در حاشیه مطرح کردن ایده «ترک مذاکرات از سوی» یک فعال اصلاح طلب
مسئولان عالیرتبه کشورمان هموراه بر استمرار گفتگو و مذاکره برای حل مسئله پرونده هسته ای تاکید و هیچ وقت صحبت از ترک میز مذاکرات نکرده اند.
شفاف: مذاکرات پنج روزه ژنو سرانجام با امضای توافقنامه میان ایران و گروه 1+5 به پایان رسید. توافقنامه ای که می توان از آن به عنوان آغاز فصل جدیدی در سیاست خارجی ایران یاد کرد و می تواند نویدبخش روزهای آفتابی در آسمان دیپلماسی ایران باشد. اما جدا از این مسئله، در روند مذاکرت مذکور شاهد این بودیم که شخصیت ها، گروه و مسئولان کشور هر یک به نوعی به تحلیل این مذاکرات می پرداختند و نقطه نظرات خود را در این رابطه بیان می کردند.
عده ای نقاط ضعف تیم مذاکره کننده کشورمان را یادآور می شدند و عده ای دیگر به تشویق آنها می پرداختند. در مجموع هدف هم منتقدان و هم مشوقان کمک به تیم دیپلماسی کشور در راستای پیشبرد منافع ملی و دستیابی به اهداف مدنظر بود.
اما در این میان عده ای از افرد و فعالان سیاسی نیز بودند که رفتارهای متناقضی از خود نشان می دادند. افرادی که زمانی صحبت از توافق با غرب و ایجاد رابطه صمیمانه و دوستانه با کشورها و قدرت های بزرگ سخن به میان می آوردند در روند مذاکرات ژنو تغییر موضع داده و حتی صحبت از «ترک مذاکرات» کردند.
احمد شیرزاد نماینده دوره ششم مجلس شورای اسلامی طی یادداشتی با عنوان «راهبرد ما در مذاکرات» در روز 25 آبان در یکی از روزنامه های وابسته به اصلاح طلبان به ارائه گزاره هایی درباره مذاکرات هسته ای پرداخت که کمی عجیب به نطر می رسید.
نماینده پیشین مجلس در یادداشت خود با متهم کردن دولت های نهم و دهم به درگیر کردن ایران در مسائل مختلف اجتماعی و اقتصادی برای محدود کردن نقش ایران در عرصه بین المللی نوشت: «شاید پیچیده‌ترین سوالی که این‌روزها ذهن تصمیم‌گیرندگان کشورمان را درگیر کرده، آن است که اگر طرف مقابل، یا بهتر بگوییم طرف‌های متنوع مقابل، بنای ناسازگاری گذاشتند و شرط‌های غیرقابل‌قبولی که به‌نوعی با تحقیر دولت و ملت ایران همراه است را پیش کشیدند، تکلیف چیست؟»
شیرزاد در بخشی دیگر از یادداشت خود می نویسد: «اگر کنگره آمریکا تحت‌تاثیر تبلیغات سوء اسراییلی‌ها و طرفدارانشان در واشنگتن تحریم‌های جدیدی وضع کرد و بالاخره اگر اروپایی‌ها فشارها و تحمیل‌های غیرمنطقی جدید را پیشه کردند، چه باید کرد.»
وی با اشاره به مذاکرات ایران و کشورهای عضو پنج به علاوه یک آورده است «به‌عنوان یک شهروند وطن‌پرست ایرانی که کم‌وبیش به ابعاد موضوع هسته‌ای ایران واقف است یک پیشنهاد روشن، شفاف و قاطع به دولت روحانی و مذاکره‌کنندگان هسته‌ای دارم و آن اینکه «زیر بار هرگونه فشار و تحمیل جدید نروید و قاطعانه اعلام کنید که در چنین وضعیتی، صحنه مذاکرات را ترک خواهید کرد.»
این فعال سیاسی اصلاح طلب در حالی از ترک میز مذاکرات سخن به میان آورد که این امر با سیاست های کلان و موضع گیری ها و اظهارنظرهای مقامات و مسئولان کشور 180 درجه تفاوت دارد. مسئولان عالیرتبه کشورمان هموراه بر استمرار گفتگو و مذاکره برای حل مسئله پرونده هسته ای تاکید و هیچ وقت صحبت از ترک میز مذاکرات نکرده اند.
هر چند که در بعضی از مواقع شاهد وقفه در انجام مذاکرات بودیم اما هیچگاه شاهد ترک مذاکرات نبودیم و اساساً سیاست و راهبرد نظام جمهوری اسلامی بر مبنای مذاکره و گفتگو برای حل مشکلات می باشد. چنانکه در پایان نیز شاهد این بودیم که در اثر ادامه مذاکرات و چانه زنی ها توافقنامه اولیه میان ایران و گروه 1+5 به امضا رسید و نه تنها توانستیم حق غنی سازی در داخل کشور را حفظ کنیم بلکه بخشی از تحریم ها نیز لغو شدند.
پس این فرضیه که این فعال اصلاح طلب با سیاست ها و رویکردهای کلان نظام آشنا نبوده است، نمی تواند چندان مورد قبول باشد، با توجه به اینکه وی خود زمانی نماینده مجلس بوده و طی دوران نمایندگی خود مدام صحبت از مذاکره و گفتگو می کرده است.
اما نکته ای که می توان در ارتباط با تحلیل این مسئله اشاره کرد، باز می گردد به رفتار دوگانه اصلاح طلبان در ارتباط با دولت روحانی. اصلاح طلبان از یکسو خود را حامی سرسخت دولت روحانی نشان می دهند و اساساً روی کارامدن این دولت را وامدار حمایت های خود می دانند و از سوی دیگر، این ترس و بدبینی در اصلاح طلبان وجود دارد که مبادا موفقیت های دولت روحانی موجب کمرنگ شدن یاد و خاطره دوران اصلاحات و به حاشیه رفتن رهبران و فعالان اصلاح طلب شود.
موفقیتی که روحانی در مدت 100 روز در عرصه سیاست خارجی کسب کرد اصلاح طلبان در مدت هشت یسل سکانداری اداره ملکت نتوانستند به دست بیاوردند. از همین رو موفقیت های آتی دولت روحانی نیز می تواند بر وحشت و ترس اصلاح طلبان بیافزاید.
روحانی همانطور بارها تاکید کرده است سیاست و مشی دولت خود را سیاستی «اعتدالی» می داند و نوع چینش کابینه وی نیز موید این امر است. جایی که به اعتراف محمد خاتمی از نیروهای درجه دوم و سوم اصلاحات استفاده کرده است.
بنابراین، موفقیت های دولت روحانی و تلاش وی برای دور شدن از اصالح طلبان و پایبند بودن به شعار «اعتدال» می تواند رموز نارضایتی اصلاح طلبان تندرو از دولت یازدهم و رییس آن باشد و از این رو، ایده «ترک مذاکرات» را نیز می توان در همین راستا تفسیر کرد و آن را بخشی از تلاش های صورت گرفته برای ناکام گذاشتن دولت تلقی کرد.
ادامه مطلب ....
http://www.nooreaseman.com/forum324/thread60015.html
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر