💠گمان نمي كرديم كه خداوند خلقي را بيافريند كه نزد او از ما گرامي تر باشد💠
🌀امام سجاد عليه السلام در باره كلام خدا فرمود: «وَاِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ اِنِّي جَاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُواْ أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاء»(و چون پروردگار تو به فرشتگان گفت: من در زمين جانشيني خواهم گماشت (فرشتگان) گفتند: آيا در آن، كسي را ميگماري كه در آن فساد انگيزد و خونها بريزد) فرشتگان به خداوند پاسخ دادند و گفتند «أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاء»(آيا در آن، كسي را ميگماري كه در آن فساد انگيزد و خونها بريزد) و اين را در باره آفريده قبلي يعني جانّ، پدر جن ها گفتند. «وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ»(و حال آن كه ما با ستايش تو (تو را) تنزيه ميكنيم و به تقديست ميپردازيم) و اين گونه به خاطر عبادتي كه بر درگاه خداوند كرده بودند بر او منّت گذاشتند و خدا از آنان روي گرداند. سپس همه اسمها را به آدم آموخت و به فرشتگان فرمود: «أَنبِئُونِي بِأَسْمَاء هَؤُلاء»(از اسامي اينها به من خبر دهيد)، «قَالُواْ سُبْحَانَكَ لاَ عِلْمَ لَنَا»(۱)، فرمود «يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَآئِهِمْ»(اي آدم! ايشان را از اسامي آنان خبر ده)و او آنان را خبر داد، آن گاه خداوند به آنها گفت «اسْجُدُواْ لآدَمَ» [براي آدم سجده كنيد](بقره آیه ۳۴). آنان سجده كردند و به هنگام سجده در دل گفتند: گمان نمي كرديم كه خداوند خلقي را بيافريند كه نزد او از ما گرامي تر باشد؛ چرا كه ما گنجينه خداوند و همسايگان او و نزديك ترين آفريدگانش به او هستيم. چون سر بالا كردند، خداوند فرمود: پاسخي را كه آشكارا به من مي دهيد و هر آن چه را پنهان داريد خداوند مي داند،به گمان اين كه خدا هيچ آفريده اي را نمي آفريند كه نزداو از شما ارجمندتر باشد. وقتي دريافتند كه گناه كرده اند به عرش پناه آوردند، و آنان گروهي از فرشتگان بودند كه گرداگرد عرش به طواف مي پرداختند.اين، همه فرشتگان نبودند كه گفتند خداوند، موجودي بيافريند كه از ما نزد او ارجمندتر باشد،پس امر شدند كه سجده كنند.سپس به عرش پناه آوردند و دست به دعا گشودند- حضرت به اشاره، انگشت خود را چرخاند- آنان گرداگرد عرش تا روز قيامت پناه مي جويند. و نيز وقتي آدم به آن گناه دست يازيد، خداوند اين خانه را براي هر كس از فرزندان او كه گناهي كند قرار داد. پس فرزند آدم به آن پناه مي برد همان گونه كه آنان به عرش پناه بردند. هنگامي كه آدم به زمين فرود آمد به طواف اين خانه پرداخت و آن گاه كه در كنار اين پناهگاه بود به خانه نزديك شد و دستانش را رو به آسمان برافراشت و گفت: پروردگارا مرا بيامرز. ندا آمد:تو را آمرزيدم. گفت: پروردگارا و هم چنين فرزندانم را. ندا آمد اي آدم، هر كس از فرزندانت به سويم بيايد و در اين مكان به گناهش اقرار و اعتراف كرده و توبه نمايد، او را مي آمرزم.
منبع:
تفسير عياشي، ج 1، ص 49، ح 7
✅ مربوط به آیات ۳۰ الی ۳۳ سوره بقره:
«وَ اِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ اِنِّي جَاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُواْ أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاء وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَ نُقَدِّسُ لَكَ قَالَ اِنِّي أَعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ (۳۰) وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَي الْمَلاَئِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأَسْمَاء هَؤُلاء اِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (۳۱) قَالُواْ سُبْحَانَكَ لاَ عِلْمَ لَنَا اِلاَّ مَا عَلَّمْتَنَا اِنَّكَ أَنتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ (۳۲) قَالَ يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَآئِهِمْ فَلَمَّا أَنبَأَهُمْ بِأَسْمَآئِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ اِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ (۳۳)»
[و چون پروردگار تو به فرشتگان گفت: من در زمين جانشيني خواهم گماشت (فرشتگان) گفتند: آيا در آن، كسي را ميگماري كه در آن فساد انگيزد و خونها بريزد؛ و حال آن كه ما با ستايش تو (تو را) تنزيه ميكنيم و به تقديست ميپردازيم. فرمود: من چيزي ميدانم كه شما نميدانيد * و (خدا) همه (معاني) نامها را به آدم آموخت، سپس آنها را بر فرشتگان عرضه نمود و فرمود: اگر راست ميگوييد، از اسامي اينها به من خبر دهيد * گفتند: منزهي تو ما را جز آن چه (خود) به ما آموختهاي هيچ دانشي نيست تويي داناي حكيم * فرمود: اي آدم! ايشان را از اسامي آنان خبر ده و چون (آدم) ايشان را از اسماءشان خبر داد، فرمود: آيا به شما نگفتم كه من نهفته آسمانها و زمين را ميدانم و آن چه را آشكار ميكنيد و آن چه را پنهان ميداشتيد ميدانم؟]
💠کانال حکمت و اسرار آل محمد (ص)💠
http://ift.tt/2dtzKKi
فرستاده شده از HUAWEI TAG-L21ِ من با Tapatalk
🌀امام سجاد عليه السلام در باره كلام خدا فرمود: «وَاِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ اِنِّي جَاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُواْ أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاء»(و چون پروردگار تو به فرشتگان گفت: من در زمين جانشيني خواهم گماشت (فرشتگان) گفتند: آيا در آن، كسي را ميگماري كه در آن فساد انگيزد و خونها بريزد) فرشتگان به خداوند پاسخ دادند و گفتند «أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاء»(آيا در آن، كسي را ميگماري كه در آن فساد انگيزد و خونها بريزد) و اين را در باره آفريده قبلي يعني جانّ، پدر جن ها گفتند. «وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ»(و حال آن كه ما با ستايش تو (تو را) تنزيه ميكنيم و به تقديست ميپردازيم) و اين گونه به خاطر عبادتي كه بر درگاه خداوند كرده بودند بر او منّت گذاشتند و خدا از آنان روي گرداند. سپس همه اسمها را به آدم آموخت و به فرشتگان فرمود: «أَنبِئُونِي بِأَسْمَاء هَؤُلاء»(از اسامي اينها به من خبر دهيد)، «قَالُواْ سُبْحَانَكَ لاَ عِلْمَ لَنَا»(۱)، فرمود «يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَآئِهِمْ»(اي آدم! ايشان را از اسامي آنان خبر ده)و او آنان را خبر داد، آن گاه خداوند به آنها گفت «اسْجُدُواْ لآدَمَ» [براي آدم سجده كنيد](بقره آیه ۳۴). آنان سجده كردند و به هنگام سجده در دل گفتند: گمان نمي كرديم كه خداوند خلقي را بيافريند كه نزد او از ما گرامي تر باشد؛ چرا كه ما گنجينه خداوند و همسايگان او و نزديك ترين آفريدگانش به او هستيم. چون سر بالا كردند، خداوند فرمود: پاسخي را كه آشكارا به من مي دهيد و هر آن چه را پنهان داريد خداوند مي داند،به گمان اين كه خدا هيچ آفريده اي را نمي آفريند كه نزداو از شما ارجمندتر باشد. وقتي دريافتند كه گناه كرده اند به عرش پناه آوردند، و آنان گروهي از فرشتگان بودند كه گرداگرد عرش به طواف مي پرداختند.اين، همه فرشتگان نبودند كه گفتند خداوند، موجودي بيافريند كه از ما نزد او ارجمندتر باشد،پس امر شدند كه سجده كنند.سپس به عرش پناه آوردند و دست به دعا گشودند- حضرت به اشاره، انگشت خود را چرخاند- آنان گرداگرد عرش تا روز قيامت پناه مي جويند. و نيز وقتي آدم به آن گناه دست يازيد، خداوند اين خانه را براي هر كس از فرزندان او كه گناهي كند قرار داد. پس فرزند آدم به آن پناه مي برد همان گونه كه آنان به عرش پناه بردند. هنگامي كه آدم به زمين فرود آمد به طواف اين خانه پرداخت و آن گاه كه در كنار اين پناهگاه بود به خانه نزديك شد و دستانش را رو به آسمان برافراشت و گفت: پروردگارا مرا بيامرز. ندا آمد:تو را آمرزيدم. گفت: پروردگارا و هم چنين فرزندانم را. ندا آمد اي آدم، هر كس از فرزندانت به سويم بيايد و در اين مكان به گناهش اقرار و اعتراف كرده و توبه نمايد، او را مي آمرزم.
منبع:
تفسير عياشي، ج 1، ص 49، ح 7
✅ مربوط به آیات ۳۰ الی ۳۳ سوره بقره:
«وَ اِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ اِنِّي جَاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُواْ أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاء وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَ نُقَدِّسُ لَكَ قَالَ اِنِّي أَعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ (۳۰) وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَي الْمَلاَئِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأَسْمَاء هَؤُلاء اِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (۳۱) قَالُواْ سُبْحَانَكَ لاَ عِلْمَ لَنَا اِلاَّ مَا عَلَّمْتَنَا اِنَّكَ أَنتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ (۳۲) قَالَ يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَآئِهِمْ فَلَمَّا أَنبَأَهُمْ بِأَسْمَآئِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ اِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ (۳۳)»
[و چون پروردگار تو به فرشتگان گفت: من در زمين جانشيني خواهم گماشت (فرشتگان) گفتند: آيا در آن، كسي را ميگماري كه در آن فساد انگيزد و خونها بريزد؛ و حال آن كه ما با ستايش تو (تو را) تنزيه ميكنيم و به تقديست ميپردازيم. فرمود: من چيزي ميدانم كه شما نميدانيد * و (خدا) همه (معاني) نامها را به آدم آموخت، سپس آنها را بر فرشتگان عرضه نمود و فرمود: اگر راست ميگوييد، از اسامي اينها به من خبر دهيد * گفتند: منزهي تو ما را جز آن چه (خود) به ما آموختهاي هيچ دانشي نيست تويي داناي حكيم * فرمود: اي آدم! ايشان را از اسامي آنان خبر ده و چون (آدم) ايشان را از اسماءشان خبر داد، فرمود: آيا به شما نگفتم كه من نهفته آسمانها و زمين را ميدانم و آن چه را آشكار ميكنيد و آن چه را پنهان ميداشتيد ميدانم؟]
💠کانال حکمت و اسرار آل محمد (ص)💠
http://ift.tt/2dtzKKi
فرستاده شده از HUAWEI TAG-L21ِ من با Tapatalk
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/2dtAJu1
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر