اما واقعیت آن است که ایشان از پدر به ما بی نهایت مهربان تر اند. بايد با او انس بگيريم و در ديگران هم اين انس را ايجاد كنيم. امام زماني كه مظهر رحمانيت و رافت خداوند بوده و آئینه تمام نمای اوست، چگونه ممکن است اهل جنگ و ناامنی باشد.
۱- مانعي در راه ظهور نباشيم.
اولین و مهمترین قدم آن است که مراقب باشيم با كوتاهي هاي خودمان، در تنهايي ايشان نقش نداشته و نگرانی خاصی از سوی ما متوجه ایشان نگردد. در قيامت قبل از هر پرسشی از ما خواهند پرسید؛ با مظهر خدا بر روي زمين چه كرديد؟ پس تمام جهت گيري هایمان باید به سمت امام زمان باشد.
سعی کنیم دست کم از كساني نباشيم كه در زيارت عاشورا لعن شده اند. یادمان باشدکسانی كه امیرالمومنین، امام حسن و امام حسين عليهم السلام را تنها گذاشتند، شیعه بودند. بیشترین خطرها را شیعیان جاهل برای معصومین بوجود آوردند.
امروز هم کوتاهی های ما و مخصوصاً برخی از علما و خواص برای امام زمان دردآورتر از مسائل دیگر است. آنها كه مي توانستند تبليغ كنند، اوج بگيرند و به سعادت برسند، با سكوت خود، گوشه عافيت طلبي اختيار كرده و از یاری حجت خدا سرباز زدند.
بایدبا خودسازي به سراغ یاری امام برویم. اگر در باطن قدرتمند شویم می توانیم نقش موثري برای ظهور ایفا کنیم. شیعه ی آلوده و ضعیف، هرگز جهادگر موفقی نیست.
۲- با امام انس بگیریم.
تا كنون دشمن سعي كرده حضرت مهدی علیه السلام را انسانی خشن و بي عاطفه جلوه دهد. تا جائیکه حتی بسياري از شيعيان از ظهور ايشان مي ترسند.
اما واقعیت آن است که ایشان از پدر به ما بینهایت مهربانترند. بايد با او انس بگيريم و در ديگران هم اين انس را ايجاد كنيم. امام زماني كه مظهر رحمانيت و رافت خداوند بوده و آئینه تمام نمای اوست، چگونه ممکن است اهل جنگ و ناامنی باشد. ممكن است ایشان از اعمالمان دلگير شوند، اما هرگز از ما چشم برنداشته و از دعا کردن برایمان دست بر نمی دارند. بايد این عاطفه حقيقي را درک کنیم. کمترین مرتبه درک این محبت آن است که او را عضوي از خانواده مان دانسته و همچون بقیه اعضاء نسبت به او احساس مسئوليت داشته باشیم. قسمتي از عمر، مال، آبرو و استعدادمان را براي ايشان و در راهشان صرف كنيم. به تمام برنامه های زندگي مان از قبیل تحصيلات، فعالیت هاي خانوادگی، فعالیتهای اجتماعي و ... در جهت خدمت به حضرت، وحدت ببخشيم. آیا لحظه تصمیم گیری نرسیده است؟
لینکهای مرتبط:
کتاب آشتی با امام زمان
پای درس استاد
برگرفته از مبحث ما و امام زمان، استاد محمد شجاعی
۱- مانعي در راه ظهور نباشيم.
اولین و مهمترین قدم آن است که مراقب باشيم با كوتاهي هاي خودمان، در تنهايي ايشان نقش نداشته و نگرانی خاصی از سوی ما متوجه ایشان نگردد. در قيامت قبل از هر پرسشی از ما خواهند پرسید؛ با مظهر خدا بر روي زمين چه كرديد؟ پس تمام جهت گيري هایمان باید به سمت امام زمان باشد.
سعی کنیم دست کم از كساني نباشيم كه در زيارت عاشورا لعن شده اند. یادمان باشدکسانی كه امیرالمومنین، امام حسن و امام حسين عليهم السلام را تنها گذاشتند، شیعه بودند. بیشترین خطرها را شیعیان جاهل برای معصومین بوجود آوردند.
امروز هم کوتاهی های ما و مخصوصاً برخی از علما و خواص برای امام زمان دردآورتر از مسائل دیگر است. آنها كه مي توانستند تبليغ كنند، اوج بگيرند و به سعادت برسند، با سكوت خود، گوشه عافيت طلبي اختيار كرده و از یاری حجت خدا سرباز زدند.
بایدبا خودسازي به سراغ یاری امام برویم. اگر در باطن قدرتمند شویم می توانیم نقش موثري برای ظهور ایفا کنیم. شیعه ی آلوده و ضعیف، هرگز جهادگر موفقی نیست.
۲- با امام انس بگیریم.
تا كنون دشمن سعي كرده حضرت مهدی علیه السلام را انسانی خشن و بي عاطفه جلوه دهد. تا جائیکه حتی بسياري از شيعيان از ظهور ايشان مي ترسند.
اما واقعیت آن است که ایشان از پدر به ما بینهایت مهربانترند. بايد با او انس بگيريم و در ديگران هم اين انس را ايجاد كنيم. امام زماني كه مظهر رحمانيت و رافت خداوند بوده و آئینه تمام نمای اوست، چگونه ممکن است اهل جنگ و ناامنی باشد. ممكن است ایشان از اعمالمان دلگير شوند، اما هرگز از ما چشم برنداشته و از دعا کردن برایمان دست بر نمی دارند. بايد این عاطفه حقيقي را درک کنیم. کمترین مرتبه درک این محبت آن است که او را عضوي از خانواده مان دانسته و همچون بقیه اعضاء نسبت به او احساس مسئوليت داشته باشیم. قسمتي از عمر، مال، آبرو و استعدادمان را براي ايشان و در راهشان صرف كنيم. به تمام برنامه های زندگي مان از قبیل تحصيلات، فعالیت هاي خانوادگی، فعالیتهای اجتماعي و ... در جهت خدمت به حضرت، وحدت ببخشيم. آیا لحظه تصمیم گیری نرسیده است؟
لینکهای مرتبط:
کتاب آشتی با امام زمان
پای درس استاد
برگرفته از مبحث ما و امام زمان، استاد محمد شجاعی
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/1MSBtoz
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر