آیانشستن جغد و کلاغ بربام خانه نحوست دارد؟

معاون دانشکده مذاهب دانشگاه ادیان قم؛




آیانشستن جغد و کلاغ بربام خانه نحوست دارد؟

ادعایی وجود دارد مبنی بر اینکه آیا حیوانات نیز می توانند سبب امور مادی شده یا از آن جلوگیری کنند به عبارت دیگر اینکه اتفاق خوشایند یا ناخوشایندی که قرار است در آینده برای انسان بیفتد، آن را سبب یا مانع شوند.

" به طور کلی ایجاد ارتباط و سخنیت برقرار کردن میان امور متافیزیکی بسیار دشوار است؛ البته نه اینکه ارتباطی نباشد، بلکه کشف آن مشکل و پیچیده است. اما در خصوص سوال مطرح شده هم باید گفت بله تاییدات دینی ما بر این امور متافیزیک داریم اما کشف علل آن سخت است. البته در منابع دینی حیواناتی به عنوان برکت و سعادت یاد شده اند اما اینکه حیوانی نحس یا شوم معرفی شود، خیر. " این جملات گوشه ای از سخنان حجت الاسلام قادر حافظ، کارشناس امور متافیزیک و معاون دانشکده مذاهب دانشگاه ادیان قم است که در خصوص نحس و سعد بودن حیوانات با ما در میان گذاشته است؛ گفتگوی ما را با مولف کتاب های "راهبرد مقابله با جنبش های نوین دینی" و "دیرینه شناسی یا تبار شناسی شیطان گرایی جدید" می خوانید:

گاه در میان صحبت های مردم می شنویم که فلان پرنده – مثلا جغد – نحس بوده و مایه شومی و بدبختی است و اگر بر خانه ای بنشیند، آن خانه روی سعادت را نخواهد دید، یا بر عکس شنیده شده برخی پرندگان مایه خوشبختی و شانس و اقبال برای انسان خواهند بود و اگر با او همراه شوند، اقبال و همای سعادت به او رو کرده، زندگی او دگرگون می شود؛ این سخنان که اشاره شد، از دیرباز میان مردم مرسوم بوده و برخی افراد اعتقاد شدیدی به آن دارند، لطفا بفرمایید این باور از کجا شکل گرفته و آیا بر مبنای دین و آموزه هایش، می توان بر آن صحه گذاشت و پذیرفت یا از اساس رد شده و مطرود است؟



بله، ادعایی وجود دارد مبنی بر اینکه آیا حیوانات نیز می توانند سبب امور مادی شده یا از آن جلوگیری کنند به عبارت دیگر اینکه اتفاق خوشایند یا ناخوشایندی که قرار است در آینده برای انسان بیفتد، آن را سبب یا مانع شوند.



در این راستا باید دانست در فلسفه میان پدیده ها اصطلاحی داریم با این عنوان که امور باید با یکدیگر سنخیتی داشته باشند و وقتی به طور روزمره امور زندگی را بررسی می کنیم، میان آنها باید ارتباط علیّ و معلولی و رابطه ای عمیق قائل شد.



ببینید به طور کلی ایجاد ارتباط و سخنیت برقرار کردن میان امور متافیزیکی بسیار دشوار است؛ البته نه اینکه ارتباطی نباشد، بلکه کشف آن مشکل و پیچیده است. اما در خصوص سوال مطرح شده هم باید گفت بله ما تاییداتی دینی بر این امور متافیزیک داریم اما کشف علل آن سخت است. نکته مهم دیگر آنکه در منابع دینی حیواناتی به عنوان برکت و سعادت یاد شده اند اما اینکه حیوانی نحس یا شوم معرفی شود، خیر. چرا که تمامی هستی جلوه ای از جلوه های الهی است و این شوم بودن معنا ندارد. حتی جغدی که در سوال اشاره شد، اتفاقا بر خلاف باور رایج، برای طبیعت لازم است و فلسفه وجودی خاص خود را دارد و نحوست آن معنا و جایگاهی ندارد.



در صحبت های خود اشاره کردید که در منابع دینی برخی از حیوانات مایه برکت و سعادت معرفی شده اند، می توانید به مصادیقی در این زمینه اشاره بفرمایید؟



بله، به طور مثال در روایات وارد شده اگر فردی خروس در خانه خود نگاه دارد، از بلا مصون می ماند یا در روایتی وارد شده فردی خدمت معصوم (ع) رسید و گفت من احساس می کنم در خانه ام اشباحی وجود دارد که اذیت می شود و معصوم (ع) دستور دادند در خانه خود کبوتر نگاه داری کن.



البته این بدان معنا نیست که به اصطلاح رایج امروز کبوترباز شویم یا در آپارتمان خود که برای همسایگان مشکل به وجود می آید، حیوان نگاه داری کنیم بلکه نگهداری این حیوانات برای دفع بلا به طور موقت توصیه شده و نباید منجر به اموری مانند کبوتربازی یا آزار برای دیگران و تعرض به حقوق آنها منجر شود.



آیا واقعا این مطلب اثبات شده است یعنی اینکه حیوانی در خانه نگه داشتن می تواند سبب مسائلی که اشاره کردید شود؟



بله، همین طور است؛ امروز در غرب گرایش تحصیلی در روان شناسی داریم با عنوان "حیوان درمانی" برای درمان افرادی که دچار افسردگی شدید شده اند و به آنها توصیه می شود که در خانه گربه یا حیوان دیگری نگهداری کنند که البته این مساله (نگاهداری گربه یا زندگی کردن و مانوس شدن با یک حیوان در خانه) در سنت و دین ما توصیه نشده است اما به دلیل علمی ثابت شده حیوانات می توانند در زندگی ما موثر باشند. این مساله نیز به صورت تجربی میان ما ثابت شده است. حتی از آن طرف داریم در روایات که پیرزنی به جهت کشتن ناروای گربه ای وارد دوزخ خواهد شد. بنابراین ما به هیچ عنوان حق نداریم حیوانی را با این فرض کن نحس است، از بین ببریم. حتی در دین ما توصیه به حقوق حیوانات نیز شده است که آیت الله جوادی آملی در همین راستا کتابی تالیف کرده است.



از کجا چنین اندیشه ای ریشه دواند و موجب شد انسان ها برخی حیوانات را نحس و شوم بخوانند و بدانند؟



ببینید این مساله عوامل متعددی دارد؛ مثلا برخی از انسان های سودجو، تحت عنوان جادوگری با استفاده از حیواناتی همچون گربه توانستند کارهای خاصی را انجام دهند یا با ادبیات دروغین میان عوام مساله ای خاص را جا بیندازند و این مساله موجب شد مردم گربه را نماد جن یا نحسی بدانند اما در اصل هرگز این طور نیست و گربه حیوانی است مخلوق خدا که نمی تواند نحوستی به دنبال داشته باشد. یا جغد حیوانی است که معمولا روی خانه های ویران شده یا مخروبه ها خانه می کند. دیدن این صحنه ها به مرور موجب شد مردم چنین پندارند که هر جا جغد بنشیند، برای آن خانه نحوست و بدیمنی به همراه خواهد داشت. در صورتی که جانورشناسان هم معتقدند جغد حیوانی است که دخمه ها و خانه های متروکه را برای زندگی انتخاب می کند و این هرگز موجب نمی شود این حیوان نحس باشد!



شما پیشتر در صحبت های خود فرمودید که در روایات نحوست حیوانی وارد نشده بلکه برعکس برکت و سعادت آوری برخی حیوانات ذکر شده است؛ از سوی دیگر در بعضی از روایات دیده می شود که اجتناب از حیواناتی همچون عنکبوت توصیه شده که مایه فقر است. این دست روایات با ادعای شما در تضاد نیست؟



این دو موضوع کاملا جدا از هم هستند به این صورت که مثلا در روایات وارد شده که عنکبوت در خانه فقر می آورد؛ این دلیل بر نحوست آن حیوان نیست بلکه منظور آن است که معمولا عنکبوت در خانه هایی لانه می کند که از نظر نظافت کمتر اهمیت به آن داده می شود در حقیقت نظافت نکردن خانه موجب فقر و نیاز می شود که یکی از نشانه های آن لانه کردن عنکبوت در خانه است. بنابراین، این روایت دلالت بر این نمی کند که عنکبوت شر است بلکه نشان از آن دارد که رشد عنکبوت در خانه ای به سبب عدم رعایت نظافت است و تمیز نبودن خانه نیز موجب از بین رفتن برکت می شود. در خصوص بقیه حیوانات نیز به همین ترتیب عوامل دیگری در میان است و روایات وارد شده دلیل بر نحوست آنها نیست.



اینکه برخی از افراد نحوست یا سعادت حیوانات را دغدغه خود می کنند و به آن بهای خاصی می دهند، در سبک زندگی خود آیا دچار مشکل می شوند یا خیر؟



ببینید ما موحدان، جهان بینی داریم که توحیدی است یعنی یک فرد و یک نیرو و یک مدیر این عالم و کارخانه جهان را تدبیر می کند لذا تمام علت های دیگر طُفیلی و در عرض بوده و استقلالی از خود ندارند بلکه اگر نگاه استقلالی به عوامل داشته باشیم، این در واقع شرک است. بنابراین در متون دینی ما توصیه شده در تمام اموز زندگی متوکل باشید.



اگر ایمان باشد استقلال رای در عالم را از جانب خدا می دانیم و از او فیض، به آن فرو می ریزد و پدیده ها را رقم می زند و آنچه موجب سرنوشت خوب در زندگی ما می شود اراده الهی او است. به ما توصیه شده اگر در زندگی خود وظیفه انسانی را درست انجام دهید، خیر محض به سراغ شما خواهد آمد در غیر این صورت مزاحم دیگران شدن، موجبات ورود شر به زندگی انسان را فراهم می کند.



در حقیقت پیامبر(ص) آمد تا خرافه را منسوخ، و منطق و عقل را روشن کند در این زمینه از ایشان حدیث بلندبالایی داریم که اول ما خلق الله العقل؛ اولین چیزی که خدا خلق کرد، عقل بود.



در واقع عقل شریف ترین اموری است که به انسان داده شده و نباید اجازه دهیم خرافه گرایی به زندگی ما وارد شده و در ورطه امور باطل بیفتیم چرا که خرافه گرایی، تعطیل شدن عقل را به همراه دارد.




منبع:شبستان

ادامه مطلب ....



http://www.nooreaseman.com/forum76/thread72335.html



منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان



تبادل لينك