هموروئید پدیده‌اى طبیعى است، و درنتیجه، هدف درمان نه مسدودکردن شبکه‌هاى هموروئیدی، بلکه رفع نشانه‌هاى بیمار است. درمان بواسیر یا هموروئید براساس یافته هائى که بیمار با آنها مراجعه مى‌کند و برطبق تقسیم بندى زیر انجام مى‌شود:
هموروئیدهاى داخلى درجهٔ اول باعث خونریزى رکتال قرمز روشن و بدون درد در زمان اجابت مزاج مى‌شوند.
در این مرحلهٔ زودرس، پرولاپسى وجود ندارد. هموروئید هاى درجهٔ دوم با زورزدن ملایم، از مجراى مقعد بیرون مى‌زنند، ولى خودبه‌خود جا مى‌افتند.
هموروئید هاى درجهٔ سوم با زورزدن بیرون مى‌آیند و باید پس از اجابت مزاج آنها را با دست جا انداخت.
بیرون‌ماندن همیشگى هموروئید، به‌‌معناى هموروئید درجهٔ چهارم است.
بیشتر بیماران با هموروئید هاى مراحل اولیه (درجهٔ اول و دوم) را مى‌توان با اقدامات موضعى ساده و توصیه هاى مربوط به رژیم غذائى درمان کرد.
شیاف و پمادهاى رکتال به‌جز تأثیرات ضد درد و منقبض‌کننده، هیچ ارزش درمانى شناخته شده‌اى ندارند.
براى هموروئیدهاى داخلى ادماتوى دچار پرولاپس، جاانداختن ملایم و به‌دنبال آن، استراحت در بستر و کمپرس منقبض‌کنندهٔ موضعى باعث کاهش تورم مى‌شود. در بیماران داراى بیمارى التهابى رودهٔ زمینه‌اى (به‌ویژه بیمارى کرون)، زمانى‌که هموروئید ها نشانه‌دار شوند، باید درمان طبى انجام داد.
درمان هموروئیدکتومى بواسیر
برداشتن هموروئید با جراحى براى بیماران دچار نشانه‌هاى مزمن و پرولاپس درجهٔ سوم و چهارم نگاه داشته مى‌شود؛ کاندیداهاى جراحى اغلب خونریزى مزمن و کم‌خونى دارند و به اقدامات درمانى ساده‌تر پاسخ نداده‌اند.
اصول مهم هموروئیدکتومى شامل برداشتن بافت اضافى به تنهائى و برداشتن محافظه‌کارانهٔ آنودرم و پوست سالم است.
هموروئیدهاى داخلى درجهٔ اول باعث خونریزى رکتال قرمز روشن و بدون درد در زمان اجابت مزاج مى‌شوند.
در این مرحلهٔ زودرس، پرولاپسى وجود ندارد. هموروئید هاى درجهٔ دوم با زورزدن ملایم، از مجراى مقعد بیرون مى‌زنند، ولى خودبه‌خود جا مى‌افتند.
هموروئید هاى درجهٔ سوم با زورزدن بیرون مى‌آیند و باید پس از اجابت مزاج آنها را با دست جا انداخت.
بیرون‌ماندن همیشگى هموروئید، به‌‌معناى هموروئید درجهٔ چهارم است.
بیشتر بیماران با هموروئید هاى مراحل اولیه (درجهٔ اول و دوم) را مى‌توان با اقدامات موضعى ساده و توصیه هاى مربوط به رژیم غذائى درمان کرد.
شیاف و پمادهاى رکتال به‌جز تأثیرات ضد درد و منقبض‌کننده، هیچ ارزش درمانى شناخته شده‌اى ندارند.
براى هموروئیدهاى داخلى ادماتوى دچار پرولاپس، جاانداختن ملایم و به‌دنبال آن، استراحت در بستر و کمپرس منقبض‌کنندهٔ موضعى باعث کاهش تورم مى‌شود. در بیماران داراى بیمارى التهابى رودهٔ زمینه‌اى (به‌ویژه بیمارى کرون)، زمانى‌که هموروئید ها نشانه‌دار شوند، باید درمان طبى انجام داد.
درمان هموروئیدکتومى بواسیر
برداشتن هموروئید با جراحى براى بیماران دچار نشانه‌هاى مزمن و پرولاپس درجهٔ سوم و چهارم نگاه داشته مى‌شود؛ کاندیداهاى جراحى اغلب خونریزى مزمن و کم‌خونى دارند و به اقدامات درمانى ساده‌تر پاسخ نداده‌اند.
اصول مهم هموروئیدکتومى شامل برداشتن بافت اضافى به تنهائى و برداشتن محافظه‌کارانهٔ آنودرم و پوست سالم است.
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/1Wfyb0P
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر