نکند ما هم مشرک باشیم
وقتی انسان امیدش را به غیر خدا میبندد، پس حتما این فرد فکر میکند جز خدا شخص دومی در این عالم تأثیر گذار است در حالیکه اینطور نیست و تمام تأثیرات از جانب خداوند متعال است.
وقتی انسان امیدش را به غیر خدا میبندد، پس حتما این فرد فکر میکند جز خدا شخص دومی در این عالم تأثیر گذار است در حالیکه اینطور نیست و تمام تأثیرات از جانب خداوند متعال است.
وبلاگ "سلام به خدا" نوشت:
تا به حال شده هنگام سفارش میز یا صندلی به سراغ مغازهی نجاری بروید و از ابزار موجود در مغازه مثل چکش و میخ و ... خواهش کنید که برای شما میز یا صندلی بسازند؟ یا تا به حال شده است به جای اینکه از خیاط بخواهید تا برای شما لباسی بدوزد از ابزار خیاطی بخواهید تا این کار را برایتان انجام دهد؟ یا اصلا تا به حال شده وقتی لباستان را از خیاط تحویل میگیرید به جای آنکه از خیاط تشکر کنید از سوزن و قیچی تشکر کنید؟
برخی از ما انسانها در زندگی روزمره مان این کار را انجام میدهیم. مثلا یکی از اعضای خانواده خود را به نزد دکتری میبیریم و به او میگوییم دکتر امید ما به شماست یا نهایتا اگر خیلی معتقد باشیم، به پزشک میگوییم که اول خدا، دوم شما. در حالیکه این پزشک تنها یک ابزار و وسیله است و ما نباید از وسیله بخواهیم تا کارمان را انجام دهد بلکه باید از صاحب وسیله آن کار را تقاضا کنیم.
طبق دیدگاه مفسرین و اندیشمندان بسیاری اینگونه سخنها نوعی از شرک خفی است یعنی آنکه وقتی انسان امیدش را به غیر خدا میبندد، پس حتما این فرد فکر میکند جز خدا شخص دومی در این عالم تأثیر گذار است در حالیکه اینطور نیست و تمام تأثیرات از جانب خداوند متعال است.
حتی خداوند منان در مورد جنگ بدر به مسلمانان میفرماید:فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَ لكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَ ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ رَمی:و شما آنان را نكشتيد، بلكه خدا آنان را كُشت. و چون [ريگ به سوى آنان] افكندى، تو نيفكندى، بلكه خدا افكند.(انفال/۱۷)) یعنی آنکه تمام امور منشأ صدورشان از جانب پروردگار متعال است.
آیت الله جوادی آملی میفرمایند: يك شرك مستوري در درون خيليها هست. ...اين شرك ضعيف و ظريف و دقيق در اكثر مردم هست. فرمود: ﴿وَ ما يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللّهِ إِلاّ وَ هُمْ مُشْرِكُونَ﴾(سوره یوسف/۱۰۶) كه در ذيل آيه اين روايات نقل شده است که از امام(سلام الله عليه) سؤال كردند، چگونه مؤمن مشرك ميشود؟ فرمود: همين كه ميگويند «لَو لا فَلانٌ لَهَلَكتُ»، اگر فلان كس نبود كار ما حل نميشد، يا تعبيرات عرفي كه ميگويند اول خدا دوم طبيب و حال آنکه خدا اولي نيست كه ثاني داشته باشد، همه اشيا و اشخاصي كه در نظام الهي هستند، سربازان الهي هستند كه ﴿لِلّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ﴾.(سوره فتح/آیه۴)به حضرت عرض كردند پس چه بگوييم؟ فرمود خدا را شكر كه از اين راه به وسيله فلان شخص مشكل ما را حل كرد، نه اينكه اول خدا دوم فلان شخص، يا «لَو لا فَلانٌ لَهَلَكتُ»(تفسیر العیاشی،ج۲،ص۲۰۰)آن شرك مستور و مرموز كه در اكثر مردم هست، همين است.(درس تفسیر آیت الله جوادی آملی: ۹۳/۰۷/۱۹)
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/1IK6QR8
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر