اگر کوکاکولا واقعا تمایل دارد تا به مردم فلسطین کمک کند نباید خواهان اتمام محاصره زمینی، هوایی و دریایی غزه باشد؟
گروه بین الملل ایران اسلامی - ایوان ریدلی روزنامه نگار انگلیسی و مجری شبکه پرس تی وی، در مقاله ای با عنوان "سرمایه گذاری کوکا کولا در غزه" از ساخت کارخانه این شرکت نوشابه سازی در نوار غزه خبر داده است و حقایقی تکان دهنده را از پشت پرده حضور این شرکت صهیونیستی در منطقه محصور شده غزه، بیان کرده است. ترجمه متن کامل این مقاله که در پایگاه "میدل ایست مانیتور" منشر شده را در ادامه دنبال کنید:
شرکت کوکاکولا در حال ساخت کارخانه ای در غزه است، اما قبل از این که سرمایه گزاری در این منطقه که اقتصادی از هم پاشیده دارد و درصد بی کاری در آن در میان بالاترین ها در جهان اسقرار دارد، را مورد تحسین قرار دهیم، اجازه دهید تا جوانب این پروژه را از نزدیک بررسی کنیم. در حقیقت باید پرسید چه کسانی از این پروژه سود می برد؟
مصالح اولیه برای ساخت این کارخانه از مبدا اسراییل به همراه کاروانی شامل ده کامیون از مسیر پایانه مرزی "ییتزاک رابین"عبور کردند، و سپس این کامیون ها توسط ارتش اسراییل از طریق گذرگاه "کرم شالون" هفته پیش به غزه منتقل شدند. ورود این حجم مصالح به غزه در نوع خودش بی نظیر است، به این دلیل که از زمان حمله وحشیانه اسراییل به غزه تنها ۱۳۰۰۰۰ تن مصالح ساختمانی وارد غزه شده است در حالی که برای بازسازی کارخانه های بمباران شده در دو جنگ اخیر اسراییل علیه غزه ۵ میلیون تن مصالح مورد نیاز است.
هزاران نفر هنوز در غزه بی خانمان هستند و برخی از اجساد هنوز در زیر ویرانه های ساختمان ها مدفون مانده اند. علیرغم تعهدات بین المللی برای کمک های مردمی و برنامه های بازسازی گسترده به دلیل محاصره مداوم که توسط اسراییل و مصر هدایت شده بود، هیچ یک از این موارد هنوز اتفاق نیافتاده است.
مواد خام مورد نیاز برای ساخت کوکاکولا، که در صدر لیست تحریم اسراییل قرار دارند، شامل آب و شکر است. آب تمیز و تازه از نایاب ترین کالا ها در غزه است. بیشتر منابع طبیعی آلوده شده اند بنابر این هیچ شکی نیست که فرصت طلبان اسراییلی منتظرند تا میلیون ها گالن آب را به قیمت گزاف ذخیره کنند. گزارش های محیط زیست از سرتاسر جهان، از آمریکای جنوبی تا آسیا، نشان می دهد، هر جا که کارخانه بسته بندی مایعات کوکاکولا ایجاد می شود، معمولا کمبود آب شیرین به دنبال آن می آید.
البته، از قبل کمبود وحشتناک آب در غزه وجود داشته است؛ گزارش های اخیر بانک جهانی نشان می دهد که تصفیه آب و زیر ساخت های فاضلاب در غزه به دنبال حملات مختلف چند سال اخیر رژیم صهیونیستی در لبه سقوط است. برای مردم غزه دسترسی به آب شیرین محدود به میانگین زمانی ۶-۸ ساعت برای ۱ تا ۴ روز در هفته است، بنابراین تقریبا غیر ممکن است که شرکت کوکاکولا آب اختصاص داده شده را به مردم غزه بر گرداند. آیا امکان دارد؟
تصور می کنم که تاجرانی که از کمبود آب و ساخت این کارخانه سود می برند، تامین کننده یکی دیگر از مواد اصلی این کارخانه یعنی شکر هم باشند. بسیاری حدس می زنند که افرادی که در پشت احداث این کارخانه قرار دارند می توانند منبع انرژی قابل اعتمادی را نیز به دست بیاورند. در حالی که فلسطینی ها با قطعی برق مداوم مواجه هستند و تنها ۳۰ درصد برق منطقه به طور متناوب قابل استفاده است و حتی بیمارستان ها برای خدامت عادی خود به ژنراتورهای اضطراری متکی هستند.
من بر روی خرابه های مکانی که روزی منطقه صنعتی غزه بود راه می روم. در طی عملیات سرب گداخته در سال ۲۰۰۸ - ۲۰۰۹ این منطقه با خاک یکسان شد و فلسطینیان تا به امروز نتوانسته اند آن را بازسازی کنند. هزاران کارخانه که روزی تامین کننده شغل هزاران نفر بود دیگر وجود ندارد. مسئولان کوکاکولا حتما تضمین هایی از تل آویو برای بر خورد نکردن موشک های دقیق اسراییل به کار خانه هایشان دریافت کرده اند.
شک و تردید خودم درباره کل این پروژه را با مدیر سازمان یهودی "ناجی" در میان گذاشتم. در حالی که جین مارکر، موسس و مدیر سازمان درخت زیتون در آمریکا، موافق بود که برای خارج شدن غزه از این بحران به دها هزار شغل نیاز است، اما در عین حال اضافه کرد که " آیا این کارحانه می تواند پناگاهی برای راکت ها و دیگر سلاح ها باشد؟ من هم حس می کنم که همین طور است؟ به نظر من کوکاکولا کاملا باید برای انجام این کار عقلش را ازدست داده باشد.
بر طبق گزارش سایت خبری NRG این کارخانه در منطقه صنعتی کارمی در غزه قرار خواهد گرفت و ۲۰ میلیون دلار برای ساخت آن هزینه شده است و این کارخانه قصد دارد تا هزار نفر را استخدام کند. اما منابع محافظه کار زیادی تخمین زده اند که این کارخانه تنها قادر است برای ۴۰۰ شغل به وجود می آید، و این تعداد قطره ایست در برابر اقیانوس آمار بی کاری در غزه.
پیشگامان این پروژه "مونیب المسری" و "زهی خوری" هستند. "زهی خوری" مدیر شرکت ملی آشامیدنی فلسطین و دارای سه حق امتیاز از کوکاکولا در کرانه باختری است.
کوکاکولا اعلام کرد که علاوه بر ارائه صدها شغل برای فلسطینیان، کارخانه جدید برنامه های اجتماعی را نیز راه اندازی می کند. بابت این سوال عذرخواهی می کنم اما اگر کوکاکولا واقعا تمایل دارد تا به مردم فلسطین کمک کند نباید خواهان اتمام محاصره زمینی، هوایی و دریایی غزه باشد؟ اگر کوکاکولا واقعا قصد کمک دارد باید مالیات ها را به جای دادن به دولت فاسد رام الله به جنبش حماس که کنترل غزه را در دست دارد، بدهد. حماس از لیست گروه های تروریستی اتحادیه اروپا خارج شده است، با توجه به این که از همان ابتدا نباید در این لیست قرا می گرفت، بنابر این آیا شرکت های بزرگ نباید حس سازشگرانه داشته باشند. بسیاری معتقدند که اصول و مبانی اخلاقی هیچ وقت در جاه طلبی های کوکاکولا راهی نداشته است.
این موضوع ارزش یاد آوری را دارد؛
در حالی که این شرکت تصویر "کوک" را به عنوان نوشیدنی وطن پرست آمریکایی گسترش می داد، نام این شرکت در دهه ۳۰ به نوعی مترادف شده بود با مبارزه علیه آزادی و دموکراسی چراکه این شرکت در حال تجارت با آلمان نازی بود. ظاهرا همان جا بود که آرم این شرکت به راحتی در کنار صلیب شکسته قرار گرفت.
اما در حالی که تل آویو همیشه مشتاق بود تا خاطرات قساوت های نازی ها در زمان جنگ جهانی دوم را زنده نگه دارد و افرادی که از نزدیک با "رایش سوم" همکاری می کردند را مورد تعقیب قرار دهند، در این مورد دچار فراموشی سیاسی شده است. البته این حمایت های کوکاکولا از رژیم صهیونیستی است، که موجب شده تا این شرکت اولین هدف جنبش تحریم رژیم صهیونیستی قرار گیرد، و شاید این کفاره گناهان آنها باشد.
کوکاکولا همچنین در سالهای گذشته اتهام نقش داشتن در به اتمام رسیدن سفره های محلی آب هندوستان را رد کرد و گفت " این ادعا هیچ پایه و اساس علمی ندارد. در این بیانیه کوکاکولا اعلام کرد که: این شرکت می خواهد تا «جهان تازه ای به وجود آورد؛ در ذهن، بدن و روح». «الهام بخش لحضات خوش بینانه باشد-؛از طریق مارک ها و فعالیت ها». «ایجاد کننده ارزش ها و به وجود آورنده تغییرات باشد».
اگر این اهداف واقعا صادقانه باشند بنابر این شرکت باید از قدرت و نفوذ خود در اسراییل استفاده کند تا محاصره غزه برداشته شود و دولت اسراییل به توسعه سیستم آپارتایدی خود بر ضد مردم فلسطین خاتمه دهد.
گروه بین الملل ایران اسلامی - ایوان ریدلی روزنامه نگار انگلیسی و مجری شبکه پرس تی وی، در مقاله ای با عنوان "سرمایه گذاری کوکا کولا در غزه" از ساخت کارخانه این شرکت نوشابه سازی در نوار غزه خبر داده است و حقایقی تکان دهنده را از پشت پرده حضور این شرکت صهیونیستی در منطقه محصور شده غزه، بیان کرده است. ترجمه متن کامل این مقاله که در پایگاه "میدل ایست مانیتور" منشر شده را در ادامه دنبال کنید:
شرکت کوکاکولا در حال ساخت کارخانه ای در غزه است، اما قبل از این که سرمایه گزاری در این منطقه که اقتصادی از هم پاشیده دارد و درصد بی کاری در آن در میان بالاترین ها در جهان اسقرار دارد، را مورد تحسین قرار دهیم، اجازه دهید تا جوانب این پروژه را از نزدیک بررسی کنیم. در حقیقت باید پرسید چه کسانی از این پروژه سود می برد؟
مصالح اولیه برای ساخت این کارخانه از مبدا اسراییل به همراه کاروانی شامل ده کامیون از مسیر پایانه مرزی "ییتزاک رابین"عبور کردند، و سپس این کامیون ها توسط ارتش اسراییل از طریق گذرگاه "کرم شالون" هفته پیش به غزه منتقل شدند. ورود این حجم مصالح به غزه در نوع خودش بی نظیر است، به این دلیل که از زمان حمله وحشیانه اسراییل به غزه تنها ۱۳۰۰۰۰ تن مصالح ساختمانی وارد غزه شده است در حالی که برای بازسازی کارخانه های بمباران شده در دو جنگ اخیر اسراییل علیه غزه ۵ میلیون تن مصالح مورد نیاز است.
هزاران نفر هنوز در غزه بی خانمان هستند و برخی از اجساد هنوز در زیر ویرانه های ساختمان ها مدفون مانده اند. علیرغم تعهدات بین المللی برای کمک های مردمی و برنامه های بازسازی گسترده به دلیل محاصره مداوم که توسط اسراییل و مصر هدایت شده بود، هیچ یک از این موارد هنوز اتفاق نیافتاده است.
مواد خام مورد نیاز برای ساخت کوکاکولا، که در صدر لیست تحریم اسراییل قرار دارند، شامل آب و شکر است. آب تمیز و تازه از نایاب ترین کالا ها در غزه است. بیشتر منابع طبیعی آلوده شده اند بنابر این هیچ شکی نیست که فرصت طلبان اسراییلی منتظرند تا میلیون ها گالن آب را به قیمت گزاف ذخیره کنند. گزارش های محیط زیست از سرتاسر جهان، از آمریکای جنوبی تا آسیا، نشان می دهد، هر جا که کارخانه بسته بندی مایعات کوکاکولا ایجاد می شود، معمولا کمبود آب شیرین به دنبال آن می آید.
البته، از قبل کمبود وحشتناک آب در غزه وجود داشته است؛ گزارش های اخیر بانک جهانی نشان می دهد که تصفیه آب و زیر ساخت های فاضلاب در غزه به دنبال حملات مختلف چند سال اخیر رژیم صهیونیستی در لبه سقوط است. برای مردم غزه دسترسی به آب شیرین محدود به میانگین زمانی ۶-۸ ساعت برای ۱ تا ۴ روز در هفته است، بنابراین تقریبا غیر ممکن است که شرکت کوکاکولا آب اختصاص داده شده را به مردم غزه بر گرداند. آیا امکان دارد؟
تصور می کنم که تاجرانی که از کمبود آب و ساخت این کارخانه سود می برند، تامین کننده یکی دیگر از مواد اصلی این کارخانه یعنی شکر هم باشند. بسیاری حدس می زنند که افرادی که در پشت احداث این کارخانه قرار دارند می توانند منبع انرژی قابل اعتمادی را نیز به دست بیاورند. در حالی که فلسطینی ها با قطعی برق مداوم مواجه هستند و تنها ۳۰ درصد برق منطقه به طور متناوب قابل استفاده است و حتی بیمارستان ها برای خدامت عادی خود به ژنراتورهای اضطراری متکی هستند.
من بر روی خرابه های مکانی که روزی منطقه صنعتی غزه بود راه می روم. در طی عملیات سرب گداخته در سال ۲۰۰۸ - ۲۰۰۹ این منطقه با خاک یکسان شد و فلسطینیان تا به امروز نتوانسته اند آن را بازسازی کنند. هزاران کارخانه که روزی تامین کننده شغل هزاران نفر بود دیگر وجود ندارد. مسئولان کوکاکولا حتما تضمین هایی از تل آویو برای بر خورد نکردن موشک های دقیق اسراییل به کار خانه هایشان دریافت کرده اند.
شک و تردید خودم درباره کل این پروژه را با مدیر سازمان یهودی "ناجی" در میان گذاشتم. در حالی که جین مارکر، موسس و مدیر سازمان درخت زیتون در آمریکا، موافق بود که برای خارج شدن غزه از این بحران به دها هزار شغل نیاز است، اما در عین حال اضافه کرد که " آیا این کارحانه می تواند پناگاهی برای راکت ها و دیگر سلاح ها باشد؟ من هم حس می کنم که همین طور است؟ به نظر من کوکاکولا کاملا باید برای انجام این کار عقلش را ازدست داده باشد.
بر طبق گزارش سایت خبری NRG این کارخانه در منطقه صنعتی کارمی در غزه قرار خواهد گرفت و ۲۰ میلیون دلار برای ساخت آن هزینه شده است و این کارخانه قصد دارد تا هزار نفر را استخدام کند. اما منابع محافظه کار زیادی تخمین زده اند که این کارخانه تنها قادر است برای ۴۰۰ شغل به وجود می آید، و این تعداد قطره ایست در برابر اقیانوس آمار بی کاری در غزه.
پیشگامان این پروژه "مونیب المسری" و "زهی خوری" هستند. "زهی خوری" مدیر شرکت ملی آشامیدنی فلسطین و دارای سه حق امتیاز از کوکاکولا در کرانه باختری است.
کوکاکولا اعلام کرد که علاوه بر ارائه صدها شغل برای فلسطینیان، کارخانه جدید برنامه های اجتماعی را نیز راه اندازی می کند. بابت این سوال عذرخواهی می کنم اما اگر کوکاکولا واقعا تمایل دارد تا به مردم فلسطین کمک کند نباید خواهان اتمام محاصره زمینی، هوایی و دریایی غزه باشد؟ اگر کوکاکولا واقعا قصد کمک دارد باید مالیات ها را به جای دادن به دولت فاسد رام الله به جنبش حماس که کنترل غزه را در دست دارد، بدهد. حماس از لیست گروه های تروریستی اتحادیه اروپا خارج شده است، با توجه به این که از همان ابتدا نباید در این لیست قرا می گرفت، بنابر این آیا شرکت های بزرگ نباید حس سازشگرانه داشته باشند. بسیاری معتقدند که اصول و مبانی اخلاقی هیچ وقت در جاه طلبی های کوکاکولا راهی نداشته است.
این موضوع ارزش یاد آوری را دارد؛
در حالی که این شرکت تصویر "کوک" را به عنوان نوشیدنی وطن پرست آمریکایی گسترش می داد، نام این شرکت در دهه ۳۰ به نوعی مترادف شده بود با مبارزه علیه آزادی و دموکراسی چراکه این شرکت در حال تجارت با آلمان نازی بود. ظاهرا همان جا بود که آرم این شرکت به راحتی در کنار صلیب شکسته قرار گرفت.
اما در حالی که تل آویو همیشه مشتاق بود تا خاطرات قساوت های نازی ها در زمان جنگ جهانی دوم را زنده نگه دارد و افرادی که از نزدیک با "رایش سوم" همکاری می کردند را مورد تعقیب قرار دهند، در این مورد دچار فراموشی سیاسی شده است. البته این حمایت های کوکاکولا از رژیم صهیونیستی است، که موجب شده تا این شرکت اولین هدف جنبش تحریم رژیم صهیونیستی قرار گیرد، و شاید این کفاره گناهان آنها باشد.
کوکاکولا همچنین در سالهای گذشته اتهام نقش داشتن در به اتمام رسیدن سفره های محلی آب هندوستان را رد کرد و گفت " این ادعا هیچ پایه و اساس علمی ندارد. در این بیانیه کوکاکولا اعلام کرد که: این شرکت می خواهد تا «جهان تازه ای به وجود آورد؛ در ذهن، بدن و روح». «الهام بخش لحضات خوش بینانه باشد-؛از طریق مارک ها و فعالیت ها». «ایجاد کننده ارزش ها و به وجود آورنده تغییرات باشد».
اگر این اهداف واقعا صادقانه باشند بنابر این شرکت باید از قدرت و نفوذ خود در اسراییل استفاده کند تا محاصره غزه برداشته شود و دولت اسراییل به توسعه سیستم آپارتایدی خود بر ضد مردم فلسطین خاتمه دهد.
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/1wKV3Ys
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر