برخلاف تصور بعضی از افراد که گمان می‌کنند، حضرت مهدی (علیه السلام) چهره ای خشن در برخورد با مردم دارند و در همان اوان ظهور بسیاری از مردم را از دم تیغ می‌گذرانند، آن حضرت منبع رحمت و محبت... و گذشت هستند. متاسفانه این روایات که تعداد آن‌ها، زیاد نیست، تخم تردید را در دل مردم می‌پراکند و آن‌ها را از ظهور امام به وحشت می‌اندازد.
برای مثال بد نیست به برخی از این روایات که سند صحیحی ندارند اشاره کنیم:
۱. در بحارالانوار آمده است، در زمان ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) گروهی از مسلمانان را تحت تعقیب قرار می‌دهد، و آن‌ها نیز از ترس آن حضرت به روم پناه می‌برند و در آنجا با درخواست امپراتور روم و از ترس جانشان از دین اسلام به مسیحیت می‌گروند، در نهایت این حدیث که بسیار هم طولانی است، حضرت مردان آن‌ها را می‌کشد و زنان باردار آنان را نیز از دم تیغ می‌گذراند. (۱)
از کل این حدیث که بگذریم، بهتر است این قسمت حدیث را با دقت بیشتری مطالعه کنیم. امام بیش از هر کسی از امور فقهی و حد مجرمان آگاه است. چطور ممکن است، امام زمان (علیه السلام) که خود مظهر این علوم اند، زن بارداری را حد بزنند و حتی فرزند بی گناه او را به قتل برسانند. آیا این حدیث جعلی نیست؟
۲. نمونه ی دوم این روایات، روایتی است که در الغیبة نعمانی آمده است، از زبان حضرت صادق (علیه السلام) چنین روایت کرده‌اند. مردی از امام صادق (علیه السلام) پرسید آیا سیره ی حضرت مهدی (علیه السلام) همان سیره ی رسول الله (صلی الله علیه و آله) است؟ امام در پاسخ فرمودند: «هرگز! رسول خدا (صلی الله علیه و آله) با نرمی و الفت با امتش برخورد می‌کرد، در صورتی که سیره ی مهدی (عجل الله تعالی فرجه) قتل و کشتار است.» (۲)
این در حالی است که احادیث متواتر بسیاری داریم که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) حضرت مهدی را دقیقاً همانند خود می‌خوانند.
۳. در حدیث دیگری آمده است: «سرو کار مهدی جز با شمشیر نیست و توبه ی احدی را نمی‌پذیرد» (۳) آیا عقل باور می‌کند، آن میراث دار اخلاق و سیرت پیامبر رحمت، این چنین با مردم رفتار کند؟ آیا سیره ی ائمه و پیامبر اینگونه بوده است؟
در برابر این روایت که از نظر سندی ضعیف هستند، روایاتی نیز داریم که سیره ی حضرت مهدی (علیه السلام) را چنین توصیف می‌کنند:
۱. راوی از امام باقر (علیه السلام) می‌پرسند: حضرت حجت (عجل الله تعالی فرجه) پس از ظهور چه سیره و روشی در حکومت خواهد داشت؟ حضرت می‌فرمایند: درست مانند رسول خدا (صلی الله علیه و آله)، تمام آنچه را که به نام اسلام بر دنیا حاکم است از بین می‌برد و اسلام را از نو عرضه خواهد کرد (۴)
بر طبق قرآن کریم، آیه ی ۱۵۹ سوره ی آل عمران، رفتار پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) با مردم بانرمی و خوش خویی بود:
فبما رحمة من اللَّه لنت لهم و لو کنت فظّا غلیظ القلب لانفضوا من حولک
مرحمت خدا تو را با خلق مهربان و خوش‌خوی گردانید و اگر تندخو و سخت دل بودی مردم از تو متفرق می‌شدند
۲. از امام علی (علیه السلام) نقل است که می‌فرمایند: «چون مردی از فرزندانم ظهور کند، چنان گشایشی در کار مردم ایجاد می‌شود، که حتی مردگان به دیدار یکدیگر می‌روند و ظهورش را به هم مژده می‌دهند.»
در برابر چنین تناقضی بهترین راه رجوع به قرآن کریم و تشخیص راست از نادرست از این طریق است. بنابراین به تعدادی از آیات اشاره می‌کنیم که سندیت گروه دوم احادیث را تأیید می‌کند. باید به این حدیث متواتر دقت کنیم:
پیامبر - صلی الله علیه وآله - فرمود: «المهدی من ولدی. اسمه اسمی و کنیته کنیتی أَشبه الناس بی خَلْقاً و خُلْقاً. تکون له غیبه و...؛»
(مهدی، از فرزندان من است. اسمش، اسم من و کنیه‌اش، کنیه ی من است. از حیث خلق و خوی و شکل و صورت، شبیه‌ترین مردم به من است.) (۵)
۱. آیه ی ۱۲۸، سوره ی توبه:
« لقد جاءکم رسول من انفسکم عزیز علیه ما عنتم حریص علیکم بالمؤمنین رءووف رحیم.»
(همانا رسولی از جنس شما برای هدایت خلق آمدکه از فرط محبت، فقر وپشیمانی وجهل وفلاکت شما بر او سخت می‌آید و بر (آسایش ونجابت) شما بسیار حریص وبه مومنان رئوف ومهربان است.)
۲. آیه ی ۶۱ سوره ی توبه نیز چنین می‌گوید:
« منهم الذین یوذون النبی و یقولون هو اذن قل اذن خیر لکم یومن بالله و یومن للمومنین و رحمه للذین آمنوا منکم...»
(بعضی از آنان کسانی هستند که پیامبر را آزار می‌دهند و به طعنه می گویند او گوش (زودباور) است. بگو: گوش خوبی برای شماست. به خدا ایمان دارد و سخن مومنان را تصدیق می‌کند و رحمت است برای کسانی که ایمان آورده‌اند و آن‌ها که رسول خدا را آزار می‌دهند، عذاب دردناکی دارند.)
در کنار این احادیث باید به روایاتی اشاره کرد که حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) چگونه با کفار به سختی برخورد می‌کنند و برای مثال دشمنان خود را من جمله بنی امیه را در هر جایی باشند تعقیب می‌کند و انتقام پدران بزرگوارش را می ستاند. (۶) در حدیثی آمده است:
«قائم آل محمد اهل باطل را با شمشیر فرو می‌گیرد» (۷)
آری سیره ی حقیقی امام چنین است:
«اشداء علی الکفار، رحماء بینهم»
پی نوشت:
۱. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۸؛ به نقل از شمیم رحمت، ص ۱۶
۲. الغیبة نعمانی، ص ۲۳۱؛ به نقل از شمیم رحمت، ص ۱۹
۳. الغیبة نعمانی، ص ۲۳۳؛ به نقل از شمیم رحمت، ص ۲۱
۴. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۴؛ به نقل از شمیم رحمت، ص ۳۱
۵. بحارالأنوار، ج ۵۱، ص ۷۲
۶. مجلسی، مهدی موعود، ص ۶۶۲ و ۵۶؛ به نقل از مهدویت در اسلام و زردشت، ص ۶۶
۷. همان، ص ۶۱؛ به نقل از مهدویت در اسلام و زردشت، ص
برای مثال بد نیست به برخی از این روایات که سند صحیحی ندارند اشاره کنیم:
۱. در بحارالانوار آمده است، در زمان ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) گروهی از مسلمانان را تحت تعقیب قرار می‌دهد، و آن‌ها نیز از ترس آن حضرت به روم پناه می‌برند و در آنجا با درخواست امپراتور روم و از ترس جانشان از دین اسلام به مسیحیت می‌گروند، در نهایت این حدیث که بسیار هم طولانی است، حضرت مردان آن‌ها را می‌کشد و زنان باردار آنان را نیز از دم تیغ می‌گذراند. (۱)
از کل این حدیث که بگذریم، بهتر است این قسمت حدیث را با دقت بیشتری مطالعه کنیم. امام بیش از هر کسی از امور فقهی و حد مجرمان آگاه است. چطور ممکن است، امام زمان (علیه السلام) که خود مظهر این علوم اند، زن بارداری را حد بزنند و حتی فرزند بی گناه او را به قتل برسانند. آیا این حدیث جعلی نیست؟
۲. نمونه ی دوم این روایات، روایتی است که در الغیبة نعمانی آمده است، از زبان حضرت صادق (علیه السلام) چنین روایت کرده‌اند. مردی از امام صادق (علیه السلام) پرسید آیا سیره ی حضرت مهدی (علیه السلام) همان سیره ی رسول الله (صلی الله علیه و آله) است؟ امام در پاسخ فرمودند: «هرگز! رسول خدا (صلی الله علیه و آله) با نرمی و الفت با امتش برخورد می‌کرد، در صورتی که سیره ی مهدی (عجل الله تعالی فرجه) قتل و کشتار است.» (۲)
این در حالی است که احادیث متواتر بسیاری داریم که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) حضرت مهدی را دقیقاً همانند خود می‌خوانند.
۳. در حدیث دیگری آمده است: «سرو کار مهدی جز با شمشیر نیست و توبه ی احدی را نمی‌پذیرد» (۳) آیا عقل باور می‌کند، آن میراث دار اخلاق و سیرت پیامبر رحمت، این چنین با مردم رفتار کند؟ آیا سیره ی ائمه و پیامبر اینگونه بوده است؟
در برابر این روایت که از نظر سندی ضعیف هستند، روایاتی نیز داریم که سیره ی حضرت مهدی (علیه السلام) را چنین توصیف می‌کنند:
۱. راوی از امام باقر (علیه السلام) می‌پرسند: حضرت حجت (عجل الله تعالی فرجه) پس از ظهور چه سیره و روشی در حکومت خواهد داشت؟ حضرت می‌فرمایند: درست مانند رسول خدا (صلی الله علیه و آله)، تمام آنچه را که به نام اسلام بر دنیا حاکم است از بین می‌برد و اسلام را از نو عرضه خواهد کرد (۴)
بر طبق قرآن کریم، آیه ی ۱۵۹ سوره ی آل عمران، رفتار پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) با مردم بانرمی و خوش خویی بود:
فبما رحمة من اللَّه لنت لهم و لو کنت فظّا غلیظ القلب لانفضوا من حولک
مرحمت خدا تو را با خلق مهربان و خوش‌خوی گردانید و اگر تندخو و سخت دل بودی مردم از تو متفرق می‌شدند
۲. از امام علی (علیه السلام) نقل است که می‌فرمایند: «چون مردی از فرزندانم ظهور کند، چنان گشایشی در کار مردم ایجاد می‌شود، که حتی مردگان به دیدار یکدیگر می‌روند و ظهورش را به هم مژده می‌دهند.»
در برابر چنین تناقضی بهترین راه رجوع به قرآن کریم و تشخیص راست از نادرست از این طریق است. بنابراین به تعدادی از آیات اشاره می‌کنیم که سندیت گروه دوم احادیث را تأیید می‌کند. باید به این حدیث متواتر دقت کنیم:
پیامبر - صلی الله علیه وآله - فرمود: «المهدی من ولدی. اسمه اسمی و کنیته کنیتی أَشبه الناس بی خَلْقاً و خُلْقاً. تکون له غیبه و...؛»
(مهدی، از فرزندان من است. اسمش، اسم من و کنیه‌اش، کنیه ی من است. از حیث خلق و خوی و شکل و صورت، شبیه‌ترین مردم به من است.) (۵)
۱. آیه ی ۱۲۸، سوره ی توبه:
« لقد جاءکم رسول من انفسکم عزیز علیه ما عنتم حریص علیکم بالمؤمنین رءووف رحیم.»
(همانا رسولی از جنس شما برای هدایت خلق آمدکه از فرط محبت، فقر وپشیمانی وجهل وفلاکت شما بر او سخت می‌آید و بر (آسایش ونجابت) شما بسیار حریص وبه مومنان رئوف ومهربان است.)
۲. آیه ی ۶۱ سوره ی توبه نیز چنین می‌گوید:
« منهم الذین یوذون النبی و یقولون هو اذن قل اذن خیر لکم یومن بالله و یومن للمومنین و رحمه للذین آمنوا منکم...»
(بعضی از آنان کسانی هستند که پیامبر را آزار می‌دهند و به طعنه می گویند او گوش (زودباور) است. بگو: گوش خوبی برای شماست. به خدا ایمان دارد و سخن مومنان را تصدیق می‌کند و رحمت است برای کسانی که ایمان آورده‌اند و آن‌ها که رسول خدا را آزار می‌دهند، عذاب دردناکی دارند.)
در کنار این احادیث باید به روایاتی اشاره کرد که حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) چگونه با کفار به سختی برخورد می‌کنند و برای مثال دشمنان خود را من جمله بنی امیه را در هر جایی باشند تعقیب می‌کند و انتقام پدران بزرگوارش را می ستاند. (۶) در حدیثی آمده است:
«قائم آل محمد اهل باطل را با شمشیر فرو می‌گیرد» (۷)
آری سیره ی حقیقی امام چنین است:
«اشداء علی الکفار، رحماء بینهم»
پی نوشت:
۱. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۸؛ به نقل از شمیم رحمت، ص ۱۶
۲. الغیبة نعمانی، ص ۲۳۱؛ به نقل از شمیم رحمت، ص ۱۹
۳. الغیبة نعمانی، ص ۲۳۳؛ به نقل از شمیم رحمت، ص ۲۱
۴. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۴؛ به نقل از شمیم رحمت، ص ۳۱
۵. بحارالأنوار، ج ۵۱، ص ۷۲
۶. مجلسی، مهدی موعود، ص ۶۶۲ و ۵۶؛ به نقل از مهدویت در اسلام و زردشت، ص ۶۶
۷. همان، ص ۶۱؛ به نقل از مهدویت در اسلام و زردشت، ص
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/1tcoLan
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر