قطعنامه ۲۲۳۱ چگونه موشک‌های ایران را خنثی می‌کند!؟

گزارش ویژه::
قطعنامه ۲۲۳۱ چگونه موشک‌های ایران را خنثی می‌کند!؟
«نسیم» در گزارشی تحلیلی به بررسی حقوقی پیوست دوم قطعنامه ۲۲۳۱ می‌پردازد؛ بیانیه‌ای که صریحا ذیل بند ۴۱ فصل ۷ منشور سازمان ملل آورده شده و میتواند با واژه‌های "قابل تفسیر" موشکهای ایران را خنثی کند

گروه سیاسی «نسیم»::
موضوع "دفاع موشکی" جمهوری اسلامی در مقابل تهدیدات بین المللی، آنقدر مهم و استراتژیک است که پیوسته از جانب مسئولین بویژه رهبری معظم انقلاب، فرماندهان نظامی و کارشناسان امر - بعنوان یک امر راهبردی - مورد تاکید قرار گرفته است.
با توجه به تهدیدهای فراوان منطقه ای و فرامنطقه ای علیه امنیت ملی کشور، نیاز جمهوری اسلامی به تقویت توان بازدارندگی از طریق دفاع موشکی از ابتدای انقلاب و با شروع جنگ تحمیلی - با مجاهدت رزمندگان مبتکری چون شهید حسن تهرانی مقدم - آغاز شد و در ادامه با پیشرفت های چشمگیر و خیره‌کننده نه تنها به مرز برد 2000 کیلومتری رسید، بلکه با انتقال این تکنولوژی به جنبشهای اسلامی و گروه های مقاومت در سایر نقاط منطقه، شاهد پیشروی قابل توجه در حوزه های راهبردی و استراتژیک بویژه در نبردهای 33 روزه، 22 روزه و 11 روزه جنبشهای مقاومت علیه رژیم صهیونیستی - بعنوان دشمن شماره یک ایران - بوده‌ایم.
ضرورت فناوری بومی دفاعی ایران مبتنی بر پیشرفته ترین موشک‌های حال حاضر جهان، زمانی ملموس‌تر می‌شود که به این واقعیت توجه شود که مقامات ارشد آمریکا و رژیم صهیونیستی هیچ ابایی از به رخ کشیدن گزینه‌های روی میزشان ندارند. البته که این لفاظی‌ها و تهدیدها در مقاطع مختلف از سوی فرماندهان نظامی کشور و البته رهبر معظم انقلاب با قاطعیت پاسخ داده شده؛ آنچنان که فرماندهی معظم کل قوا فرمودند :"غلطی از اسرائیل سر بزند تل‌آویو و حیفا را با خاک یکسان خواهیم کرد" و...
اما دشمنان ایران و بوییه "مصداق اتمّ استکبار" یعنی ایالات متحده آمریکا علاوه بر لفاظی‌ها و تهدیدهای کلمی، همواره تلاش کرده که در ابعاد سیاسی و دیپلماتیک نیز با اتخاذ روشهای مکارانه و خدعه و نیرنگ دیپلماتیک، ابزار برتر قدرت دفاعی کشور یعنی توان بازدارندگی موشکی ایران را یا از کار انداخته یا حداقل سرعت پیشرفت این روند را به حداقل برساند؛ وضع تحریم های وسیع تسلیحاتی و موشکی به بهانه های واهی مانند مساله هسته‌ای، نمونه آشکار این تحرکات است.
هر چند که این تحریم ها علیه برنامه دفاعی کشور تاکنون نتوانسته خدشه ای به پیشرفت و توسعه و همچنین انتقال آن به جبهه مقاومت در منطقه ایجاد کند، اما اخیرا نگرانی هایی از بابت اینکه با ترفند و فریبی در سطح مذاکرات هسته ای، محدودیت جدی و حتی قانونی برای این امر مهم دفاعی کشور ایجاد شود، باعث شده که مسئولان و صاحب نظران این عرصه انتقاداتی را مطرح کنند.
فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در پی تصویب قطعنامه 2231 شورای امنیت درباره توافق هسته ای ایران و 1+5 با ابراز نگرانی از برخی مفاد این قطعنامه گفته است: "با آقای صالحی همین صحبت‌ها را می‌کردم، به خصوص در قطعنامه، نگرانی وجود دارد که امیدواریم به فضل خدا برطرف شود"
اما این نگرانی‌ها بیشتر متوجه کدام بند قطعنامه است!؟
با کمی دقت در متن بیانیه پیوست شده به قطعنامه 2231 شورای امنیت و در پارگراف اول آن به این مساله اشاره شده است که کل این بیانیه ذیل ماده 41 منشور ملل متحد است. در پاراگراف اول این بیانیه آمده است:
چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلستان، آمریکا و اتحادیه اروپایی یک برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) را با ایران منعقد کردند تا به یک راه‌حل جامع، بلندمدت و مناسب برای مساله هسته‌ای ایران دست یابند. چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلستان، آمریکا و اتحادیه اروپایی، به منظور افزایش شفافیت و ایجاد فضایی سازنده برای اجرای کامل برجام، برخی مفاد خاص را در نظر گرفته‌اند. مشارکت آنها در برجام منوط به تصویب قطعنامه ای جدید توسط شورای امنیت سازمان ملل است که، با اقدام وفق ماده ۴۱ منشور ملل متحد: قطعنامه های ۱۹۶۹ (۲۰۰۶)، ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، ۱۷۴۷ (۲۰۰۷)، ۱۸۰۳ (۲۰۰۸)، ۱۸۳۵ (۲۰۰۸)، ۱۹۲۹ (۲۰۱۰) و ۲۲۲۴ (۲۰۱۵) را لغو کرده؛ دولتها را به پایبندی به مفاد مندرج در این بیانیه برای دوره های مربوط به هرکدام ملزم ساخته؛ و با همکاری «کمیسیون مشترک» ایجاد شده در برجام، اجرای برجام را همانطور که در بند ‌های ۲ و ۶(الف) ذیل آمده، تسهیل سازد.


و همینطور در بند سه مربوط به همین بخش از بیانیه ضمیمه شده به قطعنامه 2231 که در خصوص بحث فعالیت موشکی جمهوری اسلامی می گوید:
3 . ایران فراخوانده می شود به اینکه هیچ فعالیتی در ارتباط با موشک‌های بالستیکی که برای برخورداری از قابلیت حمل سلاح های هسته‌ای طراحی می شوند صورت ندهد، از جمله پرتاب با استفاده از این قبیل فناوری‌های موشک‌های بالستیک، تا زمان هشت سال پس از «روز توافق» یا تا زمانی که آژانس گزارشی مبنی بر تایید «نتیجه ‏گیری گسترده ‏تر» ارائه کند، هرکدام زودتر باشد

اما این در حالی است که سیدعباس عراقچی در گفتگوی خود با خبر نیمروزی (خبر 14 شبکه اول سیما) در روز دوشنبه 29 تیرماه می گوید: "شورای امنیت موضوع محدودیت در فعالیت های موشکی را نه تحت ماده 41 و نه فصل هفت بیان نمی کند و فقط به عنوان یک خواسته آن را مطرح می کند. این قطعنامه با همه مواردی که در آن است و محدودیت هایش مرزبندی مشخصی با توافق دارد اگر مواردی باشد در قطعنامه که در توافق نباشد نقض آنها توسط ایران نقض توافق به حساب نمی آید."
همچنانکه این عضو ارشد تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان در نشست خبری خود در روز چهارشنبه گذشته 31 تیرماه با خبرنگاران رسانه های مختلف هم باری دیگر دقیق تر به این مساله می پردازد و تاکید می کند که : قطعنامه‌های شورای امنیت را ملاحظه بفرمایید به خصوص قطعنامه‌هایی که به بحث تحریم‌ها می‌پردازد از جمله قطعنامه‌هایی که علیه خود ما صادر شده یعنی آن شش قطعنامه قبلی؛ در همه آنها می‌بینید که در بندهای مقدماتی یعنی در قسمت مقدماتی توافق آخرین بند آن می‌گوید که این قطعنامه تحت ماده 41 دارد صادر می‌شود یعنی شورای امنیت در قطعنامه‌های گذشته همان ابتدای کار روشن کرده که من دارم بر اساس ماده 41 عمل می‌کنم و بعد وارد قطعنامه می‌شود و همه موارد قطعنامه تحت ماده 41 هست.
وی ادامه میدهد: "در قطعنامه‌ جدیدی که صادر شده دیگر این امر وجود ندارد در مقدمه می‌گوید که من طبق ماده 25 دارم کار می‌کنم که ماده 25 یک ماده عمومی هست که می‌گوید کشورها باید به تصمیمات شورای امنیت عمل کنند و دیگر به ماده 41 اشاره ندارد ولی وقتی وارد بندهای اجرایی می‌شود که حدود 10 بند اجرایی هست به طور مشخص به ماده 41 اشاره می‌کند چون آن بند مشخص را می‌خواهد الزام‌آور کند و از این 10 بندی که می‌خواهد الزام‌آور کند اتفاقاً فکر می‌کنم 8 یا 9 بند مربوط به لغو تحریم‌های گذشته هست یعنی وقتی که می‌خواهد شش قطعنامه گذشته را لغو کند در آنجا به ماده 41 استناد می‌کند برای اینکه الزام‌آورش کند."
عراقچی همچنین می گوید: وقتی که می‌خواهد از الآن تا روز اجرایی شدن بحث اراک و بحث بوشهر را مستثنی کند باز هم به ماده 41 اشاره می‌کند و وقتی که می‌خواهد مثلاً بعضی از محدودیت‌ها را لغو کند به ماده 41 اشاره می‌کند که الزام‌آور باشد و در یکی دو مورد هست که یکی محدودیت تسلیحاتی هست که به ماده 41 اشاره می‌کند ولی موشکی را به ماده 41 اشاره نمی‌کند و این خیلی مهم است بنابراین کلیت قطعنامه تحت ماده 41 نیست تنها بعضی از بندهای مشخص هست و این به این معنی است که شورای امنیت موضوع ایران و موضوع هسته‌ای ایران را از ذیل فصل 7 دیگر خارج کرده و اهمیت آن این است که وقتی که یک موضوعی را ذیل فصل 7 یا ماده 41 بررسی می‌کند و می‌آید در اول کار می‌گوید که من این موضوع را تحت ماده 41 بررسی می‌کنم یعنی این موضع را به عنوان تهدید علیه صلح و امنیت بین الملل شناسایی کرده است.

Flash version 9,0 or greater is required

You have no flash plugin installed

Click here to download latest version

با این شرایط و با توجه به اینکه در حال حاضر این اختلاف نظر و این تناقض بین متن مکتوب و پیوست شده به قطعنامه 2231 که بر الزام آور بودن بیانیه و مواد آمده در آن تاکید دارد با برداشت مسئولین داخلی مشهود است، به نظر می رسد که یافتن پاسخی مناسب برای شبهه ای جدی کاملا مورد نیاز و لازم باشد.
پیگیری های خبرنگار «نسیم» در این خصوص نشان می دهد که محکمترین استدلال اعضای محترم تیم مذاکره کننده کشورمان در این خصوص به کاربرد واژگان در متون حقوقی سازمان ملل بر میگردد.
چنانکه محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه و سید عباس عراقچی معاون وی در این خصوص با تاکید بر معنای واژه call upon در حقوق بین‌الملل؛ به این نکته اذعان دارد که ممکن است در متنی که ابتدای آن بر لازم الاجرا بودن تاکید شده عباراتی را اضافه کرد که برخی از بندهای آن را استثناء کند و شرط الزام‌آور بودن آن را بردارد که این همان نکته‌ای است که در نشست خبری عراقچی با خبرنگاران بر آن تاکید شده است.
براساس استدلال تیم مذاکره کننده بند ٧ اجرایی قطعنامه 2231 شورای امنیت مساله را تعیین تکلیف کرده است و هرچند بر الزام‌آور بودن کل این بیانیه ذیل ماده 41 از فصل 7 منشور سازمان ملل تصریح شده است اما از آنجایی که قسمت ب از بند ٧ می‌گوید:
ب)تمام دولتها باید از بند‌های 1، 2، 4 و 5 و همچنین مفاد بند‌های فرعی الف تا و بند 6 پیوست ب در دوره‌های مشخص شده در هر بند یا بند فرعی تبعیت نمایند، و همچنین فراخوانده می شوند به اینکه از بندهای 3 و 7 پیوست ب تبعیت کنند؛


و چون در مورد بند 3 اجراییات پیوست "ب" از قطعنامه 2231 که به موضوع موشک‌های بالستیکی ایران می‌پردازد به جای shall comply (تبعیت نمایند) که کلمه‌ای الزا‌م‌آور است، از called upon (فراخوانده می شوند) استفاده شده، این بخش از قطعنامه از حالت لازم الاجرا بودن ذیل فصل 7 منشور سازمان ملل خارج شده و در واقع استثنائی بر لازم‌الاجرا بودن آن است.
این استدلال حقوقی که به نظر می رسد تا حدی نیز قابل اعتنا باشد، با اما اگرهای فراوان نیز در روزهای اخیر همراه و در برخورد با کارشناسان به وضوح به چشم می آید. چنانکه در حالتی خوشبینانه به صورت مختصر باید در دو نکته زیر تامل کرد:
اولا لازم است این مساله را مد نظر قرار داد که الزام ایران به اجرای بیانیه با آورده شدن ماده 41 در پاراگراف اول بیانیه پیوست، در مورد حجمی از تعهدات بویژه فعالیت موشکی و موارد مربوط به فرامین کمیسیون مشترکی که در قطعنامه تعبیه شده می‌تواند ایران را در آینده ای نه چندان دور درگیر زیاده خواهی های غربی ها کند. چرا که برای مثال در خصوص کمیسیون مشترک که داوران آن نمایندگان طرف‌های مقابل ما در مذاکرات هسته‌ای بوده‌اند و ایران همواره از طرف این کشورها متهم به حرکت به سمت بمب اتم شده، نمی‌توان امیدوار بود که این کشورها در زمان داوری در این کمیسیون بتوانند مثلا برای انتقال کالایی ضروری به کشور، به نفع ایران رای دهند و بگذارند واردات اقلامی که از دید آنها مصرف دوگانه دارد به راحتی مورد استفاده داخل قرار گیرد و لذا الزام ایران به این بند قطعا دست و پاگیر خواهد بود.
ثانیا در خصوص بند 7 اجرایی از قطعنامه 2231، هرچند مذاکره‌کنندگان ایرانی خشنود هستند که با وجود آنکه کل بیانیه ذیل ماده 41 از فصل هفتم منشور سازمان ملل آمده و نقض آن مساوی با تهدید صلح و امنیت جهانی است، توانسته‌اند موضوع موشک‌های بالستیک را در این بند با لفظ called upon (فراخوانده می‌شوند) استثناء کنند، اما به نظر می رسد با این دوگانگی دست آمریکا و متحدانش برای تفسیر به رای بازگذاشته شده است.
نباید فراموش کرد ایران توافق را با 5 عضو دائم شورای امنیت یا بهتر بگوییم از ما بهتران جهان امضا کرده، کسانی که همواره در لابی گری در مجامع خود ساخته بین المللی دست برتر را داشته اند و با لابی قدرت و ثروت توانسته اند آرای ظالمانه ای علیه همه کشورهای مختلف جهان صادر کنند. و اکنون نیز به وسیله قطعنامه شورای امنیت ملزم به اجرای چیزی شده که به طور قطع عدم اجرای آن در شرایطی که یک طرف دعوا و قاضی آن واحد هستند برای ایران ارزان تمام نخواهد شد.
البته این همان موضوعی است که تنی چند از کارشناس حقوقی و سیاسی نیز در گفتگو با «نسیم»، بر آن تاکید کرده و می گویند: "از آنجایی که طرف مقابل ما طرف زورگویی است و در اول بند بر ذیل ماده 41 بود بیانیه تاکید شده، نمی‌توان خیلی امیدوار بود در زمان اجرا قطعنامه بتوان طرف مقابل را متوجه استثناء بودن بخش موشک‌های بالستیک در این بند کرد" و به همین دلیل راه برای زیاده‌خواهی طرف‌های مقابلی که ایران همواره بر بی‌اعتمادی نسبت به آن تاکید داشته وجود دارد.
لذا باید منتظر بود و دید که این دو گانگی دست آخر میتواند بر خط عدالت منطبق شود یا خیر

ادامه مطلب ....

http://ift.tt/1gWJehW

منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان

تبادل لينك