دشمن با «تهاجم فرهنگی» حملات متعدد و مختلفی در زمینه های فردی و اجتماعی علیه ما ترتیب داده است و تنها راه دفاع در مقابل این حملات، پرداختن به موضوع «مهدویت» است.
با پیروزی انقلاب اسلامی، دشمن باب انواع جهادها را به روی ما باز کرد. از ترور ، محاصره نظامی، حمله نظامی و تحمیل جنگ و...، آغاز کرد، اما وقتی نتیجه نگرفت؛ رنگ و شکل جبهه را عوض کرد و جنگ حالت فرهنگی به خود گرفت. مقام معظم رهبری از این جنگ، به عنوان «تهاجم فرهنگی» یاد کرده و نوع شدیدتر آن را «شبیخون فرهنگی» نامیدند. سپس سخن از «ناتوی فرهنگی» یعنی یک حمله جهانی به جمهوری اسلامی و فرهنگ شیعه به میان آمد. امروز مجموعه ی این حملات برضد انقلاب ما را «جنگ نرم» می خوانیم.
بنابراین، عزادار حقیقی مانند یک جهادگر واقعی بوده و دقیقاً مثل دوران دفاع مقدس و با همان روحیه در جبهه فرهنگی تلاش می نماید و سعی می کند که اصول اساسیِ آرمان های آقا امام زمان (علیه السلام) و شیعه را بشناسد و به دیگران بشناساند، عزادار حقیقی سعی می کند به این وظایف انقلابی عمل کند و آنها را رواج دهد.
در «ناتوی فرهنگی» و «جنگ نرم» کسی می تواند در مقابل همه دنیا پیروز شود که روی مسأله ظهور امام زمان (علیه السلام) کار کند. دشمن خیلی مایل است که جبهه های جدیدی باز کند تا ما را درگیر نماید. دشمن برای این اهداف خود، هزینه می کند.
دشمن حاضر است با درگیر کردن ما در مسائل و مشکلات مختلف مثل مواد مخدر، فساد، فحشا، اینترنت، ماهواره و مسائل اقتصادی و سیاسی انرژی و وقت ما را هدر داده و ما را از توجه به موضوع مهم «مهدویت» غافل کند. وظیفه ما این است که با تقویت جبهه «مهدویت» با همه این موضوعات مقابله نماییم؛ یعنی با یک جبهه قدرتمند مهدوی، در مقابل 100 جبهه ی دشمن بایستیم. اگر تک تک انسان ها با حضرت آشتی کنند، باب همه مفاسد و مشکلات رفتاری، اخلاقی و روحی به رویشان بسته می شود. باید ببینیم ریشه مشکلات به کجا بر می گردد. برای همین است که می گوییم وجود آقا امام زمان (علیه السلام) و ظهور ایشان یک شاه کلید است، یعنی اگر به موضوع مهدویت خوب پرداخته شود، ما یک شبه می توانیم راه دهه ها ساله ی پیشرفت را هم در نظام فردی و هم نظام اجتماعی طی کنیم.
با توجه به آنچه گفته شد، پی می بریم که چرا امام صادق (علیه السلام) دعای ندبه را برای ما انشاء کردند. آن هم زمانی که هنوز امام زمان متولد نشده بود، این موضوع نشان می دهد که حتی آن زمان هم برای ظهور منجی دیر بوده است. اما امروز حدود 1180 سال از عمر حضرت می گذرد و هنوز جامعه اسلامی و جامعه تشیع به این نتیجه نرسیده که مهمترین مشکل هر یک از ما در نظام فردی، اجتماعی، کشوری و در نظام بین المللی، فقدانِ متخصص معصوم است. حاکمیت متخصص معصوم باید به صورت یک مطالبه جهانی در سطح دنیا مطرح شود و این موضوع فقط با فکر و کار فرهنگی امکان پذیر است.
با پیروزی انقلاب اسلامی، دشمن باب انواع جهادها را به روی ما باز کرد. از ترور ، محاصره نظامی، حمله نظامی و تحمیل جنگ و...، آغاز کرد، اما وقتی نتیجه نگرفت؛ رنگ و شکل جبهه را عوض کرد و جنگ حالت فرهنگی به خود گرفت. مقام معظم رهبری از این جنگ، به عنوان «تهاجم فرهنگی» یاد کرده و نوع شدیدتر آن را «شبیخون فرهنگی» نامیدند. سپس سخن از «ناتوی فرهنگی» یعنی یک حمله جهانی به جمهوری اسلامی و فرهنگ شیعه به میان آمد. امروز مجموعه ی این حملات برضد انقلاب ما را «جنگ نرم» می خوانیم.
بنابراین، عزادار حقیقی مانند یک جهادگر واقعی بوده و دقیقاً مثل دوران دفاع مقدس و با همان روحیه در جبهه فرهنگی تلاش می نماید و سعی می کند که اصول اساسیِ آرمان های آقا امام زمان (علیه السلام) و شیعه را بشناسد و به دیگران بشناساند، عزادار حقیقی سعی می کند به این وظایف انقلابی عمل کند و آنها را رواج دهد.
در «ناتوی فرهنگی» و «جنگ نرم» کسی می تواند در مقابل همه دنیا پیروز شود که روی مسأله ظهور امام زمان (علیه السلام) کار کند. دشمن خیلی مایل است که جبهه های جدیدی باز کند تا ما را درگیر نماید. دشمن برای این اهداف خود، هزینه می کند.
دشمن حاضر است با درگیر کردن ما در مسائل و مشکلات مختلف مثل مواد مخدر، فساد، فحشا، اینترنت، ماهواره و مسائل اقتصادی و سیاسی انرژی و وقت ما را هدر داده و ما را از توجه به موضوع مهم «مهدویت» غافل کند. وظیفه ما این است که با تقویت جبهه «مهدویت» با همه این موضوعات مقابله نماییم؛ یعنی با یک جبهه قدرتمند مهدوی، در مقابل 100 جبهه ی دشمن بایستیم. اگر تک تک انسان ها با حضرت آشتی کنند، باب همه مفاسد و مشکلات رفتاری، اخلاقی و روحی به رویشان بسته می شود. باید ببینیم ریشه مشکلات به کجا بر می گردد. برای همین است که می گوییم وجود آقا امام زمان (علیه السلام) و ظهور ایشان یک شاه کلید است، یعنی اگر به موضوع مهدویت خوب پرداخته شود، ما یک شبه می توانیم راه دهه ها ساله ی پیشرفت را هم در نظام فردی و هم نظام اجتماعی طی کنیم.
با توجه به آنچه گفته شد، پی می بریم که چرا امام صادق (علیه السلام) دعای ندبه را برای ما انشاء کردند. آن هم زمانی که هنوز امام زمان متولد نشده بود، این موضوع نشان می دهد که حتی آن زمان هم برای ظهور منجی دیر بوده است. اما امروز حدود 1180 سال از عمر حضرت می گذرد و هنوز جامعه اسلامی و جامعه تشیع به این نتیجه نرسیده که مهمترین مشکل هر یک از ما در نظام فردی، اجتماعی، کشوری و در نظام بین المللی، فقدانِ متخصص معصوم است. حاکمیت متخصص معصوم باید به صورت یک مطالبه جهانی در سطح دنیا مطرح شود و این موضوع فقط با فکر و کار فرهنگی امکان پذیر است.
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/2eRz7xQ
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر