احادیث پیرامون عـــــاشــــورا

احادیث پیرامون عـــــاشــــورا

امام جعفر صادق علیه السلام می فرماید: هر کس که امام حسین علیه السلام را در روز عاشورا زیارت کند بهشت بر او واجب مى‏شود. (اقبال الاعمال،ص 568)








امام جعفر صادق علیه السلام می فرماید: کسى که شب عاشورا در کنار مرقد امام حسین علیه السلام سحر کند روز قیامت در حالى به پیشگاه خدا خواهد شتافت که به خونش آغشته باشد، مثل کسى که در میدان کربلا و در کنار امام حسین علیه السلام کشته شده باشد. (وسائل الشیعه،ج 10،ص 372)








امام رضا علیه السلام می فرماید: هر کس روز عاشورا را روز برکت بنامد، و برای منزلش چیزی ذخیره کند، در آن چیز برکت نبیند، و در روز قیامت با یزید و عبیدالله بن زیاد و عمر بن سعد که خداوند آنها را لعنت کند به پایین ترین درجه آتش، محشور شود. (بحار،ج 44،ص 284)

امام رضا علیه السلام می فرماید: هر کس روز عاشورا سعی و تلاش برای بدست آوردن حوائجش را ترک کند، خداوند نیازمندی های دنیا و آخرت او را بر آورده می کند. (وسائل الشیعه،ج 14،ص 504)








امام رضا علیه السلام می فرماید: هر کس روز عاشورا، روز مصیبت و حزن و گریه او باشد، خداوند روز قیامت را روز شادی و سرور او قرار می دهد، و چشمش در بهشت به (دیدار) ما روشن می شود. (امالی صدوق،ص 129)








حضرت موسی علیه السلام در مناجاتش گفت: ای پروردگار من، به چه دلیلی (مسلمانان) امت محمد صلی الله علیه و آله و سلم را بر سایر امت ها برتری دادی؟ خداوند متعال فرمود: بخاطر ده خصلت آنها را برتری دادم، حضرت موسی علیه السلام گفت، آن خصلت هائی را که انجام می دهند چیستند تا من به بنی اسرائیل دستور بدهم که آنها هم انجام بدهند، خداوند فرمود: 1- نماز 2- زکات 3- روزه 4- حج 5- جهاد 6- (نماز) جمعه 7- (نماز) جماعت 8- قرآن 9- علم 10- و عاشوراء.








حضرت موسی علیه السلام عرض کرد ای پروردگار من، عاشوراء چیست؟ فرمود: گریه کردن و خود را به صورت گریه کنندگان در آوردن بر فرزندان محمد صلی الله علیه و آله و سلم و مرثیه و عزا بر مصیبت فرزندان مصطفی علیه السلام است، ای موسی هیچ بنده ای از بندگان من نیست که در آن زمان بگرید یا خود را به شکل گریه کنندگان در آورد برای فرزندان مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم و در این مصیبت صبر کند مگر اینکه برای او بهشتی خواهد بود که در آن جاودان است.







و هیچ بنده ای نیست که از مال و دارائی خود در راه محبت به پسر دختر پیامبرش غذا و غیر غذا حتی (یک پول) درخم و امثال اینها را انفاق کند مگر اینکه برکت می دهم به او در دنیا به عوض هر درهمی، هفتاد درهم، و در بهشت از بدی نگه داشته شود و تمام خطاها و گناهانش را می آمرزم، و به عزت و جلالم قسم، هیچ مرد و زنی نیست که در روز عاشوراء و غیر آن روز، یک قطره اشکی از چشمان او جاری شود مگر اینکه اجر صد شهید برای او نوشته شود.[1] (مستدرک الوسائل،ج 10،ص 319،ح 12085)





1- البته معلوم است که اشک تنها کافی نیست، زیرا در طول تاریخ کسانی بودند که برای مصیبت حضرت امام حسین علیه السلام اشک ریختند با این وجود وارد جهنم می شوند، یکی از آنها عمر سعد است که در لحظات آخر عمر امام حسین علیه السلام توسط حضرت زینب علیها السلام مورد خطاب قرار گرفت و به او گفت ایقتل ابو عبدالله و انت تنظر الیه آیا حسین علیه السلام کشته شود و تو ای عمر سعد نظاره گر هستی؟ روی خود را از حضرت زینب علیها السلام بر گرداند در حالی که اشک هایش بر روی صورت و ریشش سرازیر می شد، قطعا این گریه از روی خوشحالی نبود بلکه از روی دلسوزی برای امام حسین علیه السلام بود ولی چون با دست و زبان خود از امام دفاع نکرد و برای رسیدن به پست و مقام علیه امام علیه السلام دست به شمشیر برد لذا این اشک ها برای او فایده ای نخواهد داشت زیرا لازمه داخل شدن در بهشت، فقط اشک ریختن و حتی داشتن ایمان به خدا کافی نیست بلکه علاوه بر همه این موارد انجام دادن دستوراتی است که پیامبران و ائمه اطهار علیه السلام از ناحیه خداوند به انسان ها ابلاغ می کنند، و در زمان آخرین پیامبر یعنی پیامبر مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم، معرفت به خاندان آن حضرت، یعنی ولایت و امامت امیرمؤمنان علی علیه السلام و فرزندان معصوم آن حضرت در رأس همه اعمال بلکه شرط ورود در بهشت است یعنی اگر کسی تمام اعمال نیک اعم از نماز و روزه و خمس و جهاد و غیره را داشته باشد و ولایت و محبت امیرمؤمنان و فرزندان معصومش (علیه السلام) را نداشته باشد طبق روایات و احادیث داخل بهشت نخواهد شد در این زمینه به یک روایت اکتفا می شود که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: قسم به کسی که جانم در ید قدرت اوست، اگر یکی از شما عمل هفتاد پیامبر را انجام دهد، هرگز داخل بهشت نشود مگر اینکه این برادرم علی (علیه السلام) و فرزندانش را دوست داشته باشد.(بحار،ج 27،ص 196)











پس معلوم شد که اگر کسی با وجود ایمان و اطاعت و فرمانبرداری از خدا و پیامر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم اشکی در مصیبت امام حسین علیه السلام بریزد این اشک او را به بهشت خواهد رسانید اگر چه خطاها و گناهانی که مربوط به حق الله است از او سر زده باشد چرا که اشک ها گناهان او را آب می کند و اکر در این زمینه احادیثی از اهل بیت علیه السلام نقل شده باشد به همین منظور است یعنی اشک همراه با عمل و اخلاص، مانند احادیثی که ذکر شد.

danesheejtehad.persianblog.ir

منبع: انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان



http://www.nooreaseman.com/forum169/thread46352.html



تبادل لينك