۱۳۹۵ مهر ۳, شنبه

اسطوره‌های «گمنام» دفاع مقدس، همه را مثل خودشان می دیدند

در دوران دفاع مقدس کسانی بودند که نه تنها نسبت به خود و فرزندانشان، بلکه نسبت به دشمنانشان هم گذشت داشتند! آنان به رشدی رسیده بودند که همه را مثل خودشان می دیدند.


برادر یک رزمنده را کشته بودند، اما وقتی به دشمن دست پیدا می­کند، او را نمی­کشد؛ و حتی هم نیازشاو را برطرف می‌کند. چه بسیار از این افراد تربیت شده بودند؛ این­ها چند سال­شان بوده و در کدام مکتب تربیت شدند؟ آنها دوره های بسیار کوتاهی دیدند، ولی در کمترین زمان، آن همه کمالات را پیدا کرده بودند. چون با نفس پاک روح الله و فضای قدسی و «رحم قدرتمند مکانی جبهه و دفاع مقدس» آشنا شده بودند و برآن اساس تربیت شدند. برای همین بود که آن همه تحولاتی که باید اتفاق بیفتد، اتفاق افتاد.
بچه­ ها صبح بلند می شدند می دیدند کفش­ها واکس زده شده است، اما کسی نمی دانست چه کسی این کار را کرده؛ لباس ها را چه کسی شسته است. برای دویدن در میدان مین و خطرناکترین و سخت ­ترین کارها از همدیگر سبقت می گرفتند.
اگر کلکی هم قرار بود به همدیگر بزنند، در این گونه امور به همدیگر کلک می زدند. از یکدیگر این چنین سبقت می گرفتند. پدر و فرزند دست به یقه می شدند که کدامشان زودتر کشته شوند. اینها در کمترین زمان به چنین رشدی رسیدند؛ به چنین قدرتی رسیدند که بتوانند همه کس را مثل خودشان ببینند.


ادامه مطلب ....

http://ift.tt/2d8QUvP

منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان

تبادل لينك

به گروه اسلامی ما در گوگل بپیوندید تا همیشه با هم باشیم

هیچ نظری موجود نیست: