باید خودِ امام حسین(ع) را زیارت کنی، نه فقط مزارش را!

حجت‌الاسلام والمسلمين علوی تهرانی:

باید خودِ امام حسین(ع) را زیارت کنی، نه فقط مزارش را!

در روایت داریم که خداوند یک سری ملائکه را مامور قبر امام حسین(ع) کرده است که وقتی انسانی اهتمام می کند به زیارت حضرت و غسل کند، ابتدا حضرت رسول(ص) او را ندا می کند که «بر تو مبارک باد که تو به واسطه این غسلت با من همنشینی در بهشت!»





حجت الاسلام علوی تهرانی ، سخنانی در زمینه زیارت ، آداب و فضیلت آن بیان داشت که بخش هایی از آن در ادامه می آید :



شرط همنشینی با پیامبر و آلش



یکی از شئونی که مرتبط با حضرت سیدالشهدا(ع) است، فرمایش امام رضا(ع) به ریان بن شبیب است. حضرت می فرمایند: اگر کسی از اینکه در غرفه های بهشتی همراه با پیغمبر و آل پیغمبر ساکن شود، خشنود می شود، پس باید لعنت کند قاتلان حضرت سیدالشهدا را.

«لعن» یک موضعگیری است در برابر دشمنان سیدالشهدا(ع). اما چرا یک لعن بر دشمن امام حسین(ع) این قدر ثمره دارد؟



اول عرض کنم که معنای غرفه چیست؟ غرفه آن بالاخانه و خوش منظرترین خانه های بهشتی است. چه کسانی اینجا جایشان است؟ کسانی که لعن کنند بر قاتلان سیدالشهدا. یک لعن چرا همچین خصوصیتی دارد؟ خب بعضی از شئون مرتبط با امام حسین(ع) را بیان کنم تا مطلب واضح شود.





یکی از شئون مرتبط با امام حسین مساله زیارت ایشان است. خودِ زیارت.



یکی از شئون دیگر مرتبط با حضرت اباعبدالله(ع) بحث اقامه عزاست. اقامه عزا اعم از گریه، روضه خوانی، خرجی دادن، مهیّا کردن مجلس و هر چیز دیگری در این باره است.

یکی دیگر از این شئون مرتبط با ایشان، بحث مزار ایشان است. خودِ کربلا موضوعیّت دارد. در همه عالم فقط یک مکان است که قطعاً دعا در آن مستجاب است. وَ آن تحت قُبّه سیدالشهدا است.

دیگر اینکه گریه بر امام حسین(ع) موضوعیت دارد. به هر میزان که باشد یک اثر مخصوص به خود را دارد. آثار عجیبی را ذکر کرده اند. حالا چطور می شود که یک قطره اشک ،بر طبق روایات، آتش جهنم را خاموش می کند؟ این بحث مهمی است. باید در جای خود بحث شود.



زیارت یعنی چه ؟



حالا باید درباره تک تک این شئون صحبت کنیم. حالا یک مقداری درباره زیارت اباعبدالله صحبت کنیم. ببینیم این زیارت یعنی چه؟ زیارت در لغت یعنی دیدارِ مبتنی بر انس و الفت. مبتنی بر محبت. زیارت باید ناشی از محبت باشد. دیگر اینکه انصراف از غیر پیدا کنی و اینکه به قصد اکرام و تکریم به دیدار شخص بروی.

زیارت امری مطابق با فطرت است. چرا که علما می فرمایند که انسان حقیقتا اجتماعی است. به دنبال اجتماع است. حقیقتا از تنهایی فراری است انسان. فطرتا دنبال اجتماع هست. یعنی فطرتا به دنبال انس و محبت به طرف مقابل هستی. خب این انس و الفت آدمی را می کشاند به زیارت و دیدار. پس زیارت کردن و انس گرفتن پاسخ دادن به بخشی از نیاز های فطری انسان است.



علاوه بر این ما در شرع دستور زیارت داریم. هم نسبت به کسانی که زنده هستند هم از دنیا رفتگان. در روایت داریم کسی که برادر دینی اش را زیارت کند از زائران خداوند به حساب می آید. و در حدیث دیگر داریم که به دیدار مردگانتان بروید که آنها حتی در حق ما زندگان دعا می کنند. این ها اهمیت زیارت در دین ما را بیان می کند.



ارکان زیارت



این نکته را توجه بفرمایید که در فرهنگ اسلام مرگ به معنای عدم نیست. در فرهنگ اسلام کسی که مرده است معدوم نمی شود. بلکه مرگ به معنای انتقال از دنیایی به دنیای دیگر است.

نتیجه ای که تا الان بدست آوردیم اینکه شما وقتی مثلاً زیارت رفتید در زیارت شما چهار رکن وجود دارد. رکن اول زائر است. زیارت کننده. رکن دوم مزور است. کسی که زیارت می شود. رکن سوم مزار است یعنی مکان زیارت. رکن چهارم هم زیارت است. زیارتنامه ای که می خوانیم.

خصوصیت دیگری که درباره زیارت است این است که زائر باید بداند که مزور زنده است! اگر دستت را به ضریح می رسانی آن زیارتِ مزار است در حالی که تو باید خودِ مَزور را زیارت کنی. یعنی باید یقین داشته باشی علی بن موسی الرضا (مثلا) تو را می بیند.



آداب زیارت



خب یک مقداری از آداب زیارت عرض کنیم. ما برای رفتن به مُستراح و بیت الخلا آداب داریم. دین اسلام دین نظم و ادب است. زیارت که جای خود دارد. زیارت ولی الله اعظم است. پس باید آداب آن رعایت شود. همینجوری نمی شود بیایی. آداب دارد.

اولین خصوصیتی که در زیارت اباعبدالله باید رعایت شود و اولین ادب، غسل است. غسل. در روایت داریم که خداوند یک سری ملائکه را مامور قبر امام حسین(ع) کرده است که وقتی انسانی اهتمام می کند به زیارت حضرت و غسل کند، ابتدا حضرت رسول(ص) او را ندا می کند که «بر تو مبارک باد که تو به واسطه این غسلت با من همنشینی در بهشت!» و از طرفی امیرالمومنین ندا می کند که «من خودم ضامن برآورده شدن حاجت هایت هستم و بلای دنیا و آخرت را از تو دفع می کنم.»

حالا در جای دیگر داریم که کسی که در فرات غسل کند و به زیارت سیدالشهدا برود، از او گناهان و بدی هایش می ریزد، مانند روزی که از مادر زاییده شده است. این ادب اول است.



ادب دوم لباس پاکیزه به تن کردن است. امام صادق فرمودند: «وقتی رسیدی به فرات غسل کن، سپس بهترین لباسی که قدرت داری را به تن کن بعد همراه با آرامش به طرف مزارش با پای برهنه برو.»

این چند مطلب ذکر شد. خصوصیات دیگر بماند برای جلسات بعد ان شاءالله.


منبع : عقیق

منبع: انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان



http://www.nooreaseman.com/forum165/thread46487.html



تبادل لينك