استفاده از دستگاههای بدنسازی هوازی، بهتر است بعد از معاینه پزشک و انجام آزمایشاتی در این خصوص و اطمینان از سلامت فرد صورت پذیرد. یکی از بهترین وسایل فیتنس برای افرادی که قصد دارند تمرین با دستگاه های بدنسازی را شروع کنند، دوچرخه ثابت است.که دارای مزایایی از جمله اندازه کوچک،وزن کم، قابلیت جابجایی راحت، سروصدای کمتر ،امکان استفاده بدون برق و سرویس ساده تر نسبت به دستگاههای بدنسازی دیگر هستند.اما حتما باید به صورتی کاملاً مناسب و راحت برای کاربر تنظیم گردد تا هنگام استفاده از آن به شخص فشار وارد نشود.(تنظیم دقیق زین و فرمان و رکاب نسبت به قد کاربر)
البته قابل ذکر است دوچرخه سواری برای افرادی که دچار درد زانو هستند مضر می باشد و ممکن است باعث آسیب بیشتر به این ناحیه شود.با استفاده از دوچرخه ثابت و با صرف انرژی کمی می توانید به ورزش کردن بپردازید. یعنی طوری پدال بزنید که از پیاده روی با سرعت پایین نیز انرژی کمتری مصرف کنید. این بسته به سلیقه خود شما در انتخاب شدت تمرین دارد.از آن جایی که ورزش با دوچرخه ثابت به صورت نشسته است تعادل فرد بهتر میباشد، بنابراین برای کسانی که دچار مشکلات حرکتی و عدم تعادل هستند و همچنین افرادی که صرع دارند استفاده از این ورزش به جهت حفظ تعادل ساده و مناسبتر می باشد.
کلیه عضلات پا در این فعالیت درگیر هستند وچون فشار بر کف پا در این ورزش قابل کنترل است برای مبتلایان به دیابت که دارای مشکل زخم پا هستند استفاده از دوچرخه ثابت راحتتر است.البته آمادگی هوازی در دوچرخه ثابت به نسبت تردمیل و الپتیکال کمتر است.استفاده از دوچرخه ثابت سبب تقویت عضلات پا شده و میتواند شروعی خوب برای استفاده از تردمیل باشد.شما می توانید به روشهای علمی و مختلفی از دوچرخه ثابت استفاده کنید و از این طریق بر اندامهای بدنتان تاثیر بیشتری بگذارید.
از آنجایی که پیاده روی و دویدن یک حرکت همیشگی ست و افراد به انجام آن عادت دارند وقتی صحبت از ورزش و خرید دستگاههای فیتنس به میان می آید بسیاری از مردم ترجیح میدهند از تردمیل استفاده کنند.در هنگام استفاده از تردمیل باید حواس شما بطور کامل جمع باشد تا از مسیر حرکتتان منحرف نشوید.
تردمیل را می توان به روشهای مختلفی استفاده کرد تا بر قسمتهای مورد نظر تاثیر گذارتر شود.
پیاده روی به صورت برعکس بر روی تردمیل، که بر قسمت میان تنه تاثیر گذار است و برای کسانی که می خواهند حجم ران و باسن خود را حفظ کنند توصیه می شود در این حالت باید حتما دستگیره را نگاه دارید تا تعادل شما برهم نخورد.
راه رفتن بالا تنه چرخشی، که همزمان با راه رفتن به چپ راست می چرخد و موجب چربی سوزی در ناحیه پهلوها می گردد.
تردمیل با شیب زیاد، چون در این روش به حالت خمیده تر هستید سبب چربی سوزی در ناحیه باسن و پشت پا میشود.
استفاده از تردمیل خاموش، از آنجایی که در این حالت فرد باید با نیروی خود نوار تردمیل را به حرکت درآورد باعث استقامت عضلات پا می شود در این روش هم کاربر باید دسته های تردمیل را بگیرد.
پیاده روی سریع روی تردمیل،یکی از روش های خوب و مرسوم در استفاده از تردمیل است که موجب تقویت عضلات جلو ساق پا و تاندون می شود.
دستهای ثابت در هنگام استفاده از تردمیل، گفته می شود حدود 10 تا 30 درصد سخت تر از حالت عادی استفاده از تردمیل است.
دویدن آهسته بر روی تردمیل،بیشترین حالت استفاده از تردمیل میباشد و معمولاً بعد از گذشت مدتی فشار آن بر بدن وارد می شود.
طبق تحقیقات انجام شده دویدن طولانی مدت بر روی تردمیل صحیح نیست. زیرا در هر قدم و برخورد آن بر روی تردمیل وزن شما روی یکی از پاهایتان فشار وارد میکند،پس توصیه می شود به جای دویدن از پیاده روی سریع در سرعت 9 یا10 کیلومتر در ساعت استفاده کنید.
تنوع حرکتی و روش های بدست آوردن قدرت هوازی در افراد با استفاده از تردمیل بسیار بیشتر از دوچرخه ثابت است.
بدست آوردن میزان انرژی صرف شده بر روی تردمیل به طور دقیق قابل محاسبه نمی باشد و به متغیرهایی از قبیل وزن فرد، سن، جنسیت و نوع تمرین و روشی که انتخاب می کند بستگی دارد.
از آنجاییکه هنگام دویدن یا پیاده روی در فضای آزاد فرد باید با فشار هوا مقابله کند در نتیجه نسبت به دویدن یا پیاده روی بر روی تردمیل با همان سرعت انرژی بیشتری مصرف می کند.
استفاده از الپتیکال نیز حرکتی شبیه به دویدن در یک مسیر مشخص بدون ایجاد ضربه می باشد و از دویدن بر روی تردمیل ساده تر می باشد.برای افرادی که مایل نیستند عضلات بالاتنه شان رشد کند توصیه می شود که از دستگاه الپتیکال در حالت گرفتن دسته آن استفاده کنند.چون ورزش با الپتیکال به قدرت بدنی بالاتری نسبت به تردمیل و دوچرخه ثابت نیاز دارد استفاده از آن به افراد تازه کار توصیه نمی شود.روش تمرین با الپتیکال به گونه ایست که با کشیدن هریک از دسته های آن پای مخالفتان حرکت می کند که این حرکت نوعی در گیری عضله ای در کل بدن به وجود می آورد و سبب ایجاد فشار مضاعف در تمرین می شود و بسیاری از ورزشکاران به دنبال آن هستند.
البته قابل ذکر است دوچرخه سواری برای افرادی که دچار درد زانو هستند مضر می باشد و ممکن است باعث آسیب بیشتر به این ناحیه شود.با استفاده از دوچرخه ثابت و با صرف انرژی کمی می توانید به ورزش کردن بپردازید. یعنی طوری پدال بزنید که از پیاده روی با سرعت پایین نیز انرژی کمتری مصرف کنید. این بسته به سلیقه خود شما در انتخاب شدت تمرین دارد.از آن جایی که ورزش با دوچرخه ثابت به صورت نشسته است تعادل فرد بهتر میباشد، بنابراین برای کسانی که دچار مشکلات حرکتی و عدم تعادل هستند و همچنین افرادی که صرع دارند استفاده از این ورزش به جهت حفظ تعادل ساده و مناسبتر می باشد.
کلیه عضلات پا در این فعالیت درگیر هستند وچون فشار بر کف پا در این ورزش قابل کنترل است برای مبتلایان به دیابت که دارای مشکل زخم پا هستند استفاده از دوچرخه ثابت راحتتر است.البته آمادگی هوازی در دوچرخه ثابت به نسبت تردمیل و الپتیکال کمتر است.استفاده از دوچرخه ثابت سبب تقویت عضلات پا شده و میتواند شروعی خوب برای استفاده از تردمیل باشد.شما می توانید به روشهای علمی و مختلفی از دوچرخه ثابت استفاده کنید و از این طریق بر اندامهای بدنتان تاثیر بیشتری بگذارید.
از آنجایی که پیاده روی و دویدن یک حرکت همیشگی ست و افراد به انجام آن عادت دارند وقتی صحبت از ورزش و خرید دستگاههای فیتنس به میان می آید بسیاری از مردم ترجیح میدهند از تردمیل استفاده کنند.در هنگام استفاده از تردمیل باید حواس شما بطور کامل جمع باشد تا از مسیر حرکتتان منحرف نشوید.
تردمیل را می توان به روشهای مختلفی استفاده کرد تا بر قسمتهای مورد نظر تاثیر گذارتر شود.
پیاده روی به صورت برعکس بر روی تردمیل، که بر قسمت میان تنه تاثیر گذار است و برای کسانی که می خواهند حجم ران و باسن خود را حفظ کنند توصیه می شود در این حالت باید حتما دستگیره را نگاه دارید تا تعادل شما برهم نخورد.
راه رفتن بالا تنه چرخشی، که همزمان با راه رفتن به چپ راست می چرخد و موجب چربی سوزی در ناحیه پهلوها می گردد.
تردمیل با شیب زیاد، چون در این روش به حالت خمیده تر هستید سبب چربی سوزی در ناحیه باسن و پشت پا میشود.
استفاده از تردمیل خاموش، از آنجایی که در این حالت فرد باید با نیروی خود نوار تردمیل را به حرکت درآورد باعث استقامت عضلات پا می شود در این روش هم کاربر باید دسته های تردمیل را بگیرد.
پیاده روی سریع روی تردمیل،یکی از روش های خوب و مرسوم در استفاده از تردمیل است که موجب تقویت عضلات جلو ساق پا و تاندون می شود.
دستهای ثابت در هنگام استفاده از تردمیل، گفته می شود حدود 10 تا 30 درصد سخت تر از حالت عادی استفاده از تردمیل است.
دویدن آهسته بر روی تردمیل،بیشترین حالت استفاده از تردمیل میباشد و معمولاً بعد از گذشت مدتی فشار آن بر بدن وارد می شود.
طبق تحقیقات انجام شده دویدن طولانی مدت بر روی تردمیل صحیح نیست. زیرا در هر قدم و برخورد آن بر روی تردمیل وزن شما روی یکی از پاهایتان فشار وارد میکند،پس توصیه می شود به جای دویدن از پیاده روی سریع در سرعت 9 یا10 کیلومتر در ساعت استفاده کنید.
تنوع حرکتی و روش های بدست آوردن قدرت هوازی در افراد با استفاده از تردمیل بسیار بیشتر از دوچرخه ثابت است.
بدست آوردن میزان انرژی صرف شده بر روی تردمیل به طور دقیق قابل محاسبه نمی باشد و به متغیرهایی از قبیل وزن فرد، سن، جنسیت و نوع تمرین و روشی که انتخاب می کند بستگی دارد.
از آنجاییکه هنگام دویدن یا پیاده روی در فضای آزاد فرد باید با فشار هوا مقابله کند در نتیجه نسبت به دویدن یا پیاده روی بر روی تردمیل با همان سرعت انرژی بیشتری مصرف می کند.
استفاده از الپتیکال نیز حرکتی شبیه به دویدن در یک مسیر مشخص بدون ایجاد ضربه می باشد و از دویدن بر روی تردمیل ساده تر می باشد.برای افرادی که مایل نیستند عضلات بالاتنه شان رشد کند توصیه می شود که از دستگاه الپتیکال در حالت گرفتن دسته آن استفاده کنند.چون ورزش با الپتیکال به قدرت بدنی بالاتری نسبت به تردمیل و دوچرخه ثابت نیاز دارد استفاده از آن به افراد تازه کار توصیه نمی شود.روش تمرین با الپتیکال به گونه ایست که با کشیدن هریک از دسته های آن پای مخالفتان حرکت می کند که این حرکت نوعی در گیری عضله ای در کل بدن به وجود می آورد و سبب ایجاد فشار مضاعف در تمرین می شود و بسیاری از ورزشکاران به دنبال آن هستند.
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/1OzJZNI
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر