عجب روزگار غریبی
و عجب مردمانِ غریب تری
و عجب قاضیانِ مُنصفی
قاضیانی که تا؛
از «خدا» و «ایمان» و «نماز» حرف بزنی و
«اِنْ شاء الله»
و
«اَلحَمْدُلله» را
و
«اَلحَمْدُلله» را
یکی در میان به جملاتت ببندی
و «قرآن»، در مراسم شادی ها بگشایی
به سرعت حکم می دهند و
«افلاکی اَت» می خوانند
و تو هنوز از هیچ چیز حرف نزده ای
و تو هنوز نگفته ای که دو دستی زمین را چسبیده ای و
زمین تو را
و تو هنوز نگفته ای که فقط
"حرف" زده ای
و
ندا داده ای
کـِ«ای قاضیانِ منصف!
عدالت پیشه کنید و
مهلتم دهید؛
افلاکیان را سخنانی دیگر شاید
و فضایی دیگر
خاکی بودنم را کتمان نکنید!»
yadoyar.mihanblog.com
ادامه مطلب ....
http://www.nooreaseman.com/forum59/thread51014.html
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر