1- يزيد در سال اول حكومت خود، حضرت اباعبدالله الحسين(علیه السلام) و اهل بيت و يارانش را با آن وضع فجيع به شهادت رساند...
2- در سال دوم، فاجعه تأسف بار (حَرّه) را به وجود آورد كه روى تاريخ را سياه نمود.
مردم مدينه بعد از شهادت امام حسين(علیه السلام) و آگاهى از خباثت يزيد، اعتراض کرده و عامل يزيد را از مدينه بيرون راندند. يزيد هم سپاهى عظیم به سمت مدینه روانه كرد. سپاه شام با مردم مدينه در منطقه ای به نام حرّه درگير شدند.
جنگى عظيم واقع شد، مردم مدينه تاب مقاومت نياوردند و به حرم پيامبر(صلی الله علیه و آله) پناه بردند. لشكر شام وارد مدينه شد، حُرمت حَرَم پيامبر(ص) را حفظ نکرده و با اسبها داخل حرم رفتند!
آنقدر مردم مدينه را كشتند كه مسجد پر از خون شد و تا قبر پيامبر(ص) رسيد.
اسبهاى آنها در حرم پیامبر(ص) مدفوع و ادرار كردند. عدد كشته شده ها 10 هزار تن بود.
فرمانده سپاه شام تا سه روز اموال و نواميس مردم مدينه را بر لشكر خود مباح نمود.
سپاه بى حياىِ شام شروع به غارت و هتك حرمت نواميس مسلمانان كردند.
در اين حادثه با هزار دختر باكره زنا كردند، و هزار زن بى شوهر باردار شدند كه آنها را اولاد حرّه ناميدند.
تا جائى كه نقل كرده اند آن بى حياها در مسجد پيامبر(ص) نيز زنا كردند...!
3- سپس سپاهیان یزید به مکّه حمله، و كعبه را سنگباران كردند و خانه خدا را به آتش کشیدند!
فرمانده لشكر شام فرمان داد كه هر روز ده هزار سنگ بر كعبه فرود آوردند.
در این حادثه، خانه خدا به کلی سوخت و منهدم شد.
منابع:
ابن اثير
مروج اللذهب
ادامه مطلب ....
http://www.nooreaseman.com/forum84/thread60109.html
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر