آخرین جمله پیامبر اکرم (ص) در دنیا چه بود؟
رسول خدا صلی الله علیه و آله در آخرین لحظههاى زندگى، چشمان خود را باز کرد و گفت: برادرم را صدا بزنید تا بیاید در کنار بسترم بنشیند. همه فهمیدند مقصودش على (ع) است.
پیامبر در دوران بیمارى خود، به تذکر امور لازم بیشتر اهمیت مىداد و در آخرین روزهاى بیمارى خود، نماز و رعایت حال بردگان را زیاد سفارش مىکرد و مىفرمود:رسول خدا صلی الله علیه و آله در آخرین لحظههاى زندگى، چشمان خود را باز کرد و گفت: برادرم را صدا بزنید تا بیاید در کنار بسترم بنشیند. همه فهمیدند مقصودش على (ع) است.
با بردگان (خادمان و زیر دستان) به نیکى رفتار کنید و در خوراک و پوشاک آنها دقت کنید و با آنان به نرمى سخن بگویید و حسن معاشرت را پیشه خود سازید.
روزى «کعب احبار» از خلیفه دوم پرسید، پیامبر در موقع احتضار چه گفت. خلیفه به امیر مؤمنان علیهالسّلام که در آن مجلس حاضر بود، اشاره کرد و گفت: از او بپرسید. امام علی علیهالسلام فرمود: پیامبر در حالى که سر او روى شانه من بود، مىفرمود: «الصلاة الصلاة» (نماز، نماز) در این موقع، کعب افزود که پیامبران گذشته نیز بر همین روش بودند. (1 )
رسول خدا صلی الله علیه و آله در آخرین لحظههاى زندگى، چشمان خود را باز کرد و گفت: برادرم را صدا بزنید تا بیاید در کنار بسترم بنشیند.
همه فهمیدند مقصودش على (ع) است. امام على علیهالسلام در کنار بسترش نشست، ولى احساس کرد که پیامبر مىخواهد از بستر برخیزد. على، پیامبر را از بستر بلند نمود و به سینه خود تکیه داد. (2)
امیر مؤمنان، در یکى از خطبههاى خود به این مطلب تصریح کرده مىفرماید: «و لقد قبض رسول اللّه و إنّ رأسه لعلى صدری. . . و لقد ولّیت غسله و الملائکة أعوانی»
پیامبر در حالى که سر او بر سینه من بود، قبض روح شد. من او را در حالى که فرشتگان یارىام مىکردند، غسل دادم.
آخرین جمله پیامبر اکرم (ص) در دنیا چه بود؟
گروهى از محدثان نقل مىکنند که آخرین جملهاى که پیامبر در آخرین لحظات زندگى خود فرمود، جمله «لا، مع الرفیق الأعلى» بوده است.
گویا فرشته وحى ایشان را در موقع قبض روح، مخیر ساخته است که بهبودى یابد و بار دیگر به این جهان بازگردد و یا پیک الهى، روح شریفش را قبض بکند و به سراى دیگر بشتابد. پیامبر با گفتن جمله مزبور، به پیک الهى رسانیده است که مىخواهد به سراى دیگر بشتابد و با کسانى که در آیه زیر به آنها اشاره شده، به سر ببرد.
«فَأُولئِکَ مَعَ اَلَّذِینَ أَنْعَمَ اَللّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ اَلنَّبِیِّینَ وَ اَلصِّدِّیقِینَ وَ اَلشُّهَدٰاءِ وَ اَلصّالِحِینَ وَ حَسُنَ أُولئِکَ رَفِیقاً»
آنان با کسانىاند که خداوند به آنها نعمت بخشیده است: از پیامبران، صدیقان، شهیدان و صالحان و اینها چه نیکو دوستان و رفیقانى هستند.
پیامبر این جمله را فرمود و دیدگان و لبهاى وى روى هم افتاد. (3 )
پی نوشتها:
1. الطبقات الکبرى، ج ٢ ، ص ٢54
2. همان، ص 263
3. اعلام الورى، ص ٨٣
منبع: جام نیوز
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/1KDHvHc
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر