گریه استدراجی
استاد فاطمي نيا درباره سنت الهي استدراج فرمودند:
با عنايت خداوند پي برده ام که گريه استدراجي هم داريم، يعني چه؟ استدراج اين است که خدا به انسان مهلت و نعمت مي دهد اما اين نعمت و مهلت يک نوع عقاب است؛ غفلت آور است.
شخص گمان مي کند عزيز خداست، خيال مي کند مورد لطف و عنايت خداست و در نتيجه همان اعمال زشت و گناهانش را ادامه مي دهد؛ وقتي چشم هايش را باز مي کند مي گويند:
«هذه جهنم التي کنتم توعدون»
«اين همان دوزخي است که شما وعده داده شده اید»/سوره يس آيه ۶۳
گاهي وقت ها نعمت استدراج است. نعمتي که انسان را از خدا غافل کند، نقمت و عقاب است... از جمله گريه استدراجي است. حال گريه به او مي دهند که فکر کند آدم خوبي است. بعضي افراد هستند که در مجالس و هيئت گريه مي کنند اما کارهايي از اين ها سر مي زند که سنگ را به گريه مي اندازد... البته اين کليت ندارد، نه اين که بگوييم هر گريه اي گريه استدراجي است، مي خواهيم بگوييم که اين نوع هم هست، بايد به خدا پناه برد.»توضیح :
این مسئله نباید در افراد ایجاد وسواس کند، همان طور که استاد در سخنانشان اشاره کردند، ملاک اینکه گریه فرد استدراجی است یا نه این است، که فرد ببیند اگر گناهانی مرتکب می شود و حالت توبه و پشیمانی هم ندارد و به آن کارها ادامه می دهد، یا دارای رذائل اخلاقی ای مثل سوء خلق(غضب)، تکبر، حسد، ریا، جاه طلبی و غیره بوده و از وجود آنها در وجودش ناراحت نبوده و در صدد از بین بردنشان هم نیست، و باز هم اشک و گریه دارد، این میتواند نشانه استدراجی بودن گریه باشد.
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/1h8QoZH
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر