نوزادانی که در هفته های مختلف بارداری به دنیا می آیند نارس نامیده می شوند و در این راه با مشکلات زیادی مواجه هستند
شاید در نگاه اول به نظر برسد که یک نوزاد نارس است اما اگر دقیق تر نگاه کنیم مشخص می شود که بین یک نوزاد که در هفته مثلا 26 ام به دنیا آمده با نوزاد دیگر که در هفته 29 ام به دنیا آمده تفاوت وجود دارد که این خود نشان می دهد هفته ها نقش حیاتی و موثری در میزان رشد و تکامل نوزادان دارند. هر چی نوزاد زودتر به دنیا بیاید با مشکلات بیشتری باید دست و پنجه نرم کند و احتمال مرگ بیشتر او را تهدید می کند. با تمام این چند خطی که به شما گفتیم می خواهیم دورنمایی که از زندگی نوزادان نارس را در هفته های مختلف و مشکلاتی که در این زمان ها با آنها مواجه هستند و باید با آنها بجنگند به شما بدهیم.
زندگی برای نوزادانی که تا قبل از هفته 28 ام به دنیا می آیند
هر ساله تنها کمتر از یک درصد از جمعیت نوزادان تا این حد زود به دنیا می آیند اما این نوزادان پس از تولد بیشترین مشکلات سلامتی را نسبت به نوزادان دیگر دارند. بیشتر این نوزادان با وزن تولد بسیار پایین و کمتر از 990 گرم به دنیا می آیند و می توان گفت همه آنها به درمان با اکسیژن، سورفکتانت و کمک های مکانیکی برای کمک به تنفس نیاز دارند.
این کوچولوهای نارس همچنین برای مکیدن، بلع و تنفس همزمان بیش از حد نارس اند بنابراین باید به صورت تزریق داخل وریدی تغذیه شوند تا زمانی که این مهارت ها را خودشان به دست بیاورند. همچنین آنها ممکن است هنوز گریه نکنند یا ممکن است شما صدای گریه هایشان را به دلیل لوله هایی که در گلویشان قرار داده اند نشنوید و بیشتر طول روز را در خواب ناز به سر می برند. این نوزادان توناژ ماهیچه ای کمی دارند و بنابراین حرکاتشان هم بسیار محدود است.
نوزادانی که در این زمان متولد می شوند با نوزادانی که پس از گذراندن دوره کامل به دنیا آمده اند بسیار تفاوت دارند. پوست آنها چروکیده و به رنگ بنفش مایل به قرمز است و آنقدر نازک است که شما می توانید رگ های خونی را در زیر آن ببینید. صورت و بدن آنها از موهای نازک و نرمی به نام لانوگو پوشیده شده است. از آنجا که این نوزادان وقتی برای ذخیره چربی نداشته اند، بسیار لاغر به نظر می رسند و به احتمال زیاد چشم های آنها بسته است و مژه ندارند.
این کوچولوها در ریسک ابتلا به یک یا تعداد بیشتری از مشکلات پزشکی هستند. با این وجود بیشتر نوزادانی که در هفته 26 به دنیا می آیند تا رسیدن به یک سالگی جان سالم به در می برند. به طور میانگین حدود 80 درصد از نوزادانی که در هفته 26 ام و 90 درصد از نوزادانی که در هفته 27 ام به‌دنیا می آیند زنده می مانند. با این حال ممکن است این نوزادان مجبور باشند که زمانی زیادی از اوایل زندگیشان را در بخش ویژه مراقبت های پزشکی نوزادان سپری کنند.
البته متأسفانه در حدود 25 درصد از این نوزادان دچار معلولیت های جسمی ناپایدارند و نیمی دچار مشکلات خفیف تر مانند مشکلات یادگیری و رفتاری هستند.
زندگی برای نوزادانی که بین هفته 28 ام تا هفته 31 ام متولد می شوند
این نوزادان بیشتر شبیه نوزادانی اند که در هفته های قبل متولد شده اند با این تفاوت که کمی بزرگترند و وزنی در حدود 900 تا 1800 گرم دارند. این نوزادان بیشتر احتمال دارد که زنده بمانند و احتمال زنده ماندنشان 96% است. بیشتر این نوزادان نیاز به درمان با اکسیژن، سورفکتانت و کمک های مکانیکی برای کمک به تنفس دارند . به بعضی از این نوزادان می توان از طریق لوله ای که از راه بینی یا دهان به معده می رود، شیر مادر یا شیر خشک داد. با این حال برخی دیگر باید با کمک سرم های درون وریدی تغذیه شوند. برخی از این نوزادان می توانند گریه کنند. آنها می توانند بیشتر حرکت کنند، با این حال حرکاتشان ممکن است بسیار بی هدف و نا منظم باشد.
نوزادانی که در این زمان به دنیا می آیند می توانند انگشت را بگیرند. این نوزادان می توانند چشمانشان را باز کرده و برای مدت زمانی کوتاه بیدار و هشیار بمانند. نوزادانی که در هفتههای 28 تا 31 به دنیا می آیند در معرض برخی مشکلات پزشکی قرار دارند. با این حال زمانی هم که این مشکلات رخ می دهند به شدت مشکلاتی که برای نوزادانی که زودتر به دنیا آمده اند، نیستند. نوزادانی که در این سن با وزن بسیار پایین و کمتر از 1390 گرم به دنیا میآیند باز هم در معرض ریسک ناتوانی ها و معلولیت های جدی قرار دارند.
زندگی برای نوزادانی که بین هفته 32 تا هفته 33 ام متولد می شوند
حدود 98% از نوزادانی که در این سن به دنیا می آیند زنده می مانند. بیشتر آنها بین 1360 تا 2270 گرم وزن دارند و لاغرتر از نوزادان کامل به نظر می رسند. برخی از آنها خودشان می توانند نفس بکشند و برخی دیگر برای کمک به تنفس به اکسیژن اضافی نیاز دارند. برخی از آنها می توانند با شیر مادر یا شیشه شیر تغذیه شوند اما آنهایی که مشکلاتی در تنفس دارند بیشتر به تغذیه لوله ای نیاز دارند.
نوزادان زودرسی که در این دوره از بارداری متولد می شوند کمتر در معرض ریسک ابتلا به معلولیت های جدی ناشی از نارس بودن قرار دارند اما همچنان در معرض ریسک بالاتری از ابتلا به مشکلات رفتاری و یادگیری نسبت به نوزادان کامل قرار خواهد داشت.
زندگی برای نوزادانی که بین هفته 34 تا هفته 36 ام متولد می شوند
به طور معمول نوزادان نارسی که در اواخر دوره بارداری به دنیا می آیند نسبت به نوزادانی که زودتر به دنیا می آیند سالمتر هستند و احتمال زنده ماندن آنها به اندازه احتمال زنده ماندن نوزادان کامل است. بیشتر این نوزادان 2040 تا 2720 گرم وزن دارند بنابراین کمی لاغرتر از نوزادان کامل به نظر می رسند. این نوزادان نسبت به نوزادان کامل به احتمال بیشتری به مشکلات مخصوص نوزادان از جمله مشکلات تنفسی، مشکلات غذا خوردن، مشکلات تنظیم درجه حرارت بدن و زردی مبتلا می شوند. البته بیشتر این مشکلات خفیف بوده و خیلی از این نوزادان خیلی زود خوب می شوند.
بیشتر این نوزادان را می توان با شیر مادر یا با شیشه شیر تغذیه کرد اگر چه برخی که دچار مشکلات تنفسی خفیف هستند ممکن است برای مدت زمان کوتاهی به تغذیه با لوله نیاز داشته باشند. تخمین زده شده است که در نوزادانی که در هفته 35 ام بارداری به دنیا می آیند وزن مغزشان تنها دو سوم مغز نوزادانی است که پس از طی دوران کامل بارداری به دنیا می آیند. البته نوزادانی که در این هفته ها به‌دنیا می آیند به احتمال کمتری به ناتوانی ها و معلولیت های جدی ناشی از تولد زودرس مبتلا می شوند اما هنوز هم در معرض ریسک بالاتری از ابتلا به مشکلات یادگیری ظریف و مشکلات رفتاری قرار دارند.
شاید در نگاه اول به نظر برسد که یک نوزاد نارس است اما اگر دقیق تر نگاه کنیم مشخص می شود که بین یک نوزاد که در هفته مثلا 26 ام به دنیا آمده با نوزاد دیگر که در هفته 29 ام به دنیا آمده تفاوت وجود دارد که این خود نشان می دهد هفته ها نقش حیاتی و موثری در میزان رشد و تکامل نوزادان دارند. هر چی نوزاد زودتر به دنیا بیاید با مشکلات بیشتری باید دست و پنجه نرم کند و احتمال مرگ بیشتر او را تهدید می کند. با تمام این چند خطی که به شما گفتیم می خواهیم دورنمایی که از زندگی نوزادان نارس را در هفته های مختلف و مشکلاتی که در این زمان ها با آنها مواجه هستند و باید با آنها بجنگند به شما بدهیم.
زندگی برای نوزادانی که تا قبل از هفته 28 ام به دنیا می آیند
هر ساله تنها کمتر از یک درصد از جمعیت نوزادان تا این حد زود به دنیا می آیند اما این نوزادان پس از تولد بیشترین مشکلات سلامتی را نسبت به نوزادان دیگر دارند. بیشتر این نوزادان با وزن تولد بسیار پایین و کمتر از 990 گرم به دنیا می آیند و می توان گفت همه آنها به درمان با اکسیژن، سورفکتانت و کمک های مکانیکی برای کمک به تنفس نیاز دارند.
این کوچولوهای نارس همچنین برای مکیدن، بلع و تنفس همزمان بیش از حد نارس اند بنابراین باید به صورت تزریق داخل وریدی تغذیه شوند تا زمانی که این مهارت ها را خودشان به دست بیاورند. همچنین آنها ممکن است هنوز گریه نکنند یا ممکن است شما صدای گریه هایشان را به دلیل لوله هایی که در گلویشان قرار داده اند نشنوید و بیشتر طول روز را در خواب ناز به سر می برند. این نوزادان توناژ ماهیچه ای کمی دارند و بنابراین حرکاتشان هم بسیار محدود است.
نوزادانی که در این زمان متولد می شوند با نوزادانی که پس از گذراندن دوره کامل به دنیا آمده اند بسیار تفاوت دارند. پوست آنها چروکیده و به رنگ بنفش مایل به قرمز است و آنقدر نازک است که شما می توانید رگ های خونی را در زیر آن ببینید. صورت و بدن آنها از موهای نازک و نرمی به نام لانوگو پوشیده شده است. از آنجا که این نوزادان وقتی برای ذخیره چربی نداشته اند، بسیار لاغر به نظر می رسند و به احتمال زیاد چشم های آنها بسته است و مژه ندارند.
این کوچولوها در ریسک ابتلا به یک یا تعداد بیشتری از مشکلات پزشکی هستند. با این وجود بیشتر نوزادانی که در هفته 26 به دنیا می آیند تا رسیدن به یک سالگی جان سالم به در می برند. به طور میانگین حدود 80 درصد از نوزادانی که در هفته 26 ام و 90 درصد از نوزادانی که در هفته 27 ام به‌دنیا می آیند زنده می مانند. با این حال ممکن است این نوزادان مجبور باشند که زمانی زیادی از اوایل زندگیشان را در بخش ویژه مراقبت های پزشکی نوزادان سپری کنند.
البته متأسفانه در حدود 25 درصد از این نوزادان دچار معلولیت های جسمی ناپایدارند و نیمی دچار مشکلات خفیف تر مانند مشکلات یادگیری و رفتاری هستند.
زندگی برای نوزادانی که بین هفته 28 ام تا هفته 31 ام متولد می شوند
این نوزادان بیشتر شبیه نوزادانی اند که در هفته های قبل متولد شده اند با این تفاوت که کمی بزرگترند و وزنی در حدود 900 تا 1800 گرم دارند. این نوزادان بیشتر احتمال دارد که زنده بمانند و احتمال زنده ماندنشان 96% است. بیشتر این نوزادان نیاز به درمان با اکسیژن، سورفکتانت و کمک های مکانیکی برای کمک به تنفس دارند . به بعضی از این نوزادان می توان از طریق لوله ای که از راه بینی یا دهان به معده می رود، شیر مادر یا شیر خشک داد. با این حال برخی دیگر باید با کمک سرم های درون وریدی تغذیه شوند. برخی از این نوزادان می توانند گریه کنند. آنها می توانند بیشتر حرکت کنند، با این حال حرکاتشان ممکن است بسیار بی هدف و نا منظم باشد.
نوزادانی که در این زمان به دنیا می آیند می توانند انگشت را بگیرند. این نوزادان می توانند چشمانشان را باز کرده و برای مدت زمانی کوتاه بیدار و هشیار بمانند. نوزادانی که در هفتههای 28 تا 31 به دنیا می آیند در معرض برخی مشکلات پزشکی قرار دارند. با این حال زمانی هم که این مشکلات رخ می دهند به شدت مشکلاتی که برای نوزادانی که زودتر به دنیا آمده اند، نیستند. نوزادانی که در این سن با وزن بسیار پایین و کمتر از 1390 گرم به دنیا میآیند باز هم در معرض ریسک ناتوانی ها و معلولیت های جدی قرار دارند.
زندگی برای نوزادانی که بین هفته 32 تا هفته 33 ام متولد می شوند
حدود 98% از نوزادانی که در این سن به دنیا می آیند زنده می مانند. بیشتر آنها بین 1360 تا 2270 گرم وزن دارند و لاغرتر از نوزادان کامل به نظر می رسند. برخی از آنها خودشان می توانند نفس بکشند و برخی دیگر برای کمک به تنفس به اکسیژن اضافی نیاز دارند. برخی از آنها می توانند با شیر مادر یا شیشه شیر تغذیه شوند اما آنهایی که مشکلاتی در تنفس دارند بیشتر به تغذیه لوله ای نیاز دارند.
نوزادان زودرسی که در این دوره از بارداری متولد می شوند کمتر در معرض ریسک ابتلا به معلولیت های جدی ناشی از نارس بودن قرار دارند اما همچنان در معرض ریسک بالاتری از ابتلا به مشکلات رفتاری و یادگیری نسبت به نوزادان کامل قرار خواهد داشت.
زندگی برای نوزادانی که بین هفته 34 تا هفته 36 ام متولد می شوند
به طور معمول نوزادان نارسی که در اواخر دوره بارداری به دنیا می آیند نسبت به نوزادانی که زودتر به دنیا می آیند سالمتر هستند و احتمال زنده ماندن آنها به اندازه احتمال زنده ماندن نوزادان کامل است. بیشتر این نوزادان 2040 تا 2720 گرم وزن دارند بنابراین کمی لاغرتر از نوزادان کامل به نظر می رسند. این نوزادان نسبت به نوزادان کامل به احتمال بیشتری به مشکلات مخصوص نوزادان از جمله مشکلات تنفسی، مشکلات غذا خوردن، مشکلات تنظیم درجه حرارت بدن و زردی مبتلا می شوند. البته بیشتر این مشکلات خفیف بوده و خیلی از این نوزادان خیلی زود خوب می شوند.
بیشتر این نوزادان را می توان با شیر مادر یا با شیشه شیر تغذیه کرد اگر چه برخی که دچار مشکلات تنفسی خفیف هستند ممکن است برای مدت زمان کوتاهی به تغذیه با لوله نیاز داشته باشند. تخمین زده شده است که در نوزادانی که در هفته 35 ام بارداری به دنیا می آیند وزن مغزشان تنها دو سوم مغز نوزادانی است که پس از طی دوران کامل بارداری به دنیا می آیند. البته نوزادانی که در این هفته ها به‌دنیا می آیند به احتمال کمتری به ناتوانی ها و معلولیت های جدی ناشی از تولد زودرس مبتلا می شوند اما هنوز هم در معرض ریسک بالاتری از ابتلا به مشکلات یادگیری ظریف و مشکلات رفتاری قرار دارند.
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/1tWAZaR
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر