وطن امروز ۲۴ تیر ۱۳۹۴
حسین قدیانی: به سبب کارم امهات توافق دیروز را از نظر گذراندم. مختصر و ان‌شاءالله مفید اشاره کنم به نکاتی؛یکم- در قیاس با توافق ژنو ایضا چهارچوبی که در لوزان بسته شد، توافق دیروز، توافق بدی به نظر نمی‌رسد. ایده‌آل نیست لیکن بد هم نیست.
دوم- حتی می‌توان توافق دیروز را توافقی خوب دانست اما به یک شرط بسیار مهم؛ اینکه طرف غربی و فی‌الواقع آمریکایی به همه مفاد آن در مقام اجرا متعهد باشد.
سوم- در طول این ۱۲ سال مذاکرات هسته‌ای بویژه این ۲ سال آخر، شیطان بزرگ واقعا نشان داد «شیطان بزرگ» است و فوق‌العاده خبیث. این خباثت، چند روز پیش حتی صدای وزیر محترم امور خارجه را هم از «تُن دیپلماتیک» تغییر داد به «تُن انقلابی». جملات کوبنده‌ای مثل «هرگز یک ایرانی را تهدید نکنید» یا «وسط مسابقه، اسب را عوض نمی‌کنند» فی حد ذاته نشان داد در برابر دشمنی از جنس آمریکا، اتفاقا هر چه محکم‌تر بایستی، نتیجه بهتری خواهی گرفت. فلذا توافق دیروز، نافی خوشبین نبودن به مذاکرات نیست، بل موید این هم است که اگر آدمی روی عناصر چهارگانه تدین، امانتداری، غیرت و شجاعت، پافشاری مضاعف کند و خطوط قرمز مد نظر ملت شهیدپرور را متوجه باشد، امکان رسیدن به نتیجه خوب بیشتر می‌شود.
چهارم- مهم، «عمل به مفاد این توافق» است و الا خود توافق که در واقع چیزی بیشتر از یک «انشا» نیست. بعد از استماع سخنان دیروز رئیس‌جمهور آمریکا، براحتی می‌شد حدس زد که کاخ سفید دنبال دبه درآوردن است، حالا یا با کمک کنگره یا به مدد حق وتو یا با استفاده از سایر ابزارهایی که در اختیار دارد.
پنجم- هم دوستان حزب‌اللهی، هم دوستان مدافع دولت، زیبنده‌تر آن است که به قول معروف «شور حسینی» برشان ندارد! شور بی‌شعور، چه از نوع غم باشد، چه از نوع شادی، مغایرت دارد با خرد. توافق دیروز، بیش از آنکه موضع اندوه یا جشن باشد، جای «خدا قوت» به مردمان مذاکره کننده بابت نهایت تلاش برای عملیاتی کردن منویات نظام است، نیز سنجش صداقت و وفای به عهد یانکی‌ها، پای توافقی که امضا کرده‌اند.
ششم- چند روز پیش در متن «فصل نقل و انتقالات» از فوتبال، گریزی زدم به سیاست. الان هم همین بنا را دارم. صرف اینکه یک مربی، تیم خود را با مهره‌های اسم و رسم‌دار ببندد و ستاره پشت ستاره جذب باشگاه خود کند، آیا کفایت می‌کند برای قهرمانی این تیم؟! فلذا «جوجه توافق» را باید «آخر پاییز اجرای تعهدات» شمرد. دقیقا به همین دلیل، «وطن امروز» نه موافق غصه‌خوردن‌های بی‌مبناست، نه مدافع الکی خوش بودن. صدالبته مردمان دستگاه دیپلماسی هم، فضای صبورانه، منطقی و توأم با هوشیاری و بصیرت را، هم به افراط برتری می‌دهند، هم به تفریط.
***
گمانم تیفوسی‌ترین طرفداران دولت هم در لابه‌لای این سطور، به این مهم رسیده باشند که روزنامه ما، حب و بغضی به مسائل نگاه نمی‌کند. ما به همان دلیل که «توافق ژنو» و «بیانیه لوزان» را کارشناسانه لیکن مردمی و همه‌فهم نقد کردیم، امروز هم درست به همان دلیل، اذعان می‌داریم؛ «توافق آورده شده، بویژه اگر دشمن وسط اجرا دبه درنیاورد، چیز قابل دفاعی است. یعنی حتی‌المقدور بنا بر رعایت خطوط قرمز ترسیم شده توسط «حضرت آقا» بوده، به‌علاوه مداقه روی انتقادات کارشناسانه اصحاب نقد».خب! من این همه را گفتم تا بروم سر وقت حرف اصلی یعنی «مرگ بر آمریکا». اصلش این متن فقط ۳ کلمه داشت؛ «مرگ بر آمریکا». اگر و فقط اگر یک ایرانی ناظر بر تحریم‌های ۸۸ به این طرف -خدا لعنت کند سران فتنه را!- آسیبی از وقاحت دشمن دیده باشد، جا دارد حتی در آخرت هم این باشد شعار ما؛ «مرگ بر آمریکا». آری! مرگ بر آن آمریکا باد که ایرانی شریف را تهدید می‌کند. آری! مرگ بر آن آمریکا باد که وسط مسابقه، متقلبانه اسب خود را عوض می‌کند. این دو جمله را وزیر محترم خارجه حقا که خیلی «ظریف» آمدند. این دو جمله یعنی «مرگ بر آمریکا»!
منبع
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/1OcrWsc
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر