خدمت به بندگان خدا در اسلام

خدمت به بندگان خدا در اسلام

خدمت به بندگان خدا در اسلام- 1



اگر از آداب معاشرت يا رابطه و پيوند انسان ها با يکديگر در اسلام اندکي بدانيم بي شک به اين نکته از روابط اجتماعي اسلام پي مي بريم که قله ي بلند و رفيع اسلام که در تمام امور برجستگي دارد و پرچمداري مي کند، خدمت به خلق يا خدمت به مردم و بالاتر از اين، خدمت به موجودات و آفريده هاي پروردگارجهانيان از جانداران گرفته تا گياهان. اما آنچه اکنون به آن پرداخته مي شود خدمت به مردم و برطرف کردن نيازهاي مادي و معنوي آنان است.

خدمت به مردم اين قدر با ارزش و گران جايگاه است که خداوند اين همه صفت "رحمانيت" و "رحيميت"، بخشندگي و مهر ورزي خود را در کتب آسماني به ويژه قرآن با آن همه آيات که آمرزش و غفران رابيان کرده، آورده است. و با آفرينش اين همه نعمت که زندگي انسان ها و موجودات به آن وابسته است‌ براي ما آفريده و در عمل، مهرورزي خود را به ما انسان هاي ناسپاس نشان داده است. قرآن: وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لاَ تُحْصُوهَا(نحل/18): و اگر بخواهيد نعمت هاي خدا را بشماريد، نمي توانيد آنها را به شمارش در آوريد. درست دقت کنيد دنباله ي همين آيه خداوند مي فرمايد:



إِنَّ اللَّهَ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ: به حق، خداوندآمرزنده ي اشتباه ها و گناهان شماست و بر شما مهربان است. هم آمرزش خود را بيان مي کند تا دل خطاکاران را اميدوار کند و هم مهرورزي خويش را به ياد ما مي آورد تا بگويد اين همه نعمت و آمرزش ريشه در مهرباني و خدمت به خلق از طرف خالق است.



در جاي ديگر مي فرمايد: قُلْ لَوْ كَانَ الْبَحْرُ مِدَاداً لِكَلِمَاتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ كَلِمَاتُ رَبِّي وَلَوْ جِئْنَا بِمِثْلِهِ مَدَداً (کهف/١٠٩) :بگو: اگر درياها براي (نوشتن) کلمات پروردگارم مرکب شود، درياها پايان مي گيرد. پيش از آنکه کلمات پروردگارم پايان يابد، هر چند همانند آن (درياها) را کمک آن قرار دهيم.

کلمات خدا فقط سخن نيست بلکه تمام موجودات و نعمت هاي آفريدگار براي ما، هريک کلمه اي هستند. نعمت هاي خداوند پاياني ندارند.



اگر به آيه ديگري که يادآورنعمت هاي آفريدگاراست دقت کنيم بيشتر به مهرباني و عظمت خالق جهان هستي پي مي بريم:



وَلَوْ أَنَّمَا فِي الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَالْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَا نَفِدَتْ كَلِمَاتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ(لقمان/27):

و اگر به طور حتم [برای نوشتن کلمات خدا] آنچه درخت در زمین است قلم باشند و دریای [مرکب] باشد و هفت دریای دیگر [ اين دريا را پس از تمام شدن مرکّبش] ياري کنند، کلمات خدا پایان نمی یابند؛ همانا خداوند چيره گر و داناي با حکمت است.





متأسفانه و هزاران افسوس که علمای اخلاق در اسلام همه به فکر یادآوری تقوا و پرهیز از گناه و یاد مرگ و دیدن اعمال در قیامت و حسابرسی را در سخنان خود یادآوری می کنند ولی از بین ده ها استاد این فن به ندرت یکی پیداشود که در باره ی خدمت به مردم و ارزش مردم در پیشگاه حضرت خداوند سبحان سخن بگوید. این چه دردی ست که علمای اخلاق از آن غافل مانده اند. با این سیره بیانی اخلاق، چقدر مردم را به اسلام عملی سوق داده اید؟





ادامه ...

مطالب این تاپیک برگرفته از وبلاگ jmal.blogfa.com

ادامه مطلب ....



http://www.nooreaseman.com/forum76/thread51902.html



منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان



تبادل لينك