مشاور فراری کروبی از اصلاح‌طلبان و سبزها خواست اخلاق‌مدار باشند و اگر توافق 3 سال پیش تهران را زیر سوال می‌بردند اکنون به طریق اولی توافق ژنو را زیر سوال ببرند.
مجتبی واحدی با اشاره به بیانیه سه جانبه تهران میان ایران و ترکیه و برزیل که به مبادله سوخت 5/3 درصد با سوخت 20 درصد مورد نیاز راکتور تهران اختصاص داشت و با کارشکنی آمریکا نافرجام ماند، نوشت: صدور آن بیانیه اعتراض گروهی از اصلاح‌طلبان و حامیان جنبش سبز را به دنبال داشت. آنان معتقد بودند که این نوع برخورد با یک کشور مستقل، تحقیر‌آمیز است. شدیدترین اعتراض در این مورد توسط زهرا رهنورد مطرح شد. او که به همراه موسوی بود اظهار داشت «بر تارک تمامیت ارضی ما فتح خرمشهر و آبادان می‌درخشد وقتی بیشتر درخشش این پیروزی‌ها درک خواهد شد که آن را با برخی از توافقنامه‌های امروزی مقایسه کنیم توافقنامه‌هایی که از قراردادهای ننگین ترکمنچای و گلستان بدتر است و آخرین نمونه‌اش همین معاهده هسته‌ای هفته گذشته است».
وی می‌افزاید: میرحسین موسوی نیز با عباراتی مشابه نگاه همسر خویش در خصوص بدتر دانستن بیانیه تهران از قراردادهای ننگین ترکمانچای و گلستان صحه گذاشت. دقیقا سه و نیم سال بعد از آن اظهارنظر، قراردادی در ژنو امضا شد که بی‌تردید دهها بار بدتر از بیانیه اردیبهشت 89 است.
وی در گویانیوز می‌نویسد؛ بسیاری از کسانی که آن روز با استناد به دیدگاه موسوی و رهنورد، مقاله نوشتند و از رفتار دولت احمدی‌نژاد در آن بیانیه گله کردند آزاد هستند و از این آزادی تنها برای هورا کشیدن به خاطر قرارداد فعلی، بهره می‌گیرند. مردم و دولت بنفش حق دارند هورا بکشند اما سبزها چه؟ آیا آنها در برابر وجدان، اخلاق و تاریخ می‌توانند ثابت کنند محتوای توافق اخیر بهتر از بیانیه‌ای است که آن را ننگین‌تر از ترکمانچای دانستند؟
مجتبی واحدی این را هم نوشته که «حامیان موسوی اگر مانند همراهان روحانی توافق‌نامه اخیر را یک موفقیت بزرگ می‌دانند باید دیدگاه خود نسبت به بیانیه تهران که به مراتب عزتمدارانه‌تر از توافق اخیر بود را بیان نمایند. چگونه می‌توان معاوضه اورانیوم غنی شده با سوخت مورد نیاز مراکز پزشکی هسته‌ای را ترکمانچای نامید و پذیرش دهها درخواست منطقی و غیرمنطقی همان قدرت‌ها را یک پیروزی بزرگ دانست؟ آیا شرط اخلاق‌مداری آنست که هر چه توسط رقیب انجام می‌شود را به باد ناسزا بگیریم و خود، کاری را صورت دهیم که قبیح‌تر از آنست؟».
مجتبی واحدی با اشاره به بیانیه سه جانبه تهران میان ایران و ترکیه و برزیل که به مبادله سوخت 5/3 درصد با سوخت 20 درصد مورد نیاز راکتور تهران اختصاص داشت و با کارشکنی آمریکا نافرجام ماند، نوشت: صدور آن بیانیه اعتراض گروهی از اصلاح‌طلبان و حامیان جنبش سبز را به دنبال داشت. آنان معتقد بودند که این نوع برخورد با یک کشور مستقل، تحقیر‌آمیز است. شدیدترین اعتراض در این مورد توسط زهرا رهنورد مطرح شد. او که به همراه موسوی بود اظهار داشت «بر تارک تمامیت ارضی ما فتح خرمشهر و آبادان می‌درخشد وقتی بیشتر درخشش این پیروزی‌ها درک خواهد شد که آن را با برخی از توافقنامه‌های امروزی مقایسه کنیم توافقنامه‌هایی که از قراردادهای ننگین ترکمنچای و گلستان بدتر است و آخرین نمونه‌اش همین معاهده هسته‌ای هفته گذشته است».
وی می‌افزاید: میرحسین موسوی نیز با عباراتی مشابه نگاه همسر خویش در خصوص بدتر دانستن بیانیه تهران از قراردادهای ننگین ترکمانچای و گلستان صحه گذاشت. دقیقا سه و نیم سال بعد از آن اظهارنظر، قراردادی در ژنو امضا شد که بی‌تردید دهها بار بدتر از بیانیه اردیبهشت 89 است.
وی در گویانیوز می‌نویسد؛ بسیاری از کسانی که آن روز با استناد به دیدگاه موسوی و رهنورد، مقاله نوشتند و از رفتار دولت احمدی‌نژاد در آن بیانیه گله کردند آزاد هستند و از این آزادی تنها برای هورا کشیدن به خاطر قرارداد فعلی، بهره می‌گیرند. مردم و دولت بنفش حق دارند هورا بکشند اما سبزها چه؟ آیا آنها در برابر وجدان، اخلاق و تاریخ می‌توانند ثابت کنند محتوای توافق اخیر بهتر از بیانیه‌ای است که آن را ننگین‌تر از ترکمانچای دانستند؟
مجتبی واحدی این را هم نوشته که «حامیان موسوی اگر مانند همراهان روحانی توافق‌نامه اخیر را یک موفقیت بزرگ می‌دانند باید دیدگاه خود نسبت به بیانیه تهران که به مراتب عزتمدارانه‌تر از توافق اخیر بود را بیان نمایند. چگونه می‌توان معاوضه اورانیوم غنی شده با سوخت مورد نیاز مراکز پزشکی هسته‌ای را ترکمانچای نامید و پذیرش دهها درخواست منطقی و غیرمنطقی همان قدرت‌ها را یک پیروزی بزرگ دانست؟ آیا شرط اخلاق‌مداری آنست که هر چه توسط رقیب انجام می‌شود را به باد ناسزا بگیریم و خود، کاری را صورت دهیم که قبیح‌تر از آنست؟».
ادامه مطلب ....
http://www.nooreaseman.com/forum324/thread59976.html
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر