بسم الله الرحمن الرحيم
الحمد لله رب العالمين، اللهم صل علي محمد و آل محمد
«الهي انطقني بالهدي و الهمني التقوي»
«وَالْعَصْر» به زمان قسم. در قرآن به همه ي زمان ها قسم خورده است. بخوانم؟ اول طلوع فجر! اعوذ بالله من الشيطان الرجيم. «والفجر» قسم به طلوع فجر! به اول طلوع فجر قسم خورده است. به صبح هم قسم خورده است. «وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ» (تکوير/18) قسم به صبح! به چاشت هم قسم خورده است. «والضحي» ضحي يعني چاشت. به روز هم قسم خورده است. «وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّي» (ليل/2) به عصر هم قسم خورده است. «وَالْعَصْر» به شب هم قسم خورده است. «وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَي» (ليل/1) به سحر سه بار قسم خورده است. «وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ» (تکوير/17) «وَاللَّيْلِ» قسم به شب «إِذَا عَسْعَسَ» يعني دارد شب تمام مي شود. قسم به شب وقتي که دارد ته مي کشد. يعني سحر! «وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ« (مدثر/33) «أَدْبَرَ« يعني پشت کرده است، يعني دارد تمام مي شود. يعني قسم به سحر! «وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ« (فجر/4) قسم به شب وقتي در حال تمام شدن است. اين چه درسي مي دهد؟ درس مي دهد که زمان ارزش دارد، زمانتان را الکي از دست ندهيد. به زمانه فحش ندهيد، بدزمانه اي است. زمانه بد نيست مردم بد هستند. کاري که در آن انجام مي شود، بد مي شود. زمان عزيز است، خدا به همه ي قطعات زمان قسم خورده است. ما که سر در نياورديم که خدا به چه چيزي و روي چه حسابي قسم مي خورد. يک بار به خورشيد قسم مي خورد. «وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا» (شمس/1) يک بار هم قسم مي خورد به انجير که صد تايش يک کيلو است. «وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ» (تين/1) قسم به انجير! بالاخره انجير کجا و خورشيد کجا؟
خدا رحمت کند آيت الله حاج آقا مرتضي حائري را، مي گفت: اينکه خدا يک بار به خورشيد قسم مي خورد و يک بار به انجير، مي خواهد بگويد براي مني که خدا هستم، انجير و خورشيد يکي است. مگر مي شود يکي باشد؟ بله! يک مثال بزنم براي اينکه يکي است. شما نگاه به ميخ که مي کني و نگاه به کوه که مي کني، براي چشم شما يک طور است. يعني اينطور نيست که ميخ که مي بيني چشم شما کم مايه بگذارد و وقتي که مي خواهي کوه ببيني چشم شما زياد مايه بگذارد. يعني همينطور که نگاه به ميخ و کوه براي چشم شما يکي است، انجير و خورشيد هم براي خدا يکي است. خداوند به خيلي چيزها قسم خورده است. گاهي به چيزهاي آسماني قسم خورده است، گاهي به چيزهاي زميني! به آدم ها قسم نخورده است، مگر به شخص پيغمبر! «لَعَمْرُ‌كَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَ‌تِهِمْ يَعْمَهُونَ» (حجر/72) به هيچ کس نگفته است که به جان تو قسم! فقط به پيغمبر اسلام که مي رسد مي گويد: به جان تو قسم! حساب پيغمبر از همه جداست.
«والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته»
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/1nILtGY
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر