سلام علیکم
و امّا بعد ...( خيز و دركاسه زر آب طربناك انداز ، پيشتر زانكه شود كاسه سر خاک انداز ) حافظ شاعر شیرین سخن شیرازی به سر كاسه زر می گويد ، اول نمی گويد كاسه سر ، می گويد یک كاسه طلائی است ، در ظرف طلائی كسی زباله نمی ريزد ، هر چيزی را وارد سر خودت نكن ، اين يك ظرف طلائی است ، یک چيزی در آن بيانداز كه مايه پاکی و طهارت باشد مثل آب و از طرفی هم مايه طرب و نشاط تو باشد ، به تو شادی و نشاط بدهد و چه چيزی بهتر از قرآن است ، قرآن هم آب است يعنی مايه حيات ، و هم طرب ناک است مايه نشاط و شادی است ، پيش از اينكه از دنيا بروی ، اين آب را در سرت بينداز تا حيات و نشاط پيدا بكنی ، اقبال لاهوری هم نكته لطيفی دارد و می گويد كه وقتی قرآن در سر بيايد ، جان و انديشه های انسان دگرگون ميشود ، انديشه ها كه دگرگون شدند ، انسان جهان را دگرگون می بيند ، چون كه در جان شد ، جان ديگر شود ، جان كه ديگر شد ، جهان ديگر شود ..... كسانی كه قرآن را در سر دارند ، اين ها دنيا را جور ديگری می بينند چون در پرتو نور می بينند ، ما الآن دنيا را در تاريكی و خاموشی می بينيم ، در تاريكی همه چيز مسئله و سوال انگيز است ، شما وقتی وارد فضای تاريكی می شويد و به ستون می خوريد می گوييد كه چرا این ستون اينجاست ؟ به ميز می خوريد می گوييد كه میز چرا اينجاست ؟ همه چيز سوال است ، ولی وقتی نور و چراغ باشد می بينی كه همه چيز سر جای خودش است ، ميز و ستون بايد آنجا باشند ، و اين است كه انسان عالم را بر اساس حساب و كتاب می بيند و اعتراض و گلايه ها را كنار می گذارد ، قرآن هم نور است ، خدا می فرمايد : ما از آسمان برای شما نور فرستاديم يعنی اگر نور قرآن در زندگی تان بيايد ، گلايه ها و شكايت های شما كنار می رود و می بينید كه همه چيز حكيمانه است و در جای خودش قرار دارد .........ارواح مقدس شهدا و ارواح امواتتان را به سه صلوات حیدری میهمان کنید
و امّا بعد ...( خيز و دركاسه زر آب طربناك انداز ، پيشتر زانكه شود كاسه سر خاک انداز ) حافظ شاعر شیرین سخن شیرازی به سر كاسه زر می گويد ، اول نمی گويد كاسه سر ، می گويد یک كاسه طلائی است ، در ظرف طلائی كسی زباله نمی ريزد ، هر چيزی را وارد سر خودت نكن ، اين يك ظرف طلائی است ، یک چيزی در آن بيانداز كه مايه پاکی و طهارت باشد مثل آب و از طرفی هم مايه طرب و نشاط تو باشد ، به تو شادی و نشاط بدهد و چه چيزی بهتر از قرآن است ، قرآن هم آب است يعنی مايه حيات ، و هم طرب ناک است مايه نشاط و شادی است ، پيش از اينكه از دنيا بروی ، اين آب را در سرت بينداز تا حيات و نشاط پيدا بكنی ، اقبال لاهوری هم نكته لطيفی دارد و می گويد كه وقتی قرآن در سر بيايد ، جان و انديشه های انسان دگرگون ميشود ، انديشه ها كه دگرگون شدند ، انسان جهان را دگرگون می بيند ، چون كه در جان شد ، جان ديگر شود ، جان كه ديگر شد ، جهان ديگر شود ..... كسانی كه قرآن را در سر دارند ، اين ها دنيا را جور ديگری می بينند چون در پرتو نور می بينند ، ما الآن دنيا را در تاريكی و خاموشی می بينيم ، در تاريكی همه چيز مسئله و سوال انگيز است ، شما وقتی وارد فضای تاريكی می شويد و به ستون می خوريد می گوييد كه چرا این ستون اينجاست ؟ به ميز می خوريد می گوييد كه میز چرا اينجاست ؟ همه چيز سوال است ، ولی وقتی نور و چراغ باشد می بينی كه همه چيز سر جای خودش است ، ميز و ستون بايد آنجا باشند ، و اين است كه انسان عالم را بر اساس حساب و كتاب می بيند و اعتراض و گلايه ها را كنار می گذارد ، قرآن هم نور است ، خدا می فرمايد : ما از آسمان برای شما نور فرستاديم يعنی اگر نور قرآن در زندگی تان بيايد ، گلايه ها و شكايت های شما كنار می رود و می بينید كه همه چيز حكيمانه است و در جای خودش قرار دارد .........ارواح مقدس شهدا و ارواح امواتتان را به سه صلوات حیدری میهمان کنید
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/1SeKQmL
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر