در پنج ماه نخست فعالیت دولت روحانی، میانگین واردات ماهانه به کشور ۲۶ درصد...
به نقل از مشرق، بر اساس آمار جدید گمرک، ارزش کل واردات در ۹ ماه نخست امسال به ۳۳ میلیارد و ۲۶۶ میلیون دلار رسیده است. از این رقم ۱۲ میلیارد و ۹۰۹ میلیون دلار آن مربوط به ۴ ماه اول سال یعنی پیش از روی کار آمدن دولت یازدهم و بیش از ۲۰ میلیارد دلار آن سهم ۵ ماه نخست کاری دولت جدید است.
بر اساس یک محاسبه ساده، میانگین واردات ماهانه در ۴ ماه اول امسال (۴ ماه پایانی دولت دهم) ۳ میلیارد و ۲۲۷ میلیون دلار بوده است.
این رقم در ۵ ماهه مرداد تا آذر یعنی ۵ ماه نخست فعالیت دولت روحانی به ۴ میلیارد و ۷۱ میلیون دلار رسیده است.
بدین ترتیب، در دولت جدید میانگین ارزش دلاری واردات، ماهانه ۲۶ درصد افزایش یافته است. از لحاظ وزنی نیز میانگین واردات ماهانه در دو بازه زمانی مذکور ۱۶.۵ درصد رشد نشان می‌دهد.
اگر روند رو به رشد واردات در ادامه دولت یازدهم که سیاست درهای باز تجاری با جهان را در پیش گرفته، ادامه یابد، مشکلی که در چند سال اول دولت احمدی‌نژاد گریبانگیر اقتصاد کشور شد، دوباره باز خواهد گشت: واردات بی‌رویه.
اتفاقا یکی از انتقادات همیشگی تیم اقتصادی دولت روحانی به دولت احمدی‌نژاد در ۸ سال گذشته، باز گذاشتن مرزهای تجاری کشور برای واردات کالاهای خارجی بود. حتی حسن روحانی نیز در روزهای تبلیغات انتخاباتی از روند رو به رشد واردات، انتقاد می‌کرد.
بد نیست تیم اقتصادی دولت یازدهم نگاهی به وعده‌های انتخاباتی روحانی درباره واردات نگاه بیندازند:
- روی آوردن به مسیر واردات بزرگ‌ترین بی‌عدالتی است. یعنی عدالت این است که در شرایط فشار دشمن ما بتوانیم در داخل به تولید کمک کنیم، فضا را بهبود ببخشیم، تولید داخل را افزایش دهیم و بر مقدار واردات بکاهیم.
- ما باید در شرایطی که باید سیاست اقتصادی ما با سیاست سیاسی ما کاملاً منطبق باشد برنامه‌ریزی صورت دهیم و در یک مسیر قرار بگیریم. در حالی که امروز در دو مسیر کاملاً جدا حرکت می‌کنیم. به گونه‌ای که در بخش اقتصاد و واردات با دست دراز کردن به سوی بیرون تقاضای نیاز می‌کنیم اما در سیاست اعلام می‌کنیم که بی‌نیاز هستیم.
- در اقتصاد مقاومتی باید به دنبال تولید داخل و رشد اقتصادی برویم و خرج‌های بیجای دولت را کم کرده و به جای شعار برنامه‌ریزی و کار کنیم؛ مداوم واردات زیاد نشود و تولیدات آخر ما افزوده شود و با استقامت اهداف اقتصادی از جمله چشم‌انداز را دنبال کنیم.
- باید کاری کنیم که مردم در شرایط آینده، از محصولات کشاورزی این سرزمین استفاده کنند نه اینکه با مسیر توسعه واردات و حذف تعرفه‌ها، کشاورزی ایران را تعطیل کنیم و با واردات محصولات کشاورزی؛ صنعت کشاورزی دیگر کشورها از جمله شیلی، آرژانتین و فرانسه را توسعه دهیم.
- چرا در سال‌های قبل ۷۵ درصد واردات داشتیم با توجه به اینکه در بخش کشاورزی و تولید دارای فرصت‌های خوبی بودیم، با بی‌برنامگی و نادیده گرفتن این توانمندی‌ها اقدام به واردات بی‌رویه کردیم و بخش تولید و کشاورزی ما تضعیف شد.
- حتی ما در مقاطعی انگور از آرژانتین و شیلی وارد کردیم به خاطر بی‌برنامگی و به دلیل عدم توجه به نظرات تولیدکنندگان مجبور به واردات مرغ از ترکیه شدیم.
هرچند سخنان آن روزهای روحانی مورد حمایت جامعه کارشناسان اقتصادی کشور بود، اما در عمل، دولت یازدهم راه دیگری در پیش گرفته است.
به نقل از مشرق، بر اساس آمار جدید گمرک، ارزش کل واردات در ۹ ماه نخست امسال به ۳۳ میلیارد و ۲۶۶ میلیون دلار رسیده است. از این رقم ۱۲ میلیارد و ۹۰۹ میلیون دلار آن مربوط به ۴ ماه اول سال یعنی پیش از روی کار آمدن دولت یازدهم و بیش از ۲۰ میلیارد دلار آن سهم ۵ ماه نخست کاری دولت جدید است.
بر اساس یک محاسبه ساده، میانگین واردات ماهانه در ۴ ماه اول امسال (۴ ماه پایانی دولت دهم) ۳ میلیارد و ۲۲۷ میلیون دلار بوده است.
این رقم در ۵ ماهه مرداد تا آذر یعنی ۵ ماه نخست فعالیت دولت روحانی به ۴ میلیارد و ۷۱ میلیون دلار رسیده است.
بدین ترتیب، در دولت جدید میانگین ارزش دلاری واردات، ماهانه ۲۶ درصد افزایش یافته است. از لحاظ وزنی نیز میانگین واردات ماهانه در دو بازه زمانی مذکور ۱۶.۵ درصد رشد نشان می‌دهد.
اگر روند رو به رشد واردات در ادامه دولت یازدهم که سیاست درهای باز تجاری با جهان را در پیش گرفته، ادامه یابد، مشکلی که در چند سال اول دولت احمدی‌نژاد گریبانگیر اقتصاد کشور شد، دوباره باز خواهد گشت: واردات بی‌رویه.
اتفاقا یکی از انتقادات همیشگی تیم اقتصادی دولت روحانی به دولت احمدی‌نژاد در ۸ سال گذشته، باز گذاشتن مرزهای تجاری کشور برای واردات کالاهای خارجی بود. حتی حسن روحانی نیز در روزهای تبلیغات انتخاباتی از روند رو به رشد واردات، انتقاد می‌کرد.
بد نیست تیم اقتصادی دولت یازدهم نگاهی به وعده‌های انتخاباتی روحانی درباره واردات نگاه بیندازند:
- روی آوردن به مسیر واردات بزرگ‌ترین بی‌عدالتی است. یعنی عدالت این است که در شرایط فشار دشمن ما بتوانیم در داخل به تولید کمک کنیم، فضا را بهبود ببخشیم، تولید داخل را افزایش دهیم و بر مقدار واردات بکاهیم.
- ما باید در شرایطی که باید سیاست اقتصادی ما با سیاست سیاسی ما کاملاً منطبق باشد برنامه‌ریزی صورت دهیم و در یک مسیر قرار بگیریم. در حالی که امروز در دو مسیر کاملاً جدا حرکت می‌کنیم. به گونه‌ای که در بخش اقتصاد و واردات با دست دراز کردن به سوی بیرون تقاضای نیاز می‌کنیم اما در سیاست اعلام می‌کنیم که بی‌نیاز هستیم.
- در اقتصاد مقاومتی باید به دنبال تولید داخل و رشد اقتصادی برویم و خرج‌های بیجای دولت را کم کرده و به جای شعار برنامه‌ریزی و کار کنیم؛ مداوم واردات زیاد نشود و تولیدات آخر ما افزوده شود و با استقامت اهداف اقتصادی از جمله چشم‌انداز را دنبال کنیم.
- باید کاری کنیم که مردم در شرایط آینده، از محصولات کشاورزی این سرزمین استفاده کنند نه اینکه با مسیر توسعه واردات و حذف تعرفه‌ها، کشاورزی ایران را تعطیل کنیم و با واردات محصولات کشاورزی؛ صنعت کشاورزی دیگر کشورها از جمله شیلی، آرژانتین و فرانسه را توسعه دهیم.
- چرا در سال‌های قبل ۷۵ درصد واردات داشتیم با توجه به اینکه در بخش کشاورزی و تولید دارای فرصت‌های خوبی بودیم، با بی‌برنامگی و نادیده گرفتن این توانمندی‌ها اقدام به واردات بی‌رویه کردیم و بخش تولید و کشاورزی ما تضعیف شد.
- حتی ما در مقاطعی انگور از آرژانتین و شیلی وارد کردیم به خاطر بی‌برنامگی و به دلیل عدم توجه به نظرات تولیدکنندگان مجبور به واردات مرغ از ترکیه شدیم.
هرچند سخنان آن روزهای روحانی مورد حمایت جامعه کارشناسان اقتصادی کشور بود، اما در عمل، دولت یازدهم راه دیگری در پیش گرفته است.
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/1mSBXLX
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر