حجت الاسلام پناهیان:
شاید کم کم کار به جایی برسد که برخی خانواده‌ها دیگر مایل نباشند بچه‌های‌شان برای حسین(ع) عزاداری کنند!
روز به روز جلسات عزاداری ما جدی‌تر می‌شوند، شاید کم‌کم کار به جایی برسد که بعضی از خانواده‌ها زیاد دوست نداشته باشند که بچه‌های‌شان بروند برای امام حسین(ع) عزاداری کنند؛ شاید بگویند: وقتی بچۀ من می‌رود و می‌گوید «یا اباعبدالله! ای کاش ما در کربلا بودیم و کمکت می‌کردیم»، نکند الان که میادین جدیدی برای کمک کردن به اباعبدالله‌الحسین(ع) باز شده، بچۀ من هم برود و واقعاً بخواهد به امام حسین(ع) کمک کند و شهید شود!
در زمان دفاع مقدس، بعضی از خانواده‌ها بودند که دوست نداشتند بچه‌های‌شان به جبهه بروند؛ البته تعداد این‌طور خانواده‌ها کم بود، ولی بی‌تعارف باید صحبت کرد. برخی خانواده‌ها، البته کم بودند، اجازه نمی‌دادند فرزندشان به مسجد برود چرا که نگران بودند عضو بسیج شود، بعد به جبهه علاقه‌مند شود و برود جبهه. در دوران دفاع مقدس، مسجد معنای واقعی خود را به معنای رزم و جهاد پیدا کرده بود. در دورۀ کنونی هم، هیأت‌های مذهبی معنای حقیقی و جایگاه خودشان را پیدا کرده‌اند؛ به‌طوری که دسته‌های عزاداری و تکایا، متشکل از رزمندگانی است که برای دفاع از دین و حریم دین و حریم اهلبیت(ع) آماده هستند.
جلسات عزاداری ما روز به روز جدی‌تر می‌شوند/ جلسۀ مدافعین حرم، جدی‌ترین جلسات سوگواری برای اهلبیت(ع) در طول تاریخ است!
سؤالی که همۀ ما عزاداران و مدعیان روضه‌خوانی برای امام حسین(ع) در نهانخانۀ دل خود، باید پاسخ دهیم: «آیا من حاضرم جانم را برای حریم اهلبیت(ع) بدهم؟»
علی(ع) نخستین مدافع حرم بود/ در شعب ابیطالب هر شب از جان پیامبر(ص) محافظت می‌کرد
شعار امام حسین(ع) در کربلا این بود: آیا کسی هست از حرم رسول خدا(ص) دفاع کند؟
از مجروحین مدافع حرم در بیمارستان‌ها عیادت کنید/ در همین ماه رمضان سری به بیمارستان بقیة الله بزنید
گروه «زینبیون پاکستان» در دفاع از حرم، مردانه حرکت می‌کنند و بعضاً سخت‌ترین قسمت‌های عملیات را در عراق و سوریه به‌عهده می‌گیرند
شانزدهمین اجتماع بزرگ مدافعان حرم در روز شهادت امیرالمؤمنین(ع) - تجلیل از گروه زینبیون (پاکستانی‌های مدافع حرم)
مشروح + صوت: اینجا
شاید کم کم کار به جایی برسد که برخی خانواده‌ها دیگر مایل نباشند بچه‌های‌شان برای حسین(ع) عزاداری کنند!
روز به روز جلسات عزاداری ما جدی‌تر می‌شوند، شاید کم‌کم کار به جایی برسد که بعضی از خانواده‌ها زیاد دوست نداشته باشند که بچه‌های‌شان بروند برای امام حسین(ع) عزاداری کنند؛ شاید بگویند: وقتی بچۀ من می‌رود و می‌گوید «یا اباعبدالله! ای کاش ما در کربلا بودیم و کمکت می‌کردیم»، نکند الان که میادین جدیدی برای کمک کردن به اباعبدالله‌الحسین(ع) باز شده، بچۀ من هم برود و واقعاً بخواهد به امام حسین(ع) کمک کند و شهید شود!
در زمان دفاع مقدس، بعضی از خانواده‌ها بودند که دوست نداشتند بچه‌های‌شان به جبهه بروند؛ البته تعداد این‌طور خانواده‌ها کم بود، ولی بی‌تعارف باید صحبت کرد. برخی خانواده‌ها، البته کم بودند، اجازه نمی‌دادند فرزندشان به مسجد برود چرا که نگران بودند عضو بسیج شود، بعد به جبهه علاقه‌مند شود و برود جبهه. در دوران دفاع مقدس، مسجد معنای واقعی خود را به معنای رزم و جهاد پیدا کرده بود. در دورۀ کنونی هم، هیأت‌های مذهبی معنای حقیقی و جایگاه خودشان را پیدا کرده‌اند؛ به‌طوری که دسته‌های عزاداری و تکایا، متشکل از رزمندگانی است که برای دفاع از دین و حریم دین و حریم اهلبیت(ع) آماده هستند.
جلسات عزاداری ما روز به روز جدی‌تر می‌شوند/ جلسۀ مدافعین حرم، جدی‌ترین جلسات سوگواری برای اهلبیت(ع) در طول تاریخ است!
سؤالی که همۀ ما عزاداران و مدعیان روضه‌خوانی برای امام حسین(ع) در نهانخانۀ دل خود، باید پاسخ دهیم: «آیا من حاضرم جانم را برای حریم اهلبیت(ع) بدهم؟»
علی(ع) نخستین مدافع حرم بود/ در شعب ابیطالب هر شب از جان پیامبر(ص) محافظت می‌کرد
شعار امام حسین(ع) در کربلا این بود: آیا کسی هست از حرم رسول خدا(ص) دفاع کند؟
از مجروحین مدافع حرم در بیمارستان‌ها عیادت کنید/ در همین ماه رمضان سری به بیمارستان بقیة الله بزنید
گروه «زینبیون پاکستان» در دفاع از حرم، مردانه حرکت می‌کنند و بعضاً سخت‌ترین قسمت‌های عملیات را در عراق و سوریه به‌عهده می‌گیرند
شانزدهمین اجتماع بزرگ مدافعان حرم در روز شهادت امیرالمؤمنین(ع) - تجلیل از گروه زینبیون (پاکستانی‌های مدافع حرم)
مشروح + صوت: اینجا
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/29g7VEm
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر