1. سال های محدودیت
"رهبری در دیدار مسئولین نظام در تاریخ 2 تیر 94 فرمودند: "ما برخلاف اصرار امریکاییها محدودیتهای بلند مدت ۱۰، ۱۲ ساله را قبول نداریم و مقدار سالهای مورد قبول محدودیت را به هیئت مذاکره کننده گفتهایم."
*صفحه ی 7 بند ۵: برای مدت "15" سال، فعالیت های مربوط به غنی سازی ایران شامل تحقیق و توسعه، تنها و تنها در مرکز غنی سازی نطنز انجام میپذیرد و سطح غنی سازی ایران در این مدت حداکثر 3.67 درصد خواهد بود و در فردو نیز هیچگونه فعالیت مرتبط با غنی سازی و حتی تحقیق و توسعه ی مربوط به غنی سازی در آن صورت نمیگیرد.
*صفحه ی 9 بند ۱۰: برای مدت "15" سال ایران هیچ رآکتور آب سنگینی را نخواهد ساخت همچنین، آب سنگینی در ایران ذخیره نمیشود و آب سنگین اضافی تولید شده بایستی در این مدت به بازار جهانی صادر گردد.
*صفحه ی 9 بند ۱۲: ایران در مدت "15" سال در هیچگونه فعالیت مرتبط با بازفرآوری سوخت، شامل هرگونه فعالیت اعم از تحقیق و توسعه، ساخت مراکز درگیر نشده و نخواهد شد، تنها استثنا در این مسئله بدست آوردن رادیو ایزوتوپ های پزشکی و صنعتی است.
*صفحه ی 6 بند ۲: برای مدت "10" سال ایران به بیش از 5060 سانتریفیوژ نوع IR1 در نطنز گاز اورانیوم آنهم تنها در مرکز نطنز تزریق نخواهد کرد.
*صفحه ی 6 بند ۳: تحقیق و توسعه ی ایران در مدت "10" سال تنها به سانتریفیوژهایIR-5, IR-6 IR-8 و IR-4 محدود خواهد بود و اجازه ندارد در تکنولوژی های دیگر در رابطه با جداسازی ایزوتوپ ها تحقیق و توسعه داشته باشد.
*صفحه ۷ بند ۴: ایران در مدت ۸ سال تنها حق دارد از سانتریفیوژهای نسل IR-1 استفاده کند و پس از ۸ سال نیز تعداد توافق شده ای از سانتریفیوژهای IR-6 و IR-8 را بدون موتور چرخان آن تولید کرده و در انبار ذخیره میکند.
2. خط قرمز " ادامه ی تحقیق و توسعه" و "ساخت و ساز" در مدت محدودیت
رهبر انقلاب در دیدار با مسئولین نظام در تاریخ 2 تیر 1394 فرمودند: "در طول سالهای محدودیت هم باید تحقیق و توسعه ادامه داشته باشد. آنها میگویند در مدت ۱۲ سال هیچ کاری نکنید اما این، یک حرف زور مضاعف و غلط مضاعف است."
به دلیل اهمیت دو چندان بحث تحقیق و توسعه و ساخت و ساز عبارات مربوط به ضمائم را هم که تفصیلی تر به آنها پرداخته شده بررسی میکنیم.
صفحه ی 9 بند 10: به مدت "15" سال "هیچ" رآکتور آب سنگین دیگری در ایران ساخته نخواهد شد.(همچنین تاسیسات فعلی آب سنگین اراک با ساختار فعلی ادامه پیدا نخواهد کرد و به گونه ای که تایید شود پلوتونیوم مورد نگرانی را تولید نکند ادامه پیدا خواهد کرد.) متن در پرانتز از ضمائم برداشت شده است.
*صفحه ی 25 بند 12: ایران در مدت 15 سال، "قصد" "دخالت به هر شکلی" در "هر" فعالیت تحقیق و توسعه مرتبط با بازفرآوری یا بازفرآوری سوخت را نمیکند. همچنین "هیچ " ساخت و سازی مرتبط با بازفرآوری نخواهد داشت.
*صفحه ی 26 بند 24: ایران به مدت 15 سال تحقیق و توسعه ای در رابطه با نحوه ی استحراج و ذوب، شکل دهی، ماشین کاری فلزات اورانیوم و پلوتونیوم و یا آلیاژهای آنها ندارد.
*صفحه ی 28 بند 32: تحقیق و توسعه ی ایران بر سانتریفیوژها تنها بر IR4، IR5، IR6، IR7، IR8 ادامه خواهد داشت اما بر دیگر انواع تکنولوژی هایی که قادر به جداسازی ایزوتوپ ها هستند ادامه نخواهد داشت.
*صفحه ی 31: تحقیق و توسعه مرتبط با غنی سازی در مرکز فردو به مدت 15 سال انجام نخواهد شد.
گفتنی است به غیر از محدودیت هایی که در بالا اعلام شد، ایران میتواند در کنفرانس ها و برنامه های مربوط به تحقیق و توسعه در کشورهایی که آژانس تایید میکند حضور یابد. البته تنها مسایلی که آژانس و کشورهای طرف توافق تشخیص بدهند جزو محدودیت های ایران نیست.
3. شفاف سازی، دسترسی ها و نظارت ها و بازرسی ها
رهبر انقلاب در 2 تیر 94 فرمودند: " با بازرسیهای غیرمتعارف و پرس و جو از شخصیتها را هم به هیچوجه بنده موافق نیستم. بازرسی از مراکز نظامی را هم نمیپذیریم همچنان که قبلاً هم گفتیم.”
از آنجایی که در توافق نامه این قسمت بسیار با ابعاد گسترده و با رفرنس های گوناگونی همراه بود لذا سعی کردم خلاصه ای از هر بند یا مطلبی که به آن رجوع شده قرار بدهم، ضمن اینکه از خواننده درخواست میشود متون را به دقت و با محاسبه مطالع نماید، سند اصلی به همراه آدرس دقیق هر مطلب را هم قرار دادم تا پس از قرائت این متن برای حصول اطمینان از صحت ترجمه یا سند به آن رجوع کند.
*صفحه ی 9 توافق نامه بند 13: ایران طبق قوانین خودش برای قبول این توافق میبایست از طریق مجلس و رییس جمهور پروتکل الحاقی و کد اصلاحیه ی 3.1 را "به طور کامل" اجرا نماید.
*صفحه ی 10 بند 14: ایران بایستی تا تاریخ 15 اکتبر 2015 "تمامی" مسایل حل نشده ی گذشته و حال که تابحال برای آژانس مبهم باقی مانده اند حل نماید. ( معروف به مسایلی تحت عنوان outstanding issues)، از جمله ی این مسایل گذشته و حال، مطالبی است که در گزارش 8 نوامبر 2011 آژانس آمده است. سپس رئیس آژانس فرصت دارد تا تاریخ 15 دسامبر 2015 با هدف بستن این پرونده قضاوت خود را مبنی بر گزارش تهیه شده و به دیگر کشورها ارائه نماید.
****(رفرنس) گزارش 8 نوامبر 2011 آژانس****
در صفحه ی 7 این گزارش گفته شده: مسئله ای تحت عنوان Possible Military Dimensions یا همان PMD مطرح شده است، سپس در ذیل آن مطرح میکند:
"آژانس از سال 2002 مسایلی حل نشده در رابطه با مسایل هسته ای دارد که نگرانی هایی در ارتباط آن با مسایل موشکی و نظامی ایران داشته باشد."
بند 39 در صفحه ی 8 این گزارش: «شورای حکام از ایران خواسته تا در این مسئله شفاف سازی کند که با توجه به دو گزارش بیان شده در این بند نهایتا آژانس خواستار "دسترسی" " بی تاخیر" ماموران آژانس به "همه ی " مواردی از قبیل "مراکز"، "افراد" و "مدارک" ای که آژانس درخواست کرده است، ایران با آن ممانعت ایجاد کرده و این " یکی از مسایل حل نشده باقی مانده».
( با رجوع به این بند و رفرنس هایی که داده شده، در ضمیمه مشخص شده آژانس کدام افراد و تاسیسات و مدارک را خواستار شده)
دانلود گزارش:
http://ift.tt/16NhAhW
صفحه ی 39 بند 67 توافق نامه و توضیحاتش: ایران برای 15 سال دسترسی کامل آنلاین و همچنین اندازه گیرنده های آنلاین اورانیوم غنی شده و مهرو موم های الکترونیکی طراحی شده برای نظارت آنلاین بر مواد و "تمام تاسیسات مرتبط" و بازرسان را فراهم آورد. ایران تا 9 ماه بعد از اجرای توافق باید تعداد بازرسان آژانس را به محدوده ی 130 الی 150 عدد رسانده باشد.
*صفحه ی 40: آژآنس دسترسی به "تمام سنگ معادن اورانیوم و کارخانه های خالص سازی آنها ( از هر منبعی ) را تا 25 سال با تمام همکاری زیر نظارت داشته باشد.
*صفحه ی 41: تا 15 سال آژآنس به تمامی سانتریفیوژ ها و محل نگهداری آنها نظارت پیوسته داشته باشد.
صفحه ی 42: درخواست برای بازدید هر مکانی که در پروتکل الحاقی، درخواست شده توسط آژانس و بازرسی های معمول و با حسن نیت به کارخانجات، مراکز ساخت و factory secrets ( مراحل ساخت قطعات و ریز روش های ساخت ). البته دسترسی به مراکزی که نظامی یا مربوط به امنیت ملی مربوط میشوند در "دستور کار نیست" و تنها مراکزی که "نگرانی ها و ابهامات مندرج در توافق نامه را حل نماید"در دستور کار توافق است. ( سوال و ابهامی که اینجا پیش می آید این است که اگر قرار است با این بند آژانس هیچیک از مراکز نظامی جمهوری اسلامی را بازدید نکند، پس مسئله ی گزارش 2011 آژانس چه میشود آنجا که با تمام تاکید و توان خود گفته ایران حتما و باید "تمام" ابهامات حل نشده ی آن گزارش را تا فلان تاریخ حل و فصل نماید و هیچگونه قید یا استثنایی هم در آن قایل نشده و در آن گزارش ما شاهد هستیم که آژانس اعلام کرده ایران در زمینه ی مصاحبه با برخی افراد، بحث های موشکی که مشخصا برخی از آنها را حتی اسم برده مثل شهاب 3 که در صفحه ی 15 و بند 21 گزارش نام آن را مشخصا آورده اندو...، مسایل نظامی و مراکز نظامی و اسناد و مدارک پیوست شده هیچگونه همکاری با ما نداشته است)
4. روند لغو تحریم ها، امکان بازگشت پذیری برای طرفین و چگونگی پیگیری اختلافات احتمالی آینده
رهبر انقلاب در 2 تیر 94 فرمودند: "لغو تحریمها نباید به اجرای تعهدات ایران منوط شود، نگویند شما تعهدات را انجام دهید بعد آژانس گواهی دهد تا تحریمها لغو شود، ما این مسئله را "مطلقاً" قبول نداریم. اجرائیات لغو تحریمها باید با اجرائیات تعهدات ایران متناظر باشد." در ادامه فرمودند: "ما با موکول کردن اجرای تعهدات طرف مقابل به گزارش آژانس مخالفیم. چون آژانس بارها و بارها ثابت کرده مستقل و عادل نیست، بنابراین ما به آن بدبین هستیم. میگویند «آژانس باید اطمینان پیدا کند» این چه حرف نامعقولی است؟ چگونه اطمینان پیدا کند مگر اینکه وجب به وجب این سرزمین را بازرسی کند."
همچنانی که در تصاویر مربوط به توافق میبینید همگی تحریم ها به شرطی لغو، تعلیق و یا در اجرا متوقف میشوند که آژانس ابتدا برخی از فعالیت های ایران را تایید نماید ( هر یک از عبارات تعلیق، لغو و توقف اجرا در مواردی خاص از تحریم ها بکار رفته است)، این قسمت که " ابتدا باید آژانس تعهدات مربوطه ی ایران را تایید نماید" در همگی بندهای مربوط به رفع تحریم ها مشترک است. ( صفحه ی 11 بند 18 برای قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل، صفحه ی 11 بند 19 برای تحریم های اتحادیه ی اروپا، صفحه ی 12 بند 21 برای تحریم های آمریکا)
در هریک از بندهای مربوط به تحریم های اتحادیه ی اروپا و آمریکا تصریح شده که "قانون" تحریم ها و در واقع سازکار قانونی و ریشه ای آن پس از 8 سال از اجرای توافق یا پس از گزارش آژانس مبنی بر اینکه همه ی فعالیت های هسته ای ایران صلح آمیز بوده است هرکدام زودتر انجام پذیرد، لغو میشوند. البته درمورد تحریم های آمریکا عبارت seek to terminate (به معنای اینکه ایالات متحده تلاش میکند لغو کند) استفاده شده است.
(صفحه ی 12 بند 20 برای اتحادیه اروپا و صفحه ی 14 بند 23 برای ایالات متحده ی آمریکا)
تعهداتی که ایران ابتدا بایستی تکمیل کند تا س از تایید آژانس تا برخی تحریم ها لغو، برخی تعلیق و برخی در اجرا متوقف شوند در بند 15 از ضمیمه پنجم به تفصیل بیان شده است که تصویری از آن را در اینجا قرار داده ام.
<<بازگشت پذیری تحریم ها و مسئله ی اختلافات احتمالی>>
به طور خلاصه طبق صفحات 19 و 20 و بندهای 36 و 37 در مورد مکانیزم بازگشت پذیری اگر هریک از طرفین ( ایران یا یکی از کشورهای 5+1) ادعا کنند طرف مقابل به تعهداتش عمل نمیکند مکانیزمی سه لایه طراحی شده است، اگر در هر لایه طرف مدعی اظهارات و مدارک طرف مقابل را به هر دلیلی نپذیرد، مسئله نهایتا به شورای امنیت برده میشود و در مورد " ادامه ی تعلیق تحریم ها رای گیری مشود"
(نکته ی مهم در مورد مسئله ی وتو است، وتو تنها در مورد رای منفی مطرح میشود، یعنی مسئله ای که به رای گیری گذاشته میشود، اگر هریک از 5 عضو دائم عبارت وتو را بالا ببرد به معنای رای منفی تلقی شده و آن مسئله مختومه و با رای منفی در سازمان ملل متحد بعنوان نتیجه اعلام میشود، برای مثال در مورد همین مسئله ی اختلاف، عبارت " ادامه ی لغو تحریم ها " به رای گیری گذاشته خواهد شد، حتی چین و روسیه ای که ما به آنها کمی امید داریم نمیتوانند نفعی برای ما داشته باشند چراکه آنها فرضا بخواهند راجع به این مسئله رای مثبت که به نفع ایران است بدهند، اما طرف مقابل که آمریکا، فرانسه و یا انگلیس باشند رای منفی و وتو را اعلام خواهند کرد و میتوانند از امتیاز وتو برخوردار باشند.)
"رهبری در دیدار مسئولین نظام در تاریخ 2 تیر 94 فرمودند: "ما برخلاف اصرار امریکاییها محدودیتهای بلند مدت ۱۰، ۱۲ ساله را قبول نداریم و مقدار سالهای مورد قبول محدودیت را به هیئت مذاکره کننده گفتهایم."
*صفحه ی 7 بند ۵: برای مدت "15" سال، فعالیت های مربوط به غنی سازی ایران شامل تحقیق و توسعه، تنها و تنها در مرکز غنی سازی نطنز انجام میپذیرد و سطح غنی سازی ایران در این مدت حداکثر 3.67 درصد خواهد بود و در فردو نیز هیچگونه فعالیت مرتبط با غنی سازی و حتی تحقیق و توسعه ی مربوط به غنی سازی در آن صورت نمیگیرد.
*صفحه ی 9 بند ۱۰: برای مدت "15" سال ایران هیچ رآکتور آب سنگینی را نخواهد ساخت همچنین، آب سنگینی در ایران ذخیره نمیشود و آب سنگین اضافی تولید شده بایستی در این مدت به بازار جهانی صادر گردد.
*صفحه ی 6 بند ۲: برای مدت "10" سال ایران به بیش از 5060 سانتریفیوژ نوع IR1 در نطنز گاز اورانیوم آنهم تنها در مرکز نطنز تزریق نخواهد کرد.
رهبر انقلاب در دیدار با مسئولین نظام در تاریخ 2 تیر 1394 فرمودند: "در طول سالهای محدودیت هم باید تحقیق و توسعه ادامه داشته باشد. آنها میگویند در مدت ۱۲ سال هیچ کاری نکنید اما این، یک حرف زور مضاعف و غلط مضاعف است."
به دلیل اهمیت دو چندان بحث تحقیق و توسعه و ساخت و ساز عبارات مربوط به ضمائم را هم که تفصیلی تر به آنها پرداخته شده بررسی میکنیم.
صفحه ی 9 بند 10: به مدت "15" سال "هیچ" رآکتور آب سنگین دیگری در ایران ساخته نخواهد شد.(همچنین تاسیسات فعلی آب سنگین اراک با ساختار فعلی ادامه پیدا نخواهد کرد و به گونه ای که تایید شود پلوتونیوم مورد نگرانی را تولید نکند ادامه پیدا خواهد کرد.) متن در پرانتز از ضمائم برداشت شده است.
*صفحه ی 25 بند 12: ایران در مدت 15 سال، "قصد" "دخالت به هر شکلی" در "هر" فعالیت تحقیق و توسعه مرتبط با بازفرآوری یا بازفرآوری سوخت را نمیکند. همچنین "هیچ " ساخت و سازی مرتبط با بازفرآوری نخواهد داشت.
*صفحه ی 28 بند 32: تحقیق و توسعه ی ایران بر سانتریفیوژها تنها بر IR4، IR5، IR6، IR7، IR8 ادامه خواهد داشت اما بر دیگر انواع تکنولوژی هایی که قادر به جداسازی ایزوتوپ ها هستند ادامه نخواهد داشت.
*صفحه ی 31: تحقیق و توسعه مرتبط با غنی سازی در مرکز فردو به مدت 15 سال انجام نخواهد شد.
گفتنی است به غیر از محدودیت هایی که در بالا اعلام شد، ایران میتواند در کنفرانس ها و برنامه های مربوط به تحقیق و توسعه در کشورهایی که آژانس تایید میکند حضور یابد. البته تنها مسایلی که آژانس و کشورهای طرف توافق تشخیص بدهند جزو محدودیت های ایران نیست.
رهبر انقلاب در 2 تیر 94 فرمودند: " با بازرسیهای غیرمتعارف و پرس و جو از شخصیتها را هم به هیچوجه بنده موافق نیستم. بازرسی از مراکز نظامی را هم نمیپذیریم همچنان که قبلاً هم گفتیم.”
از آنجایی که در توافق نامه این قسمت بسیار با ابعاد گسترده و با رفرنس های گوناگونی همراه بود لذا سعی کردم خلاصه ای از هر بند یا مطلبی که به آن رجوع شده قرار بدهم، ضمن اینکه از خواننده درخواست میشود متون را به دقت و با محاسبه مطالع نماید، سند اصلی به همراه آدرس دقیق هر مطلب را هم قرار دادم تا پس از قرائت این متن برای حصول اطمینان از صحت ترجمه یا سند به آن رجوع کند.
*صفحه ی 9 توافق نامه بند 13: ایران طبق قوانین خودش برای قبول این توافق میبایست از طریق مجلس و رییس جمهور پروتکل الحاقی و کد اصلاحیه ی 3.1 را "به طور کامل" اجرا نماید.
*صفحه ی 10 بند 14: ایران بایستی تا تاریخ 15 اکتبر 2015 "تمامی" مسایل حل نشده ی گذشته و حال که تابحال برای آژانس مبهم باقی مانده اند حل نماید. ( معروف به مسایلی تحت عنوان outstanding issues)، از جمله ی این مسایل گذشته و حال، مطالبی است که در گزارش 8 نوامبر 2011 آژانس آمده است. سپس رئیس آژانس فرصت دارد تا تاریخ 15 دسامبر 2015 با هدف بستن این پرونده قضاوت خود را مبنی بر گزارش تهیه شده و به دیگر کشورها ارائه نماید.
****(رفرنس) گزارش 8 نوامبر 2011 آژانس****
در صفحه ی 7 این گزارش گفته شده: مسئله ای تحت عنوان Possible Military Dimensions یا همان PMD مطرح شده است، سپس در ذیل آن مطرح میکند:
"آژانس از سال 2002 مسایلی حل نشده در رابطه با مسایل هسته ای دارد که نگرانی هایی در ارتباط آن با مسایل موشکی و نظامی ایران داشته باشد."
بند 39 در صفحه ی 8 این گزارش: «شورای حکام از ایران خواسته تا در این مسئله شفاف سازی کند که با توجه به دو گزارش بیان شده در این بند نهایتا آژانس خواستار "دسترسی" " بی تاخیر" ماموران آژانس به "همه ی " مواردی از قبیل "مراکز"، "افراد" و "مدارک" ای که آژانس درخواست کرده است، ایران با آن ممانعت ایجاد کرده و این " یکی از مسایل حل نشده باقی مانده».
( با رجوع به این بند و رفرنس هایی که داده شده، در ضمیمه مشخص شده آژانس کدام افراد و تاسیسات و مدارک را خواستار شده)
دانلود گزارش:
http://ift.tt/16NhAhW
صفحه ی 39 بند 67 توافق نامه و توضیحاتش: ایران برای 15 سال دسترسی کامل آنلاین و همچنین اندازه گیرنده های آنلاین اورانیوم غنی شده و مهرو موم های الکترونیکی طراحی شده برای نظارت آنلاین بر مواد و "تمام تاسیسات مرتبط" و بازرسان را فراهم آورد. ایران تا 9 ماه بعد از اجرای توافق باید تعداد بازرسان آژانس را به محدوده ی 130 الی 150 عدد رسانده باشد.
*صفحه ی 40: آژآنس دسترسی به "تمام سنگ معادن اورانیوم و کارخانه های خالص سازی آنها ( از هر منبعی ) را تا 25 سال با تمام همکاری زیر نظارت داشته باشد.
*صفحه ی 41: تا 15 سال آژآنس به تمامی سانتریفیوژ ها و محل نگهداری آنها نظارت پیوسته داشته باشد.
صفحه ی 42: درخواست برای بازدید هر مکانی که در پروتکل الحاقی، درخواست شده توسط آژانس و بازرسی های معمول و با حسن نیت به کارخانجات، مراکز ساخت و factory secrets ( مراحل ساخت قطعات و ریز روش های ساخت ). البته دسترسی به مراکزی که نظامی یا مربوط به امنیت ملی مربوط میشوند در "دستور کار نیست" و تنها مراکزی که "نگرانی ها و ابهامات مندرج در توافق نامه را حل نماید"در دستور کار توافق است. ( سوال و ابهامی که اینجا پیش می آید این است که اگر قرار است با این بند آژانس هیچیک از مراکز نظامی جمهوری اسلامی را بازدید نکند، پس مسئله ی گزارش 2011 آژانس چه میشود آنجا که با تمام تاکید و توان خود گفته ایران حتما و باید "تمام" ابهامات حل نشده ی آن گزارش را تا فلان تاریخ حل و فصل نماید و هیچگونه قید یا استثنایی هم در آن قایل نشده و در آن گزارش ما شاهد هستیم که آژانس اعلام کرده ایران در زمینه ی مصاحبه با برخی افراد، بحث های موشکی که مشخصا برخی از آنها را حتی اسم برده مثل شهاب 3 که در صفحه ی 15 و بند 21 گزارش نام آن را مشخصا آورده اندو...، مسایل نظامی و مراکز نظامی و اسناد و مدارک پیوست شده هیچگونه همکاری با ما نداشته است)
4. روند لغو تحریم ها، امکان بازگشت پذیری برای طرفین و چگونگی پیگیری اختلافات احتمالی آینده
رهبر انقلاب در 2 تیر 94 فرمودند: "لغو تحریمها نباید به اجرای تعهدات ایران منوط شود، نگویند شما تعهدات را انجام دهید بعد آژانس گواهی دهد تا تحریمها لغو شود، ما این مسئله را "مطلقاً" قبول نداریم. اجرائیات لغو تحریمها باید با اجرائیات تعهدات ایران متناظر باشد." در ادامه فرمودند: "ما با موکول کردن اجرای تعهدات طرف مقابل به گزارش آژانس مخالفیم. چون آژانس بارها و بارها ثابت کرده مستقل و عادل نیست، بنابراین ما به آن بدبین هستیم. میگویند «آژانس باید اطمینان پیدا کند» این چه حرف نامعقولی است؟ چگونه اطمینان پیدا کند مگر اینکه وجب به وجب این سرزمین را بازرسی کند."
همچنانی که در تصاویر مربوط به توافق میبینید همگی تحریم ها به شرطی لغو، تعلیق و یا در اجرا متوقف میشوند که آژانس ابتدا برخی از فعالیت های ایران را تایید نماید ( هر یک از عبارات تعلیق، لغو و توقف اجرا در مواردی خاص از تحریم ها بکار رفته است)، این قسمت که " ابتدا باید آژانس تعهدات مربوطه ی ایران را تایید نماید" در همگی بندهای مربوط به رفع تحریم ها مشترک است. ( صفحه ی 11 بند 18 برای قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل، صفحه ی 11 بند 19 برای تحریم های اتحادیه ی اروپا، صفحه ی 12 بند 21 برای تحریم های آمریکا)
(صفحه ی 12 بند 20 برای اتحادیه اروپا و صفحه ی 14 بند 23 برای ایالات متحده ی آمریکا)
به طور خلاصه طبق صفحات 19 و 20 و بندهای 36 و 37 در مورد مکانیزم بازگشت پذیری اگر هریک از طرفین ( ایران یا یکی از کشورهای 5+1) ادعا کنند طرف مقابل به تعهداتش عمل نمیکند مکانیزمی سه لایه طراحی شده است، اگر در هر لایه طرف مدعی اظهارات و مدارک طرف مقابل را به هر دلیلی نپذیرد، مسئله نهایتا به شورای امنیت برده میشود و در مورد " ادامه ی تعلیق تحریم ها رای گیری مشود"
(نکته ی مهم در مورد مسئله ی وتو است، وتو تنها در مورد رای منفی مطرح میشود، یعنی مسئله ای که به رای گیری گذاشته میشود، اگر هریک از 5 عضو دائم عبارت وتو را بالا ببرد به معنای رای منفی تلقی شده و آن مسئله مختومه و با رای منفی در سازمان ملل متحد بعنوان نتیجه اعلام میشود، برای مثال در مورد همین مسئله ی اختلاف، عبارت " ادامه ی لغو تحریم ها " به رای گیری گذاشته خواهد شد، حتی چین و روسیه ای که ما به آنها کمی امید داریم نمیتوانند نفعی برای ما داشته باشند چراکه آنها فرضا بخواهند راجع به این مسئله رای مثبت که به نفع ایران است بدهند، اما طرف مقابل که آمریکا، فرانسه و یا انگلیس باشند رای منفی و وتو را اعلام خواهند کرد و میتوانند از امتیاز وتو برخوردار باشند.)
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/1fkNjeN
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر