تا به حال شده به این موضوع فکر کنید که چه آینده ای در انتظارتان هست؟ ما برای آینده ماشین مان نگرانیم و آن را بیمه می‌کنیم، حتی به فکر خانه مان هم هستیم و البته سلامتی مان اما… در فرهنگ و منش اجتماعی ما ایرانی‌ها بیمه عمر چندان پر رنگ نیست.
واقعیت این است که بیمه عمر حلقه مفقوده مردم ماست. عضو کمیسیون اقتصادی مجلس در این زمینه می‌گوید: «زندگی فراز و نشیب بسیاری دارد و ما نمی‌توانیم امراض ومرگ و میرهای احتمالی را پیش بینی کنیم. ما وارثانی داریم و در این باره باید به این مهم نیز توجه داشته باشیم که فرزندان ما احتیاج دارند که در آینده سرمایه ای را در اختیار داشته باشند. پدرو مادرها با بیمه عمر بخشی از نگرانی های احتمالی را برطرف می کنند.»
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس:
مردم باید نسبت به بیمه عمر حساس باشند
به گزارش سایت بیمه یابی ایرج ندیمی، در خصوص ضرورت بیمه عمر می‌گوید: اول باید کاری کرد که مردم به کمک هم بیایند و منابعی که دولت ها وشرکت ها دارند یکدیگر را پوشش دهند. هیچ کس نمی تواند به تنهایی کاری کند.
او تصریح کرد: مردم باید نسبت به بیمه عمر حساس باشند و آینده خود را تضمین کنند.از سوی دیگر فرهنگ استفاده از بیمه عمر پایین است و در این زمینه باید اقدامات مهمی صورت بگیرد. او افزود: بانک ها، دولت ها و بیمه ها باید بتوانند از طریق بیمه عمر به آینده خانواده‌ها امنیت مالی-رفاهی ببخشند .
ایرج ندیمی گفت: زندگی فراز و نشیب بسیاری دارد و ما نمی‌توانیم امراض ومرگ و میرهای احتمالی را پیش بینی کنیم. ما وارثانی داریم و در این باره باید به این مهم نیز توجه داشته باشیم که فرزندان ما احتیاج دارند که در آینده سرمایه ای را در اختیار داشته باشند. پدرو مادرها با بیمه عمر بخشی از نگرانی های احتمالی را برطرف می کنند.
چرا بیمه عمر مورد استقبال قرار نمی گیرد؟
ندیمی در پاسخ به این پرسش که چرا بیمه عمر مورد استقبال ایرانیان واقع نشده است، گفت: شرکت های بیمه باید در این زمینه اطلاع رسانی فراگیر و همه جانبه داشته باشند. او می گوید: البته در این زمینه دولت ها نقش بسیار مهمی دارند . دولت ها باید برای انواع بیمه ها سهم قائل شوند.او تاکید کرد: متاسفانه دولت ما خصوصا دولت یازدهم نمی تواند از طریق درآمد خودش بیمه را اداره کند. بنابراین این موضوع نیاز به هم پوشانی سایر سازمان ها دارد.
ندیمی در پایان گفت: باید در زمینه های فرهنگی، آموزشی، افزایش انگیزه در میان مردم فعالیت هایی را انجام داد تا میزان استقبال مردم از بیمه عمر افزایش یابد.
عاقبت اندیش باشیم
حادثه، اتفاق ناگوار و پیش آمد، رویدادهایی هستند که همواره یکی از ویژگی های جدا نشدنی زندگی بشر محسوب می شوند حال، با پیشرفت و گستردگی جوامع طی قرون مختلف تنوع و ابعاد حوادث مربوط به این جوامع نیز افزایش یافته و پیچیده تر می شوند. حوادث ناگواری که همواره گریبانگیر انسان و زندگی حول و هوش آن دیده می شود به دو دسته طبیعی و غیرطبیعی تقسیم می شوند.
حوادث طبیعی همانطور که ازنامش پیداست ریشه در اتفاقات طبیعت دارد و نمونه هایی از سیل، زلزله، رعد و برق و طوفان از آن جمله حوادث است.
حوادث غیرطبیعی نیز فراخورتوسعه زندگی شهرنشینی طی سال های متمادی متوجه مردمان ساکن جوامع مختلف می شود به طوری که با گسترش جوامع تنوع و توسعه اقسام این نوع حوادث نیز افزایش پیدا می کند.
پیشرفت های علمی و فنی در دگرگونی درابعاد مادی زندگی بشر، با وجود ایجاد آسایش و رفاه فراوان، خطرات جدیدی را پدید آورده است.
خطرات نوظهوری چون حادثه رانندگی، سقوط هواپیما و آتش سوزی در واحدهای صنعتی چند نمونه از خطرات خاص زندگی درجامعه جدیدهستند این حوادث ازنظر مقدار خسارت شاید کم اهمیت تر از حوادث طبیعی دردوره های گذشته باشد اما متنوع تر شده اند انسان جامعه جدید درمواجهه با خطرات پیرامون خود،این تفاوت را با انسان جوامع پیشین دارد که برای کاستن از رنج های ناشی از خسارات این خطرات، ابزار موثری را ابداع کرده است.
درگذشته،اگر خانواده ای از زلزله جان سالم به در می برد به دلیل نابودی اموال و از دست دادن سرپناه، از ادامه زندگی ناامید می شد و چه بسا نیستی را بهتر از تحمل این وضع پرمشقت می یافت. اما امروزه، خانواده ها با توسل به ابرازی به نام «بیمه» می توانند پس از وقوع زلزله، امیدوار به ادامه جریان زندگی باشند.
«بیمه» واژه ای که در پس خود راهکارهایی برای حمایت همه جانبه از مخاطب خود دارد.
بیمه همچون چتری بزرگ در زمینه های مختلف بر روی زندگی مردم جوامع بشری و فعالیت هایشان سایه می گستراند و محیطی امن برای جبران خسارت های رسیده به مردم ایجاد می کند.
امروزه، با تردد درخیابان های شهرهای سراسر کشور به تابلوهایی برمی می خوریم که عبارت «نمایندگی بیمه» روی آن درج شده است. نمایندگی های بیمه در ایران نقش حامیان طبقات مختلف مردم جامعه درمقابل اتفاقات و خسارات وارد شده را بازی می کنند.
توجه به بیمه ونحوه ورود آن به زندگی امروزی مردم کشورمان موضوعی است که در این گزارش به آن خواهیم پرداخت.
صنعت بیمه اگر چه درکشور قدمتی طولا نی دارد اما بنا به دلا یل فنی و فرهنگی پیشرفت همه جانبه ای نداشته است و به عقیده دست اندرکاران این صنعت به آن می توان به چشم یک صنعت ۲۰ ساله نگاه کرد. به گفته آنان تا سال ۱۳۶۷ پیشرفت آن چنانی در صنعت بیمه درکشور رخ نداده است و از آن تاریخ به بعد بنا به ضرورت حضور بیمه درزندگی مردم در دنیای امروزی توجهات به این صنعت جلب شد.
شهرام صدوقی در ادامه می نویسد: براساس مستندات موجود نخستین شرکت ملی بیمه ای کشور درسال ۱۳۱۴ باسرمایه اولیه ۲۰ میلیون ریال به نام شرکت سهامی بیمه ایران راه اندازی و به ارایه خدمات بیمه ای درکشور پرداخت. از آنجائی که در آن زمان ارایه کلیه خدمات بیمه ای درکشور از سوی شرکت های خارجی انجام شده، در سال ۱۳۱۸ طی قوانینی که در مجلس شورای ملی کشور به نفع توسعه بیمه داخلی ایران به تصویب رسید سهم بیمه های خارجی اندک اندک کاهش یافته و تنها به ۲۵ درصد کلیه قراردادهای بیمه ای کشور رسید و بالطبع سهم شرکت ایرانی بیمه در تجارت کشور به ۷۵ درصد رسید.
عمده فعالیت های بیمه ای در کشور بر عهده تامین اجتماعی و یا سازمان خدمات درمانی است که زیر نظر وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی است و تنها پوشش های بیمه ای به افراد را در بر می گیرد. این نوع بیمه ها، از نوع بیمه های اجباری است. در بیمه های تامین اجتماعی پوشش های بیمه ای از قبیل بازنشستگی، درمان، غرامت، هزینه ی کفن و دفن و… وجود دارد. کسانی که به نحوی از پوشش های تامین اجتماعی یا سازمان خدمات درمانی استفاده می کنند و افراد بیمه شده در شرایط قراردادهای بیمه ای و سقف پوشش ها هیچ اختیاری ندارند. اما بیمه هایی وجود دارد که میزان حق بیمه و تعهدات به صورت انعطاف پذیر و با توافق طرفین وضع می شود، مانند بیمه های آتش سوزی، اموال و …
فعالیت بیمه در ایران به شکل حرفه ای در سال ۱۲۶۹ هجری شمسی و پس از مزاکراتی که بین دولت ایران و سفارت روس به عمل آمد و متعاقب آن امتیاز انحصاری در زمینه بیمه و حمل و نقل به مدت ۷۵ سال به یک تبعه روس واگذار شد، آغاز شد. این شخص ظرف مهلت مقرر (سه سال) که برای آغاز فعالیت داشت، نتوانست شرکت بیمه مورد نظر را تاسیس کند و امتیاز از او سلب شد. پس از آن در سال ۱۲۸۹ هجری شمسی دو شرکت روسی به تاسیس نمایندگی بیمه در ایران مبادرت ورزیدند.
آغاز فعالیت جدی در زمینه بیمه را می توان سال ۱۳۱۰ دانست، زیرا در این سال قانون و نظام نامه ثبت شرکت ها در ایران به تصویب رسید. متعاقب آن بسیاری از شرکت های بیمه خارجی نظیر اینگستراخ، آلیانس، ایگل استار، یورکشایر، ویکتوریا، ناسیونال سویس، فنیکس، اتحاد الوطنی و … به تاسیس شعبه یا نمایندگی در ایران پراختند.
تاسیس اولین شرکت بیمه ای ایرانی، تحول بزرگی در تاریخ فعالیت بیمه ای کشور بود، زیرا پس از این تاریخ بود که دولت با در اختیار داشتن تشکیلات اجرایی مناسب توانست به کنترل بازار و نظارت بر فعالیت های بیمه موسسات بیمه خارجی بپردازد. دو سال بعد از آن یعنی در سال ۱۳۱۶، «قانون بیمه» مشتمل بر ۳۶ ماده به تصویب مجلس شورای ملی رسید. پس از آن مقررات دیگری نیز در جهت کنترل و نظارت بر فعالیت های موسسات بیمه از طریق الزام آنها به واگذاری ۲۵ درصد از بیمه نامه های صادر شده به صورت اتکایی اجباری به شرکت سهامی بیمه ایران وضع شد. الزام به بیمه کردن کالاهای وارداتی و صادراتی موجود در ایران نزد یکی از موسسات بیمه که در ایران به ثبت رسیده اند از جمله این مقررات بود. در راستای حمایت دولت از بیمه های داخلی، شرکت های خارجی به تدریج اقدام به توقف فعالیت های خود را آغاز کردند.
اکنون شرکت های بیمه ای متعددی وجود دارند که به ارائه خدمات می پردازند. هرشرکت بیمه دارای شعبات و نمایندگی هایی است که به طرق مختلف با توجه به حجم فعالیت شرکت به فعالیت می پردازند. هم چنین شرکت های کارگزاری نیز وجود دارند که به صورت بازاریابی و با دریافت کارمزد از تمامی بیمه ها فعالیت می کنند و منحصر به شرکت خاصی نیستند.
این بیمه عمر
جوامع انسانی نیازهای مختلف اقتصادی دارند و با همین دیدگاه شرکت های بیمه طرح های متفاوتی متناسب با نیاز این جوامع ارائه داده اند.آن چه ما در این جا به آن اشاره می کنیم تقسیم بندی مختلف بیمه های عمر است، حال آن که هر یک از نمونه های ذکر شده دارای زیر گروه های بسیار متفاوتی است. بیمه های تمام عمر، بیمه عمرزمانی، بیمه ها مختلط پس انداز، بیمه های مستمری، بیمه ها بازنشستگی و بیمه های عمر گروهی از آن جمله اند.
خطر فوت در این نوع پوشش بیمه ای، قرارداد برای تمام مدت عمر بیمه گذار بسته می شود، و حق بیمه نیز به طور سالانه پرداخت می گردد. البته می توان ترتیب پرداخت حق بیمه را طوری تنظیم کرد که برای تمام عمر نباشد، بلکه با رسیدن بیمه گذار به سن بازنشستگی خاتمه پیدا کند. سرمایه تعیین شده در صورت فوت بیمه شده به وراث قانونی او پرداخت می شود. بیمه عمر دارای انواع دیگری است از قبیل: بیمه تمام عمر با پرداخت حق بیمه در تمام طول قرارداد، بیمه تمام عمر با پرداخت محدود حق بیمه، بیمه عمر مشترک، بیمه عمرزمانی، بیمه عمر در صورت فوت یا به اصطلاح دیگر بیمه عمر ساده زمانی، نوعی از بیمه اشخاص است که پوشش بیمه ای برای مدت معینی ارائه می شود. سرمایه بیمه در صورت فوت بیمه شده در اثنای مدت اعتبار قرارداد قابل پرداخت است و در صورتی که بیمه شده تا پایان قرارداد در قید حیات باشد وجهی بابت تعهدات بیمه گر به بیمه گذار پرداخت نخواهد شد.
این گونه بیمه نامه ها برای مدت های کمتر از یک سال و تا چندین سال صادر می شود. انواع دیگر بیمه های عمر زمانی به شرح زیر می باشد:
بیمه های عمر زمانی قابل تبدیل بیمه های عمر زمانی با سرمایه نزولی (مانده بدهکار) و بیمه های عمر زمانی قابل تمدید.
بیمه های مختلط پس انداز از رایج ترین نوع بیمه های عمر محسوب می شود. این نوع بیمه نامه در چند دهه اخیر به علت ارائه پوشش های مناسب در صورت فوت نابهنگام بیمه گذار برای بازماندگان او و نیز جنبه پس اندازی و ذخیره سازی آن برای زمانی که بیمه گذار در قیدحیات است، از استقبال همگانی برخوردار شده است.این بیمه نامه دارای اشکال متفاوتی است که به چند نمونه از آن اشاره می کنیم. بیمه های پس انداز سرمایه گذاری بیمه نامه پس انداز با کاهش حق بیمه در سال های اول بیمه نامه پسانداز با دو برابر سرمایه در صورت فوت بیمه نامه پس انداز با دو برابر سرمایه در صورت حیات بیمه نامه پسانداز با حق انتخاب.
منبع : بیمه عمر در ایران
واقعیت این است که بیمه عمر حلقه مفقوده مردم ماست. عضو کمیسیون اقتصادی مجلس در این زمینه می‌گوید: «زندگی فراز و نشیب بسیاری دارد و ما نمی‌توانیم امراض ومرگ و میرهای احتمالی را پیش بینی کنیم. ما وارثانی داریم و در این باره باید به این مهم نیز توجه داشته باشیم که فرزندان ما احتیاج دارند که در آینده سرمایه ای را در اختیار داشته باشند. پدرو مادرها با بیمه عمر بخشی از نگرانی های احتمالی را برطرف می کنند.»
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس:
مردم باید نسبت به بیمه عمر حساس باشند
به گزارش سایت بیمه یابی ایرج ندیمی، در خصوص ضرورت بیمه عمر می‌گوید: اول باید کاری کرد که مردم به کمک هم بیایند و منابعی که دولت ها وشرکت ها دارند یکدیگر را پوشش دهند. هیچ کس نمی تواند به تنهایی کاری کند.
او تصریح کرد: مردم باید نسبت به بیمه عمر حساس باشند و آینده خود را تضمین کنند.از سوی دیگر فرهنگ استفاده از بیمه عمر پایین است و در این زمینه باید اقدامات مهمی صورت بگیرد. او افزود: بانک ها، دولت ها و بیمه ها باید بتوانند از طریق بیمه عمر به آینده خانواده‌ها امنیت مالی-رفاهی ببخشند .
ایرج ندیمی گفت: زندگی فراز و نشیب بسیاری دارد و ما نمی‌توانیم امراض ومرگ و میرهای احتمالی را پیش بینی کنیم. ما وارثانی داریم و در این باره باید به این مهم نیز توجه داشته باشیم که فرزندان ما احتیاج دارند که در آینده سرمایه ای را در اختیار داشته باشند. پدرو مادرها با بیمه عمر بخشی از نگرانی های احتمالی را برطرف می کنند.
چرا بیمه عمر مورد استقبال قرار نمی گیرد؟
ندیمی در پاسخ به این پرسش که چرا بیمه عمر مورد استقبال ایرانیان واقع نشده است، گفت: شرکت های بیمه باید در این زمینه اطلاع رسانی فراگیر و همه جانبه داشته باشند. او می گوید: البته در این زمینه دولت ها نقش بسیار مهمی دارند . دولت ها باید برای انواع بیمه ها سهم قائل شوند.او تاکید کرد: متاسفانه دولت ما خصوصا دولت یازدهم نمی تواند از طریق درآمد خودش بیمه را اداره کند. بنابراین این موضوع نیاز به هم پوشانی سایر سازمان ها دارد.
ندیمی در پایان گفت: باید در زمینه های فرهنگی، آموزشی، افزایش انگیزه در میان مردم فعالیت هایی را انجام داد تا میزان استقبال مردم از بیمه عمر افزایش یابد.
عاقبت اندیش باشیم
حادثه، اتفاق ناگوار و پیش آمد، رویدادهایی هستند که همواره یکی از ویژگی های جدا نشدنی زندگی بشر محسوب می شوند حال، با پیشرفت و گستردگی جوامع طی قرون مختلف تنوع و ابعاد حوادث مربوط به این جوامع نیز افزایش یافته و پیچیده تر می شوند. حوادث ناگواری که همواره گریبانگیر انسان و زندگی حول و هوش آن دیده می شود به دو دسته طبیعی و غیرطبیعی تقسیم می شوند.
حوادث طبیعی همانطور که ازنامش پیداست ریشه در اتفاقات طبیعت دارد و نمونه هایی از سیل، زلزله، رعد و برق و طوفان از آن جمله حوادث است.
حوادث غیرطبیعی نیز فراخورتوسعه زندگی شهرنشینی طی سال های متمادی متوجه مردمان ساکن جوامع مختلف می شود به طوری که با گسترش جوامع تنوع و توسعه اقسام این نوع حوادث نیز افزایش پیدا می کند.
پیشرفت های علمی و فنی در دگرگونی درابعاد مادی زندگی بشر، با وجود ایجاد آسایش و رفاه فراوان، خطرات جدیدی را پدید آورده است.
خطرات نوظهوری چون حادثه رانندگی، سقوط هواپیما و آتش سوزی در واحدهای صنعتی چند نمونه از خطرات خاص زندگی درجامعه جدیدهستند این حوادث ازنظر مقدار خسارت شاید کم اهمیت تر از حوادث طبیعی دردوره های گذشته باشد اما متنوع تر شده اند انسان جامعه جدید درمواجهه با خطرات پیرامون خود،این تفاوت را با انسان جوامع پیشین دارد که برای کاستن از رنج های ناشی از خسارات این خطرات، ابزار موثری را ابداع کرده است.
درگذشته،اگر خانواده ای از زلزله جان سالم به در می برد به دلیل نابودی اموال و از دست دادن سرپناه، از ادامه زندگی ناامید می شد و چه بسا نیستی را بهتر از تحمل این وضع پرمشقت می یافت. اما امروزه، خانواده ها با توسل به ابرازی به نام «بیمه» می توانند پس از وقوع زلزله، امیدوار به ادامه جریان زندگی باشند.
«بیمه» واژه ای که در پس خود راهکارهایی برای حمایت همه جانبه از مخاطب خود دارد.
بیمه همچون چتری بزرگ در زمینه های مختلف بر روی زندگی مردم جوامع بشری و فعالیت هایشان سایه می گستراند و محیطی امن برای جبران خسارت های رسیده به مردم ایجاد می کند.
امروزه، با تردد درخیابان های شهرهای سراسر کشور به تابلوهایی برمی می خوریم که عبارت «نمایندگی بیمه» روی آن درج شده است. نمایندگی های بیمه در ایران نقش حامیان طبقات مختلف مردم جامعه درمقابل اتفاقات و خسارات وارد شده را بازی می کنند.
توجه به بیمه ونحوه ورود آن به زندگی امروزی مردم کشورمان موضوعی است که در این گزارش به آن خواهیم پرداخت.
صنعت بیمه اگر چه درکشور قدمتی طولا نی دارد اما بنا به دلا یل فنی و فرهنگی پیشرفت همه جانبه ای نداشته است و به عقیده دست اندرکاران این صنعت به آن می توان به چشم یک صنعت ۲۰ ساله نگاه کرد. به گفته آنان تا سال ۱۳۶۷ پیشرفت آن چنانی در صنعت بیمه درکشور رخ نداده است و از آن تاریخ به بعد بنا به ضرورت حضور بیمه درزندگی مردم در دنیای امروزی توجهات به این صنعت جلب شد.
شهرام صدوقی در ادامه می نویسد: براساس مستندات موجود نخستین شرکت ملی بیمه ای کشور درسال ۱۳۱۴ باسرمایه اولیه ۲۰ میلیون ریال به نام شرکت سهامی بیمه ایران راه اندازی و به ارایه خدمات بیمه ای درکشور پرداخت. از آنجائی که در آن زمان ارایه کلیه خدمات بیمه ای درکشور از سوی شرکت های خارجی انجام شده، در سال ۱۳۱۸ طی قوانینی که در مجلس شورای ملی کشور به نفع توسعه بیمه داخلی ایران به تصویب رسید سهم بیمه های خارجی اندک اندک کاهش یافته و تنها به ۲۵ درصد کلیه قراردادهای بیمه ای کشور رسید و بالطبع سهم شرکت ایرانی بیمه در تجارت کشور به ۷۵ درصد رسید.
عمده فعالیت های بیمه ای در کشور بر عهده تامین اجتماعی و یا سازمان خدمات درمانی است که زیر نظر وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی است و تنها پوشش های بیمه ای به افراد را در بر می گیرد. این نوع بیمه ها، از نوع بیمه های اجباری است. در بیمه های تامین اجتماعی پوشش های بیمه ای از قبیل بازنشستگی، درمان، غرامت، هزینه ی کفن و دفن و… وجود دارد. کسانی که به نحوی از پوشش های تامین اجتماعی یا سازمان خدمات درمانی استفاده می کنند و افراد بیمه شده در شرایط قراردادهای بیمه ای و سقف پوشش ها هیچ اختیاری ندارند. اما بیمه هایی وجود دارد که میزان حق بیمه و تعهدات به صورت انعطاف پذیر و با توافق طرفین وضع می شود، مانند بیمه های آتش سوزی، اموال و …
فعالیت بیمه در ایران به شکل حرفه ای در سال ۱۲۶۹ هجری شمسی و پس از مزاکراتی که بین دولت ایران و سفارت روس به عمل آمد و متعاقب آن امتیاز انحصاری در زمینه بیمه و حمل و نقل به مدت ۷۵ سال به یک تبعه روس واگذار شد، آغاز شد. این شخص ظرف مهلت مقرر (سه سال) که برای آغاز فعالیت داشت، نتوانست شرکت بیمه مورد نظر را تاسیس کند و امتیاز از او سلب شد. پس از آن در سال ۱۲۸۹ هجری شمسی دو شرکت روسی به تاسیس نمایندگی بیمه در ایران مبادرت ورزیدند.
آغاز فعالیت جدی در زمینه بیمه را می توان سال ۱۳۱۰ دانست، زیرا در این سال قانون و نظام نامه ثبت شرکت ها در ایران به تصویب رسید. متعاقب آن بسیاری از شرکت های بیمه خارجی نظیر اینگستراخ، آلیانس، ایگل استار، یورکشایر، ویکتوریا، ناسیونال سویس، فنیکس، اتحاد الوطنی و … به تاسیس شعبه یا نمایندگی در ایران پراختند.
تاسیس اولین شرکت بیمه ای ایرانی، تحول بزرگی در تاریخ فعالیت بیمه ای کشور بود، زیرا پس از این تاریخ بود که دولت با در اختیار داشتن تشکیلات اجرایی مناسب توانست به کنترل بازار و نظارت بر فعالیت های بیمه موسسات بیمه خارجی بپردازد. دو سال بعد از آن یعنی در سال ۱۳۱۶، «قانون بیمه» مشتمل بر ۳۶ ماده به تصویب مجلس شورای ملی رسید. پس از آن مقررات دیگری نیز در جهت کنترل و نظارت بر فعالیت های موسسات بیمه از طریق الزام آنها به واگذاری ۲۵ درصد از بیمه نامه های صادر شده به صورت اتکایی اجباری به شرکت سهامی بیمه ایران وضع شد. الزام به بیمه کردن کالاهای وارداتی و صادراتی موجود در ایران نزد یکی از موسسات بیمه که در ایران به ثبت رسیده اند از جمله این مقررات بود. در راستای حمایت دولت از بیمه های داخلی، شرکت های خارجی به تدریج اقدام به توقف فعالیت های خود را آغاز کردند.
اکنون شرکت های بیمه ای متعددی وجود دارند که به ارائه خدمات می پردازند. هرشرکت بیمه دارای شعبات و نمایندگی هایی است که به طرق مختلف با توجه به حجم فعالیت شرکت به فعالیت می پردازند. هم چنین شرکت های کارگزاری نیز وجود دارند که به صورت بازاریابی و با دریافت کارمزد از تمامی بیمه ها فعالیت می کنند و منحصر به شرکت خاصی نیستند.
این بیمه عمر
جوامع انسانی نیازهای مختلف اقتصادی دارند و با همین دیدگاه شرکت های بیمه طرح های متفاوتی متناسب با نیاز این جوامع ارائه داده اند.آن چه ما در این جا به آن اشاره می کنیم تقسیم بندی مختلف بیمه های عمر است، حال آن که هر یک از نمونه های ذکر شده دارای زیر گروه های بسیار متفاوتی است. بیمه های تمام عمر، بیمه عمرزمانی، بیمه ها مختلط پس انداز، بیمه های مستمری، بیمه ها بازنشستگی و بیمه های عمر گروهی از آن جمله اند.
خطر فوت در این نوع پوشش بیمه ای، قرارداد برای تمام مدت عمر بیمه گذار بسته می شود، و حق بیمه نیز به طور سالانه پرداخت می گردد. البته می توان ترتیب پرداخت حق بیمه را طوری تنظیم کرد که برای تمام عمر نباشد، بلکه با رسیدن بیمه گذار به سن بازنشستگی خاتمه پیدا کند. سرمایه تعیین شده در صورت فوت بیمه شده به وراث قانونی او پرداخت می شود. بیمه عمر دارای انواع دیگری است از قبیل: بیمه تمام عمر با پرداخت حق بیمه در تمام طول قرارداد، بیمه تمام عمر با پرداخت محدود حق بیمه، بیمه عمر مشترک، بیمه عمرزمانی، بیمه عمر در صورت فوت یا به اصطلاح دیگر بیمه عمر ساده زمانی، نوعی از بیمه اشخاص است که پوشش بیمه ای برای مدت معینی ارائه می شود. سرمایه بیمه در صورت فوت بیمه شده در اثنای مدت اعتبار قرارداد قابل پرداخت است و در صورتی که بیمه شده تا پایان قرارداد در قید حیات باشد وجهی بابت تعهدات بیمه گر به بیمه گذار پرداخت نخواهد شد.
این گونه بیمه نامه ها برای مدت های کمتر از یک سال و تا چندین سال صادر می شود. انواع دیگر بیمه های عمر زمانی به شرح زیر می باشد:
بیمه های عمر زمانی قابل تبدیل بیمه های عمر زمانی با سرمایه نزولی (مانده بدهکار) و بیمه های عمر زمانی قابل تمدید.
بیمه های مختلط پس انداز از رایج ترین نوع بیمه های عمر محسوب می شود. این نوع بیمه نامه در چند دهه اخیر به علت ارائه پوشش های مناسب در صورت فوت نابهنگام بیمه گذار برای بازماندگان او و نیز جنبه پس اندازی و ذخیره سازی آن برای زمانی که بیمه گذار در قیدحیات است، از استقبال همگانی برخوردار شده است.این بیمه نامه دارای اشکال متفاوتی است که به چند نمونه از آن اشاره می کنیم. بیمه های پس انداز سرمایه گذاری بیمه نامه پس انداز با کاهش حق بیمه در سال های اول بیمه نامه پسانداز با دو برابر سرمایه در صورت فوت بیمه نامه پس انداز با دو برابر سرمایه در صورت حیات بیمه نامه پسانداز با حق انتخاب.
منبع : بیمه عمر در ایران
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/1IjQJfF
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر