آقای زیباکلام که آرزو دارد آلفرد و جانسون نامیده شود و در دانشگاه‌های آمریکا تدریس کند! می‌گوید محتوای توافق ژنو برایش مهم نیست بلکه مهم این است که نگاه خصمانه ایران به آمریکا و غرب ترک برداشته است.
وی در گفت‌وگو با دویچه‌وله بی‌آن که صادقانه و دست کم بیطرفانه اذعان کند اصل خصومت مربوط به عداوت‌های کور آمریکا در 60 سال گذشته علیه ملت ایران است، گفت: اصلا جزئیات توافق ژنو مهم نیست. این که آنها گفته‌اند چه کار می‌کنند و ما گفته‌ایم چه کار می‌کنیم، آنها گفته‌اند که غنی‌سازی سه درصد را به رسمیت می‌شناسیم یا ما اعلام پیروزی کنیم و بگوییم که در نتیجه مقاومت ما آنها مجبور شده‌اند و... هیچ کدام اینها مهم نیست، مهم این است که برای اولین بار، بعد از 35 سال، آن نگاه خصمانه، آن نگاه غیظ و غضب‌آلود ایران به غرب و به آمریکا، ترک برداشته است و این اتفاق مهمی است که در ژنو افتاده است.
وی می‌افزاید: بعد از توافق ژنو اصولگرایان تندرو خواهند گفت مقاومت ما باعث پیروزی شد، مقاومت ما باعث شد که غرب عقب‌نشینی کند، مقاومت ما باعث شد که آمریکایی‌ها مجبور شوند غنی‌سازی را بپذیرند و... در حالی که اصلاً دعوا بر سر غنی‌سازی نبود. اصلاً دعوا بر سر این نبود که ما چه کار داریم می‌کنیم، غربی‌ها چه می‌گویند، غربی‌ها چه می‌خواهند و... نه، بحث بر سر بی‌اعتمادی بوده است. مشکل اساسی و بنیادی غربی‌ها با فعالیت‌های هسته‌ای ما این بود که اعتماد نداشتند که ما داریم چه کار می‌کنیم. آنچه اتفاق افتاده، این است که برای اولین بار، بعد از 35 سال، غربی‌ها خیلی محتاطانه حاضر شده‌اند که به ما اعتماد کنند... حال اینکه روزنامه کیهان بگوید توی دهن زدیم، گرفتیم، مقاومت ما پاسخ داد و... به نظر من، طبیعی است که آنها این چیزها را خواهند گفت.
آقای زیباکلام اینجا نیز روشن نمی‌کند که آیا یک ملت قربانی تسلیحات کشتار جمعی (ایران) باید به دولت زورگویی مانند آمریکا که سازنده و اولین و آخرین کاربرد بمب اتمی در دنیاست اعتماد کند یا این آمریکاست که حق دارد بگوید به ملت ایران اعتماد ندارد؟!
به شوخی هم که شده باید به آقای زیباکلام گفت با این همه نبوغ که از خودتان سراغ دارید مراقب باشید شما را ندزدند و به آمریکا نبرند.
وی پیش از این ضمن یادداشتی در روزنامه شرق مدعی شد که اگر نامش به جای صادق زیباکلام، آلفرد و دیوید و جانسون و اسمیت بود و به جای ایران در دانشگاه‌های آمریکا تدریس می‌کرد آن گاه برای نظریاتش در دنیا مدال می‌دادند اما چه کند که بچه آب منگل است و در ایران تدریس می‌کند(!)
زیباکلام می‌گوید دوستان اصلاح‌طلبش به خاطر همین نظریات عجیب و غریبش به او می‌گویند باید درِ دانشکده‌ای را که در آن تدریس می‌کنی گِل گرفت.
وی در گفت‌وگو با دویچه‌وله بی‌آن که صادقانه و دست کم بیطرفانه اذعان کند اصل خصومت مربوط به عداوت‌های کور آمریکا در 60 سال گذشته علیه ملت ایران است، گفت: اصلا جزئیات توافق ژنو مهم نیست. این که آنها گفته‌اند چه کار می‌کنند و ما گفته‌ایم چه کار می‌کنیم، آنها گفته‌اند که غنی‌سازی سه درصد را به رسمیت می‌شناسیم یا ما اعلام پیروزی کنیم و بگوییم که در نتیجه مقاومت ما آنها مجبور شده‌اند و... هیچ کدام اینها مهم نیست، مهم این است که برای اولین بار، بعد از 35 سال، آن نگاه خصمانه، آن نگاه غیظ و غضب‌آلود ایران به غرب و به آمریکا، ترک برداشته است و این اتفاق مهمی است که در ژنو افتاده است.
وی می‌افزاید: بعد از توافق ژنو اصولگرایان تندرو خواهند گفت مقاومت ما باعث پیروزی شد، مقاومت ما باعث شد که غرب عقب‌نشینی کند، مقاومت ما باعث شد که آمریکایی‌ها مجبور شوند غنی‌سازی را بپذیرند و... در حالی که اصلاً دعوا بر سر غنی‌سازی نبود. اصلاً دعوا بر سر این نبود که ما چه کار داریم می‌کنیم، غربی‌ها چه می‌گویند، غربی‌ها چه می‌خواهند و... نه، بحث بر سر بی‌اعتمادی بوده است. مشکل اساسی و بنیادی غربی‌ها با فعالیت‌های هسته‌ای ما این بود که اعتماد نداشتند که ما داریم چه کار می‌کنیم. آنچه اتفاق افتاده، این است که برای اولین بار، بعد از 35 سال، غربی‌ها خیلی محتاطانه حاضر شده‌اند که به ما اعتماد کنند... حال اینکه روزنامه کیهان بگوید توی دهن زدیم، گرفتیم، مقاومت ما پاسخ داد و... به نظر من، طبیعی است که آنها این چیزها را خواهند گفت.
آقای زیباکلام اینجا نیز روشن نمی‌کند که آیا یک ملت قربانی تسلیحات کشتار جمعی (ایران) باید به دولت زورگویی مانند آمریکا که سازنده و اولین و آخرین کاربرد بمب اتمی در دنیاست اعتماد کند یا این آمریکاست که حق دارد بگوید به ملت ایران اعتماد ندارد؟!
به شوخی هم که شده باید به آقای زیباکلام گفت با این همه نبوغ که از خودتان سراغ دارید مراقب باشید شما را ندزدند و به آمریکا نبرند.
وی پیش از این ضمن یادداشتی در روزنامه شرق مدعی شد که اگر نامش به جای صادق زیباکلام، آلفرد و دیوید و جانسون و اسمیت بود و به جای ایران در دانشگاه‌های آمریکا تدریس می‌کرد آن گاه برای نظریاتش در دنیا مدال می‌دادند اما چه کند که بچه آب منگل است و در ایران تدریس می‌کند(!)
زیباکلام می‌گوید دوستان اصلاح‌طلبش به خاطر همین نظریات عجیب و غریبش به او می‌گویند باید درِ دانشکده‌ای را که در آن تدریس می‌کنی گِل گرفت.
ادامه مطلب ....
http://www.nooreaseman.com/forum324/thread59977.html
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر