روزى یک اعرابى نزد امام حسین (ع) آمد و عرض کرد: اى فرزند رسول خدا (ص) من پرداخت دیه‌اى کامل را ضمانت کردهام اما از اداى آن ناتوانم...
به مناسبت سالروز ولادت امام حسین (ع) به چند نمونه آن درباره این امام همام اشاره می‌شود.
*ماجرای هزار دیناری که امام به اعرابی بخشید
روزى یک اعرابى نزد امام حسین (ع) آمد و عرض کرد: اى فرزند رسول خدا (ص) من پرداخت دیه‌اى کامل را ضمانت کردهام اما از اداى آن ناتوانم. با خود گفتم که از بزرگوارترین مردم، آن را تقاضا میکنم و از خاندان رسول الله کسى را بزرگوارتر و بخشندهتر نیافتم.
پس امام حسین به وى فرمود: «اى برادر عرب از تو سه پرسش میکنم اگر یکى از آنها را پاسخ گفتى ثلث آن دیه را به تو می‌دهم و اگر دو پرسش را جواب دادى دو ثلث آن را به تو می‌پردازم و اگر هر سه پرسش را پاسخ گفتى تمام مالى را که می‌خواهى به تو می‌دهم».
اعرابى عرض کرد: آیا کسى مانند تو که اهل علم و شرف است از چون منى میخواهد بپرسد؟
حضرت فرمود: «آرى. از جدّم رسول خدا (ص) شنیدم که می‌فرمود معروف به اندازه معرفت است»
اعرابى عرض کرد: آنچه می‌خواهى بپرس اگر پاسخ دادم (که هیچ) و گرنه جواب آنها را از تو فرا خواهم گرفت و لا قوة الا بالله.
امام (ع) پرسید: برترین اعمال چیست؟
اعرابى گفت: ایمان به خدا.
حضرت سؤال کرد: راه رهایى از نیستى و نابودى چیست؟
اعراى گفت: اعتماد به خداوند.
امام حسین (ع) پرسید: زینت‌دهنده انسان چیست؟
اعرابى گفت: علم همراه با حلم.
امام پرسید: اگر این نشد؟
اعرابى گفت: مال همراه با مروّت.
حضرت پرسید: اگر این نشد؟
اعرابى گفت: فقر همراه با صبر.
حضرت پرسید: اگر این نشد؟
اعرابى گفت: در این صورت صاعقهاى از آسمان بر او فرود آید و بسوزاندش که او سزاوار آن است.
آنگاه امام حسین (ع) خندید و کیسهاى که در آن هزار دینار بود، به او داد و انگشترى خود را که نگین آن به دویست درهم می‌ارزید، بدو بخشید و فرمود: «اى اعرابى این طلا را به طلبکارانت بده و انگشترى را به مصرف خود برسان».
اعرابى تمام آنها را گرفت و گفت: خدا داناتر است که رسالتش را در کجا نهد.
(اعیان الشیعه - علامه سیدمحسن امین، ص40 - 29.)
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/1oXgBQO
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر