«ایا استاد! زین شیوه حذر کن/ کمی در جزوه، تجدید نظر کن
نظر بر حال دانشجو مباح است/ اگر این سان عمل کردی صلاح است»
به نام خالق عرفان و اخلاق
که آدم کردمان با یک کم ارفاق
چه خوش فرمود آن استاد کامل
که «اخلاق است رمز طی منزل»
هر آن کس را که خُلق و خوی گندی است
نه وی را اعتبار و نه برندی است
بلی، اخلاق از دانش جدا نیست
وقار و تربیت، باد هوا نیست
ولیکن خُلق یک عده خراب است
چرا که علم، ایشان را حجاب است
یکی از روزهای سرد پاییز
که بودم طرفه دانشجوی ناچیز
برفتم در اتاق اوستادی
که از درسش نمایم انتقادی
پس از یک مشت عرض خاکساری
چنین گفتم به آن استاد کاری:
«ایا استاد! زین شیوه حذر کن
کمی در جزوه، تجدید نظر کن
نظر بر حال دانشجو مباح است
اگر این سان عمل کردی صلاح است»
به من گفتا:«برو ای بچه پررو!
تو مو می بینی و من پیچش مو
چه فکری با خودت کردی پسرجان؟!
نبینم باز برگردی پسر جان!
بدان تصمیم های ما کلان است
صلاح کار، دست خسروان است
خدایا دوره آخر زمان است
که دانشجو به این حد بدزبان است
نیاوردم که فرصت از راه
برو از پیش چشم... استغفرالله!»
خلاصه زار و خارم کرد استاد
دو تا لیچار بارم کرد استاد
اسیر غصه چون پهباد گشتم
شده افسرده و معتاد گشتم
لذا فهمیدم این که توی ایران
نباید بود شاکی از مدیران
به تأیید و غلوّ و دستبوسی
رِله کارت شودبا چاپلوسی
خلاصه حزب در ایران زیاد است
ولیکن بهترینش حزب باد است...!
نظر بر حال دانشجو مباح است/ اگر این سان عمل کردی صلاح است»
به نام خالق عرفان و اخلاق
که آدم کردمان با یک کم ارفاق
چه خوش فرمود آن استاد کامل
که «اخلاق است رمز طی منزل»
هر آن کس را که خُلق و خوی گندی است
نه وی را اعتبار و نه برندی است
بلی، اخلاق از دانش جدا نیست
وقار و تربیت، باد هوا نیست
ولیکن خُلق یک عده خراب است
چرا که علم، ایشان را حجاب است
یکی از روزهای سرد پاییز
که بودم طرفه دانشجوی ناچیز
برفتم در اتاق اوستادی
که از درسش نمایم انتقادی
پس از یک مشت عرض خاکساری
چنین گفتم به آن استاد کاری:
«ایا استاد! زین شیوه حذر کن
کمی در جزوه، تجدید نظر کن
نظر بر حال دانشجو مباح است
اگر این سان عمل کردی صلاح است»
به من گفتا:«برو ای بچه پررو!
تو مو می بینی و من پیچش مو
چه فکری با خودت کردی پسرجان؟!
نبینم باز برگردی پسر جان!
بدان تصمیم های ما کلان است
صلاح کار، دست خسروان است
خدایا دوره آخر زمان است
که دانشجو به این حد بدزبان است
نیاوردم که فرصت از راه
برو از پیش چشم... استغفرالله!»
خلاصه زار و خارم کرد استاد
دو تا لیچار بارم کرد استاد
اسیر غصه چون پهباد گشتم
شده افسرده و معتاد گشتم
لذا فهمیدم این که توی ایران
نباید بود شاکی از مدیران
به تأیید و غلوّ و دستبوسی
رِله کارت شودبا چاپلوسی
خلاصه حزب در ایران زیاد است
ولیکن بهترینش حزب باد است...!
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/1iAFuN7
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر