مکاشفه و کشف وشهود در کلام آیت الله جوادی آملی
آیت الله جوادی آملی در قسمتی از تفسیر سوره مریم سلام الله علیها به مناسبت جریان تمثل فرشته برای آن حضرت در مورد تمثل و مکاشفه فرمودند:
همه ما از تمثل سهمی داریم برای اینکه همه ما کم وبیش خوابهایی داریم، حالا گاهی راست گاهی مخلوط، گاهی اضغاث احلام، خواب همان صورت مثالی است، این مطلب اول.
چرا ما آنها را در خواب میبینیم؟ برای اینکه این حواس پنجگانه که روزنه روابط ما با خارج است تعطیل است، وقتی چشم جایی را نمیبیند، گوش چیزی را نمیشنود،اعضا و جوارح با خارج تماس ندارند، ما آرام هستیم، وقتی آرام شدیم درون ما شروع به فعالیت میکند، که ما خواب می بینیم،این دو.
سه، اگر کسی این هنر را داشت که در حالت بیداری هم خودش را کنترل کند، که چشم و گوش او هرزگی نکنند، معصیت نکنند،یک،مباحات را هم نبیند، دو،ما رأیت الا جمیلا کارشان باشد،سه،یک همچین آدمی که در بیداری کار خواب را انجام میدهد،یعنی این حواس پنجگانه ادراکی و تحریکی مزاحم او نیست این در بیداری میبیند آنچه را که دیگران باید در خواب ببینند.این را میگویند حالت منامیه،نوم نیست، وضو در این حالت باطل نیست.
چهارم سیدًاستاد رضوان الله علیه بارها میفرمود،ایشون حدس میزدند،میفرمودند: به نظر من آنچه را که در بین راه برای وجود مبارک سیدالشهدا سلام الله علیه اتفاق افتاده، حالت منامیه بوده نه نوم، یعنی آنجا که فرمود: انا لله و انا الیه راجعون و علی بن الحسین سلام الله علیه فرمود:چرا استرجاع میکنی، حضرت فرمود خواب دیدم، یعنی به من گفته شد، پیغمبر به من فرمود، یا منادی به من فرمود، این حالت منامیه بود نه حالت خواب.در شب عاشورا اینچنین بود،صبح عاشورا کنار خیمه اینطور بود، عصر تاسوعا کنار خیمه همین حالت بود، که الان من پیغمبر(ص) را دیدم، به من فرمود زورتر بیا فردا شب میهمان مایی، این حالت ها حالت منامیه است، که به آن کشف و شهود میگویند و چون معصوم است مصون از غفلت است، خواب نبود که بخوابد در خواب ببیند، که مثلا وضو باطل بشود، اینها نبود، این حالت، حالت منامیه است.
الان هم همینطور است، هر کس مواظب این حواس ظاهری باشد،این ها را آلوده نکند، و چیزی از این حواس به درون نیاید الا طاهر و طیب، در حالت بیدای هم ببیند آنچه را دیگران در خواب میبینند، این میشود حالت منامیه.
وجود مبارک مریم سلام الله علیها [وقتی فرشته بر ایشان نازل شد] که خواب ندید، این حالت در بیداری بود،این حالت هست، دحیه کلبی برای پیغمبر(ص) بود، خیلی ها این حالت را داشتند، وجود مبارک پیامبراکرم(ص) که مکرر اینها را دید و گاهی هم به عنایت حضرت دیگران هم میدیدند، اگر حضرت نمیخواست نمیدیدند، اگر حضرت میخواست میدیدند، این حالت حالت تمثل است.
مهم تر از همه این است که اگر ما این حواس را یا کنترل کنیم یا برایما کنترل کنند، آنچه را که واقعیت است میبینیم.حالا در خواب قهرا کنترل شده هستیم، در حال احتضار از ما گرفته اند دیگر، دیگرتمام شد، یعنی این چشم و گوش و این مجاریه ادراکی و تحریکی یک مدتی دارند.
مرحوم کلینی رضوان الله علیه [که] در کتاب جنائز[آورده است] که محتضر چه چیزی را میبیند، مال را میبیند،اولاد را میبیند، با آنها گفتوگو میکند، مال به او چه میگوید، اولاد به او چه میگوید و..، اینها را میبیند در حالی که چشمش بسته است گوشش ناشنواست،پرستارها و بچه ها را نمیبیند،اگر هم چشمش باز باشد هیچ کس را نمیشناسد، هیچ چیز را نمیفهمد، هیچ چیز را نمیشنود، با مال خودش گقتگو میکند دیگران نمیشنوند که او دارد حرف میزند چون او دیگر با زبان مُلکی حرف نمیزند با زبان مثالی حرف میزند، با چشم مثالی میبیند،مال خودش را میبیند،فرزندان خودش را میبیند، این فرزندان مُلکی که کنار بستر او هستند را که نمیشناسد، اما آنها را(تمثل فرزندان را) کاملا میشناسد، با آنها حرف میزند.تمثل از شیرتنرین و لطیفترین واژهای دینی است که قرآن کریم و روایت اینها را عرضه کرده.
در روایات مسئله تمثل فراوان است، در جریان قبر که مستحضرید چندین گروه به طرف مرده در قبر حمله میکنند و می آیند تمثل است، چندین گروه هم به نفع او بالای سر و طرف راست و چپ او هستند، اینها هم متمثلند، همه اینها در درون قبر این محتضر با او هستند و با او گفتگو میکنند و زیباتر از همه و اجمل از همه که بالای سر آنهاست ولایت علی و اولاد علی علیهم السلام است.
غرض اینکه مسئله تمثل که مال و فرزند و نماز و روزه در قبر به صورتی در می آید و با انسان حرف میزند از شریفترین و زیباترین تعبیرات دینی ماست،شما میبینید که این معارف در کلمات اهل سنت نیست، اینها به وسیله ائمه علیهم السلام پرورانده شده است.بالاخره مسئله تمثل مال عالم برزخ است، اگر کسی برزخی شد عالم تمثل دارد.
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/1iAmZMB
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر