فمن كان يرجوا لقا ربه فليعمل عملا صالحا(1)هركس به لقا و رحمت او اميدوار است بايد نيكوكار باشد و عملش صالح باشد، و لا يشرك بعباده ربه احدا و در عبادت خداوند احدى را شريك قرار ندهد.
هر قدر عمل انسان خالص باشد بيشتر به خدا نزديك ميشود تا جايى كه غير خدا چيزى را نميبيند آن وقت اشياء دنيا را بسيار ناچيز ميبيند، در نتيجه به هيچ عنوان غيبت نميكند، دروغ نميگويد، خلاف نميكند كه خداوند تبارك و تعالى به او غضب كند.
روايت دارد: الدنيا كلها جهل الا مواضع العلم و العلم كله حجه الا ما عمل به والعمل كله رياء الا ما كان مخلصا و الاخلاص على خطر حتى ينظر العبد بما يختم له(2)دنيا همه اش جهل و نادانى است، مگر جايگاههاى دانش، علم و دانش تمامش حجت و دليل خداوند عليه انسان است به جز آن مقدار كه بدان عمل شود و عمل هم كلش ريا است غير از آنچه خالصانه انجام شود و اخلاص در معرض خطر است تا اينكه انسان ببيند عاقبتش چه ميشود و آن وقت است كه ارزش واقعى هر كار روشن شود، زيرا قبل از آخر الامر هر لحظه احتمال حبط و نابودى اعمال گذشته آدمى وجود دارد.
محدث قمى براى فرزند بزرگش نقل كرده است كه وقتى كتاب منازل الاخره را تاليف و چاپ كردم و به قم آمد به دست شيخ عبدالرزاق مساله گو كه هميشه قبل از ظهر در صحن مطهر حضرت معصومه عليها السلام مساله ميگفت، افتاد.
مرحوم پدرم كربلايى محمد رضا از علاقه مندان شيخ عبدالرزاق بود و هر روز در مجلس او حاضر ميشد، شيخ عبدالرزاق روزها منازل الاخره را گشوده و براى مستمعين ميخواند.
يك روز پدرم به خانه آمد و گفت: شيخ عباس كاش مثل اين مساله گو ميشدى و ميتوانستى منبر بروى و اين كتاب را كه امروز براى ما خواند بخوانى.
چند بار خواستم بگويم آن كتاب از آثار و تاليفات من است اما هر بار خوددارى كردم و چيزى نگفتم، فقط عرض كردم: دعا بفرماييد خداوند توفيق مرحمت فرمايد(3).
اى اخى دست از دعا كردن مدار
با اجابت يا رد اويت چكار
گر اجابت كرد او را پس نكوست
ور كند موقوف آن هم لطف اوست
1- سوره 18 آيه 110
2- بحار ج 70 ص 212
3- شيخ عباس قمى مرد تقوا و فضيلت ص 49 - 48
هر قدر عمل انسان خالص باشد بيشتر به خدا نزديك ميشود تا جايى كه غير خدا چيزى را نميبيند آن وقت اشياء دنيا را بسيار ناچيز ميبيند، در نتيجه به هيچ عنوان غيبت نميكند، دروغ نميگويد، خلاف نميكند كه خداوند تبارك و تعالى به او غضب كند.
روايت دارد: الدنيا كلها جهل الا مواضع العلم و العلم كله حجه الا ما عمل به والعمل كله رياء الا ما كان مخلصا و الاخلاص على خطر حتى ينظر العبد بما يختم له(2)دنيا همه اش جهل و نادانى است، مگر جايگاههاى دانش، علم و دانش تمامش حجت و دليل خداوند عليه انسان است به جز آن مقدار كه بدان عمل شود و عمل هم كلش ريا است غير از آنچه خالصانه انجام شود و اخلاص در معرض خطر است تا اينكه انسان ببيند عاقبتش چه ميشود و آن وقت است كه ارزش واقعى هر كار روشن شود، زيرا قبل از آخر الامر هر لحظه احتمال حبط و نابودى اعمال گذشته آدمى وجود دارد.
محدث قمى براى فرزند بزرگش نقل كرده است كه وقتى كتاب منازل الاخره را تاليف و چاپ كردم و به قم آمد به دست شيخ عبدالرزاق مساله گو كه هميشه قبل از ظهر در صحن مطهر حضرت معصومه عليها السلام مساله ميگفت، افتاد.
مرحوم پدرم كربلايى محمد رضا از علاقه مندان شيخ عبدالرزاق بود و هر روز در مجلس او حاضر ميشد، شيخ عبدالرزاق روزها منازل الاخره را گشوده و براى مستمعين ميخواند.
يك روز پدرم به خانه آمد و گفت: شيخ عباس كاش مثل اين مساله گو ميشدى و ميتوانستى منبر بروى و اين كتاب را كه امروز براى ما خواند بخوانى.
چند بار خواستم بگويم آن كتاب از آثار و تاليفات من است اما هر بار خوددارى كردم و چيزى نگفتم، فقط عرض كردم: دعا بفرماييد خداوند توفيق مرحمت فرمايد(3).
اى اخى دست از دعا كردن مدار
با اجابت يا رد اويت چكار
گر اجابت كرد او را پس نكوست
ور كند موقوف آن هم لطف اوست
1- سوره 18 آيه 110
2- بحار ج 70 ص 212
3- شيخ عباس قمى مرد تقوا و فضيلت ص 49 - 48
ادامه مطلب ....
http://www.nooreaseman.com/forum160/thread52120.html
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر