ایران ترابیˈ تاکید کرد که تاکنون نقش بانوان در پیروزی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس آن طور که شایسته باشد، مورد توجه قرار نگرفته است.
وی با بیان آنکه این زنان می توانند برای نسل امروز الگو باشند، ادامه داد: برخی از این افراد با ایفای نقش های متفاوت در زمان جنگ حتی از رزمندگان چند گام جلوتر بودند علاوه بر آن نقشی کلیدی در خانواده داشتند یعنی در نبود همسران خود نقش پدری و مادری را با هم عهده دار بودند.
این بانوی جانباز شیمیایی اضافه کرد: برخی از این زنان حتی در محل سکونت خود اقدام به تشکیل ستادهایی برای دریافت کمک های مردمی کرده بودند که اگر این فعالیت ها نبود، بار مضاعفی بر دوش مردان تحمیل می کرد.
ترابی با بیان اینکه برخی زنان در دفاع مقدس در چند جبهه به خدمت رسانی مشغول بودند، اظهار داشت: کم نداریم زنانی که علاوه بر وظیفه همسرداری و مادری، سرگرم خدمات رسانی و پرستاری از مجروحان در جبهه بودند.
وی که در زمان جنگ در سوسنگرد مسئولیت پذیرش مجروحان از چند جبهه را در بیمارستان این شهر عهده دار بود، تصریح کرد: شاهد فعالیت بسیاری از زنان در آبادان بودم که در پشت خاکریزها اقدام به تمیز کردن اسلحه ها و پر کردن خشاب ها می کردند و آنها را به دست رزمندگان می رساندند.
ترابی با بیان اینکه بسیاری از زنان امدادگر در خرمشهر را به اجبار از این شهر خارج کردند، ادامه داد: زنان در دوران دفاع مقدس با حضور شبانه روزی خود در ستادهای مردمی و پایگاه های بسیج، در شستشوی لباس رزمندگان شرکت داشتند و نیازهای جبهه را تامین می کردند یعنی با اخلاص آنچه را در منازل داشتند تحویل این پایگاه ها می دادند.
این بانوی جانباز گفت: برخی از واقعیت های جنگ یا اصلا گفته نشده و یا بسیار کم به آنها پرداخته شده، نسل جدید باید بداند که بسیاری از زنان امدادگر مجروح در دوران دفاع مقدس از روحیه های بالایی برخوردار بودند و آنها حتی به سایر مجروحان و بیماران بستری دلداری می دادند.
ترابی که اوج دوران جوانی خود را در مناطق جنگی گذرانده با اشاره به حضور زنان در پاوه در زمان حضور ضد انقلاب در این شهر، افزود: بسیاری از این افراد چادرهای خود را به کمر بسته و غذای گرم به سنگرها می رساندند و حتی در محاصره این شهر سلاح به دست گرفتند.
ترابی که جزو نخستین گروه پزشکی اعزامی به مناطق جنگی بود، اضافه کرد: شرایط سخت جنگ از من یک تکنیسین بیهوشی ساخت.
وی در نخستین روزهای جنگ و در ایامی که هنوز برنامه منسجمی برای مقابله با حملات ددمنشانه دشمن وجود نداشت؛ با 24 سال سن به صورت داوطلب به مناطق جنگی عزیمت کرد.
ترابی که متولد سال 34 در تویسرکان است اکنون درد و رنج ناشی از شیمیایی شدن را تحمل می کند این در حالی است که هیچگاه برای درصد جانبازی خود به مراکز مربوطه مراجعه نکرده است...
وی با بیان آنکه این زنان می توانند برای نسل امروز الگو باشند، ادامه داد: برخی از این افراد با ایفای نقش های متفاوت در زمان جنگ حتی از رزمندگان چند گام جلوتر بودند علاوه بر آن نقشی کلیدی در خانواده داشتند یعنی در نبود همسران خود نقش پدری و مادری را با هم عهده دار بودند.
ترابی با بیان اینکه برخی زنان در دفاع مقدس در چند جبهه به خدمت رسانی مشغول بودند، اظهار داشت: کم نداریم زنانی که علاوه بر وظیفه همسرداری و مادری، سرگرم خدمات رسانی و پرستاری از مجروحان در جبهه بودند.
وی که در زمان جنگ در سوسنگرد مسئولیت پذیرش مجروحان از چند جبهه را در بیمارستان این شهر عهده دار بود، تصریح کرد: شاهد فعالیت بسیاری از زنان در آبادان بودم که در پشت خاکریزها اقدام به تمیز کردن اسلحه ها و پر کردن خشاب ها می کردند و آنها را به دست رزمندگان می رساندند.
ترابی با بیان اینکه بسیاری از زنان امدادگر در خرمشهر را به اجبار از این شهر خارج کردند، ادامه داد: زنان در دوران دفاع مقدس با حضور شبانه روزی خود در ستادهای مردمی و پایگاه های بسیج، در شستشوی لباس رزمندگان شرکت داشتند و نیازهای جبهه را تامین می کردند یعنی با اخلاص آنچه را در منازل داشتند تحویل این پایگاه ها می دادند.
این بانوی جانباز گفت: برخی از واقعیت های جنگ یا اصلا گفته نشده و یا بسیار کم به آنها پرداخته شده، نسل جدید باید بداند که بسیاری از زنان امدادگر مجروح در دوران دفاع مقدس از روحیه های بالایی برخوردار بودند و آنها حتی به سایر مجروحان و بیماران بستری دلداری می دادند.
ترابی که اوج دوران جوانی خود را در مناطق جنگی گذرانده با اشاره به حضور زنان در پاوه در زمان حضور ضد انقلاب در این شهر، افزود: بسیاری از این افراد چادرهای خود را به کمر بسته و غذای گرم به سنگرها می رساندند و حتی در محاصره این شهر سلاح به دست گرفتند.
ترابی که جزو نخستین گروه پزشکی اعزامی به مناطق جنگی بود، اضافه کرد: شرایط سخت جنگ از من یک تکنیسین بیهوشی ساخت.
وی در نخستین روزهای جنگ و در ایامی که هنوز برنامه منسجمی برای مقابله با حملات ددمنشانه دشمن وجود نداشت؛ با 24 سال سن به صورت داوطلب به مناطق جنگی عزیمت کرد.
ترابی که متولد سال 34 در تویسرکان است اکنون درد و رنج ناشی از شیمیایی شدن را تحمل می کند این در حالی است که هیچگاه برای درصد جانبازی خود به مراکز مربوطه مراجعه نکرده است...
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/1lped8i
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر