آنانکه پیشانی بندشان «اخلاص» بود
سخن از شهیدان است، از پرستوهای مهاجر و عاشقان صادقی که پرچمی از «تعهد» بر دوش داشتند و تن پوشی از «تقوا» بر قامت، ودر سنگر «جهاد» و محراب مبارزه، ذکر «شهادت» بر لب و درون داشتند.
با پیشانی بند «اخلاص» بر سر، با سلاح صلاح و اصلاح در کف، که فاصله «حرف» تا «عمل» و شعار تا جهاد را با پای سر و سرمایه جان رفتند و چه امضایی معتبرتر از «خون»؟و چه سندی رسمی‌تر از «شهادت»؟ برای نگارش دفتر خون و کتاب شهادت این شهدای علوی منش و حسینی خوی و کربلایی سیره و فاطمی شعار، باید قلم را در سرخی خون شهادت زد و تصویری از این ایمانهای مجسم کشید و تا در حافظه تاریخ بماند ودر یاد زمان جاودان شود.سخن از شهیدان است، از پرستوهای مهاجر و عاشقان صادقی که پرچمی از «تعهد» بر دوش داشتند و تن پوشی از «تقوا» بر قامت، ودر سنگر «جهاد» و محراب مبارزه، ذکر «شهادت» بر لب و درون داشتند.
اگر تو نیز می‌خواهی نقش آن روزهای جاودان تا ابد، بر اعماق جانت بنشیند، با یادها و یادگارهای همان روزها انس بگیر تا بدانی نام‌آوران عرصه‌های شهادت که بودند و چه کردند!
نماز در هیچ برهه‌ای از زندگی حتی در حساس‌ترین لحظات حیات نباید ترک گردد و مؤمن هرگز از اقامه‌ی آن غافل نمی‌ماند واین مسأله را مجاهدان واقعی راه خدا و حفظ دین اسلام در هشت سال دفاع مقدس در مقابل حزب بعث عراق روشن کرده اند.
ما باید خاطرات آنها را همیشه زنده نگه داریم و برای آیندگان‌مان از داستان‌های زندگی این جاودانه‌های تاریخ، خاطراتی به یادماندنی و آموزنده را بازگو کنیم تا نسل های آینده ما نیز ادامه دهنده راه نیاکان شهیدشان باشند.
منبع: دفاع پرس
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/1QSA3hB
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر