان بود و برخی پزشکان برای بیماران داروهای گرانقیمت می نوشتند در حالی که جانباز نیاز نداشت و پزشکان متقلب داروها را در بازار سیاه می فروختند. از سال 84 به بعد تنها 2 پزشک به کلینیک آمدند که هر دو متخصص داخلی هستند. ولی داروخانه جمع شد. الان جانباز باید دارو بگیرد بعد فاکتور دارو را ببرد بنیاد شهید تا تايیدش کنند که این خودش طول می‌کشد.
داستان همچنان ادامه داشت که مسئولان گفتند طرح پزشک خانواده از سردشت اجرایی می شود. ولی سوال اینجاست آیا پزشکان عمومی می‌توانند مشکلات تخصصی جانبازان سردشتی را ویزیت کنند؟ متاسفانه در این طرح دیده شد که پزشک بدون آنکه خانه جانباز برود چندین بار فرم پر می کرد و پول ویزیت می گرفت برای همین طرح شکست خورد. اکنون متاسفانه در حال حاضر کلینیک درمانی مصدومان شیمیایی بدون پزشک داروخانه و آزمایشگاه رها شده است. این در حالی است که هزار و 500 جانباز شیمیایی این شهرستان برای دریافت خدمات درمانی چشم انتظارند و با گذشت 15 سال از افتتاح این کلینیک مصدومان سردشت خیال نمی‌کردند برای درمان زخم 24 ساله راهی ارومیه و تهران شوند. وضعیت کلینیک تخصصی جانبازان سردشت هم نسبت به سالهای گذشته نه تنها بهتر نشده بلکه بدتر هم شده است چرا که اگر تا دیروز نبود پزشک متخصص باعث دردسرشان بود امروز داروخانه این کلینیک هم تعطیل شده است و 1500 جانباز شیمیایی این شهر بدون پزشک و دارو و حتی اورژانس روزگار می گذرانند.
این تصویر خانه ای است که بمب شیمیایی به آن اصابت کرد و هنوز به همان حالت است
شهرداری سردشت بودجه ندارد!
اما جدا از مشکلات جانبازان شیمیایی سردشت مشکلات دیگری هم شهروندان این شهر مرزی را دچار چالش کرده است. شهردار سردشت می گوید: بودجه عمرانی شهر سردشت کفاف مشکلات عدیده این شهر را نمی‌دهد. اين بودجه در بخش‌های عمرانی، جاری و خدماتی شهرستان سال گذشته 25 میلیارد ریال پیش‌بینی شده كه نيمي از آن مربوط به فعاليت‌هاي عمرانی است.
سردشت فقیر ترین شهر زیست محیطی کشور
يکي از مشکلات اساسي که شهر و روستاهاي سردشت با آن روبه‌رو هستند، وضعيت زيست‌محيطي شامل دفع بهداشتي فاضلاب و دفع بهداشتي زباله است. به‌طور کلي از نظر مهندسي بهداشت،دفع فاضلاب سردشت يكي از فقيرترين شهرهاي كشور است. فاضلاب خانگي بيشتر از مواد آلي،باقيمانده فضولات انساني،انواع ميکروبها و انگل‌ها تشکيل شده که مي‌تواند موجب انتشار انواع بيماريهاي خطرناک انساني نظير وبا و کرم‌هاي انگلي شود. مردم اين شهر از اين بيماري‌ها رنج مي‌برند، بيماري‌هايي كه ارتباطي با عراقي‌هاي دوران جنگ ندارد.
البته مسئولان این شهرستان اعلام کرده اند 80 هزار هکتار جنگل در این شهرستان با خطر تخریب مواجه است. آمار و ارقام موجود از وضعیت جنگل‌های منطقه نگران کننده بوده که در صورت ادامه این روند، مساحت آنها تا چند سال آینده به 60هزار هکتار کاهش می یابد که ضعف در مدیریت، کمبود نیروی انسانی و تجهیزات حفاظت از محیط زیست و منابع طبیعی علت اصلی نابودی جنگل‌هاي سردشت اعلام شده است.
خاک سردشت آلوده است
بر اساس این گزارش گروهی از کارشناسان اعلام کرده‌اند که گاز خردل در صورت شرایط پایداری می تواند تا 400 سال آلودگی داشته باشد و گروهی می‌گویند دیگر اثری از گاز خردل نیست. با این حال اهالی سردشت می‌گویند وقتی خانه های قدیمی را خراب می کنیم همان بوی زمان بمباران شیمیایی به مشام می‌رسد. عده ای خارش دست می‌گیرند و عده ای هم جوشهای ریزی می زنند. متاسفانه تاکنون هیچ کارشناسی برای پایش آلودگی زمین به سردشت اعزام نشده است. نکته جالب و قابل تاسف این است که یکی از خانه هایی که در روز 7 تیرماه 66 مورد اصابت بمباران شیمیایی در محله سرچشمه سردشت قرار گرفت هنوز به همان وضعیت است و پایشی برای بررسی میزان آلودگی‌اش انجام نشده است. این خانهاکنون در چهار راه هلال‌احمر سردشت محل فروش مرغ زنده است و هنوز ویرانه است.
در همین حال سروش مدبری کارشناس آلودگی خاک و سرپرست سابق دفتر بررسی آلودگی آب و خاک سازمان محیط زیست کشور با بیان اینکه تمامی خاک مناطق جنگی کشور آلوده است می گوید: 22 سال از جنگ تحمیلی می گذرد و هنوز مواد شیمیایی دیرپا و با دوام در دل خاکهای خوزستان و سردشت و غرب کشور وجود دارد که خطرناک است.
وی با اشاره به اینکه هیچ پژوهشگری تا کنون پایش را برای تحقیق و پژوهش خاک مناطق جنگی در محیط زیست نگذاشته است، گفت: آنقدر مراتب عقد قراردادهای پژوهشی و تامین بودجه لازم در سازمان محیط زیست سخت و طولانی است که گروه‌های پژوهشگر جرات ورود به این حوزه را ندارند.
مدبری در پاسخ به این پرسش که شما در زمان مسئولیت خود برای تامین پژوهشگر لازم برای پایش خاک آلوده مناطق جنگی چه اقدامی انجام داده اید گفت: در آن زمان چندین بار فراخوان دادیم و به تمامی دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقات خاک اعلام کردیم ولی کسی استقبال نکرد که دلیل آن هم همان بروکراسی اداری و سختی عقد قرارداد و دریافت اعتبارات از محیط زیست است.خاک مناطق جنگی باید پایش شود زیرا در دل این خاک هم می توان جنایات جنگی را اثبات کرد و هم مواد شیمیایی را امحا کرد.
ادامه مطلب ....
http://www.nooreaseman.com/forum260/thread52285.html
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر