اندیشکده آمریکایی «روسیه مدرن» (IMR) که در نیویورک واقع است و برای خود وظیفه بررسی وضعیت اجتماعی، حقوق بشر، حاکمیت قانون و جامعه مدنی و در کل روند لیبرال شدن جامعه روسیه را تعریف کرده در گزارشی مبسوط به تحقیق و پژوهش در توان دیپلماسی عمومی روسیه برای رسیدن به اهدافش پرداخته است. این گزارش با عنوان «مخاطره فضای غیرواقعی: کرملین چگونه از اطلاعات، فرهنگ، و پول به عنوان سلاح استفاده می‌کند؟» منتشر شده است. جالب آنکه لحن مطالب این گزارش فضایی شبیه به دوران جنگ سرد داشته و دست از روسیه‌هراسی برنداشته است.
این گزارش به شرح و توضیح در خصوص استفاده روسیه از اطلاعات، فرهنگ، و پول به مثابه اسلحه می‌پردازد. در این گزارش روش‌های چنین اقدامی و نقاط ضعف غرب برای مقابله با آنها مورد بررسی قرار می‌گیرد.
آنچه که در ادامه آمده، خلاصه‌ایست از این گزارش:
· کرملین از ایده آزادی اطلاعات بهره می‌برد تا اطلاعات نادرست را به درون جامعه تزریق کند. هدف از آن (همچون در دیپلماسی عمومی کلاسیک) ترغیب یا کسب اعتبار نیست بلکه اشاعه پریشانی از طریق نظریه‌های توطئه و پخش سخنان کاذب است.
· کرملین در حال افزایش بودجه «جنگ اطلاعاتی» خود است. راشا تودی، که شامل اخبار چندزبانه، سرویس سیمی، و کانال‌های رادیویی است، بودجه‌ای بیش از 300 میلیون دلار دارد، و در نظر دارد با افزایش 41 درصدی کانال‌های آلمانی و فرانسوی را نیز راه‌‌اندازی کند. استفاده از رسانه‌های اجتماعی برای پخش اطلاعات نادرست و در نتیجه حمله به نشریات و شخصیت‌ها در حال افزایش است.
· برخلاف جنگ سرد که شوروی به شدت از گروه‌های چپ‌گرا حمایت می‌کرد، رویکرد سیال کرملین نسبت به ایدئولوژی اکنون به آن اجازه می‌دهد تا به طور هم‌زمان از جنبش‌های بسیار چپ و بسیار راست، سبزها، و سرآمدان مالی و ضد جهانی شدن حمایت کند. هدف از این کار تشدید افتراقات و ایجاد هم‌صدایی در حمایت از کرملین است.
· کرملین از باز بودن دموکراسی‌های لیبرال بهره می‌برد تا با استفاده از کلیسای ارتودوکس و تبعید ان‌جی‌اوها بتواند اهداف سیاست خارجی خصمانه‌تر خود را پیش ببرد.
· سعی می‌شود تا بخش‌هایی از جامعه متخصص در غرب از طریق هیأت‌هایی چون فروم والدای (The Valdai International DiscussionClub) به عضویت در آورده شوند. به دیگر متخصصان ارشد غرب پست‌هایی در شرکت‌های روسی داده می‌شود و در واقع به نمایندگان ارتباطاتی کرملین تبدیل می‌شوند.
· شرکت‌های روابط عمومی مالی و عوامل ذی‌نفوذ به خدمت گرفته‌شده با بحث پیرامون اینکه «سرمایه‌گذاری و سیاست باید از هم جدا شوند»، به غایت به کرملین کمک می‌کنند. اما از آنجا که ایده لیبرال جهانی‌سازی، پول را به عنوان پدیده‌ای به لحاظ سیاسی خنثی قلمداد می‌کند، کرملین با تجارت جهانی که منجر به صلح و استقلال می‌شود، از باز بودن بازارهای جهانی به عنوان فرصتی برای بکارگیری پول، تجارت، و انرژی به عنوان سلاح‌های سیاست خارجی استفاده می‌کند.
· رضایت غرب به پوشش پول فاسد روسیه، مخالفان روسی را تضعیف کرده و غرب را بیشتر به کرملین وابسته می‌کند.
· کرملین در حال کمک به رویش یک بین‌الملل استبدادطلب ضد غربی است که در اروپای مرکزی و سراسر جهان بیش از پیش محبوب شده است.
· سلاح‌سازی اطلاعات، فرهنگ، و پول بخش حیاتی جنگ پیوندی یا غیرخطی کرملین است ، که عناصر فوق را با عملیات‌های پوششی و نظامی کوچک ترکیب می‌کند. درگیری اکراین عملاً شاهد جنگ غیرخطی بود. دیگر دولت‌های استبدادطلب نوظهور احتمالاً از مدل جنگ پیوندی مسکو نسخه‌برداری خواهند کرد؛ و غرب برای مقابله با آن هیچ‌گونه ابزار نهادی یا تحلیلی ندارد.
این گزارش به شرح و توضیح در خصوص استفاده روسیه از اطلاعات، فرهنگ، و پول به مثابه اسلحه می‌پردازد. در این گزارش روش‌های چنین اقدامی و نقاط ضعف غرب برای مقابله با آنها مورد بررسی قرار می‌گیرد.
آنچه که در ادامه آمده، خلاصه‌ایست از این گزارش:
· کرملین از ایده آزادی اطلاعات بهره می‌برد تا اطلاعات نادرست را به درون جامعه تزریق کند. هدف از آن (همچون در دیپلماسی عمومی کلاسیک) ترغیب یا کسب اعتبار نیست بلکه اشاعه پریشانی از طریق نظریه‌های توطئه و پخش سخنان کاذب است.
· کرملین در حال افزایش بودجه «جنگ اطلاعاتی» خود است. راشا تودی، که شامل اخبار چندزبانه، سرویس سیمی، و کانال‌های رادیویی است، بودجه‌ای بیش از 300 میلیون دلار دارد، و در نظر دارد با افزایش 41 درصدی کانال‌های آلمانی و فرانسوی را نیز راه‌‌اندازی کند. استفاده از رسانه‌های اجتماعی برای پخش اطلاعات نادرست و در نتیجه حمله به نشریات و شخصیت‌ها در حال افزایش است.
· برخلاف جنگ سرد که شوروی به شدت از گروه‌های چپ‌گرا حمایت می‌کرد، رویکرد سیال کرملین نسبت به ایدئولوژی اکنون به آن اجازه می‌دهد تا به طور هم‌زمان از جنبش‌های بسیار چپ و بسیار راست، سبزها، و سرآمدان مالی و ضد جهانی شدن حمایت کند. هدف از این کار تشدید افتراقات و ایجاد هم‌صدایی در حمایت از کرملین است.
· کرملین از باز بودن دموکراسی‌های لیبرال بهره می‌برد تا با استفاده از کلیسای ارتودوکس و تبعید ان‌جی‌اوها بتواند اهداف سیاست خارجی خصمانه‌تر خود را پیش ببرد.
· سعی می‌شود تا بخش‌هایی از جامعه متخصص در غرب از طریق هیأت‌هایی چون فروم والدای (The Valdai International DiscussionClub) به عضویت در آورده شوند. به دیگر متخصصان ارشد غرب پست‌هایی در شرکت‌های روسی داده می‌شود و در واقع به نمایندگان ارتباطاتی کرملین تبدیل می‌شوند.
· شرکت‌های روابط عمومی مالی و عوامل ذی‌نفوذ به خدمت گرفته‌شده با بحث پیرامون اینکه «سرمایه‌گذاری و سیاست باید از هم جدا شوند»، به غایت به کرملین کمک می‌کنند. اما از آنجا که ایده لیبرال جهانی‌سازی، پول را به عنوان پدیده‌ای به لحاظ سیاسی خنثی قلمداد می‌کند، کرملین با تجارت جهانی که منجر به صلح و استقلال می‌شود، از باز بودن بازارهای جهانی به عنوان فرصتی برای بکارگیری پول، تجارت، و انرژی به عنوان سلاح‌های سیاست خارجی استفاده می‌کند.
· رضایت غرب به پوشش پول فاسد روسیه، مخالفان روسی را تضعیف کرده و غرب را بیشتر به کرملین وابسته می‌کند.
· کرملین در حال کمک به رویش یک بین‌الملل استبدادطلب ضد غربی است که در اروپای مرکزی و سراسر جهان بیش از پیش محبوب شده است.
· سلاح‌سازی اطلاعات، فرهنگ، و پول بخش حیاتی جنگ پیوندی یا غیرخطی کرملین است ، که عناصر فوق را با عملیات‌های پوششی و نظامی کوچک ترکیب می‌کند. درگیری اکراین عملاً شاهد جنگ غیرخطی بود. دیگر دولت‌های استبدادطلب نوظهور احتمالاً از مدل جنگ پیوندی مسکو نسخه‌برداری خواهند کرد؛ و غرب برای مقابله با آن هیچ‌گونه ابزار نهادی یا تحلیلی ندارد.
ادامه مطلب ....
http://ift.tt/1xe7Zh4
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر